ตามหัวข้อกระทู้ครับ
ตอนนี้ผมทำงานที่บ้านเกิดที่ภาคอีสานครับ อยู่กับพ่อกับแม่มาปีเศษๆแล้ว ที่ทำงานก็ไม่ใกล้ไม่ไกลจากบ้านมาก ราวๆ 40-50 กม. ขับไปกลับพอไหวครับ ไม่อยากเช่าห้อง และรถติดแก๊สก็ช่วยได้เยอะครับ

ส่วนผมกับแฟนก็คบกันมาหลายปีละครับ ตั้งแต่สมัยเรียนเลย จนพากันเรียนจบ แต่คือตอนนี้แฟนผมทำงานที่กรุงเทพครับ ห่างจากบ้านเกิดผมราวๆ 520 กม ได้ ก่อนหน้านี้ผมก็ทำงานที่กรุงเทพครับ แต่สอบทำงานติดที่จังหวัดบ้านเกิด ก็เลยเป็นอันต้องมาอยู่ไกลกับแฟนครับ

พ่อแม่ผมดีใจครับที่ผมได้กลับมาทำงานที่บ้าน เพราะผมก็ไปเรียนและก็ทำงานที่กรุงเทพรวมแล้วก็หลายปี ผมก็ดีใจนะครับที่ได้มาอยู่บ้าน ไม่ต้องเช่าห้องอีกต่อไป

แต่ก็นั่นแหละครับ มาอยู่ไกลกับแฟน ผมเองก็คิดถึงสุดๆ ผมคุยกับแฟนและถามเธอว่าถ้าเธอย้ายออกจากกรุงเทพแล้วจะไปทำงานที่ไหน เธอบอกว่าอยากกลับไปทำงานใกล้บ้านที่จังหวัดในภาคตะวันออกครับ คือผมก็เข้าใจครับว่าเธอก็อยากจะอยู่ใกล้ๆครอบครัว และผมก็ไม่อยากฝืนใจแฟนให้ตามผมมาอยู่ที่ภาคอีสานครับ  

ผมก็เลยมีความคิดที่อยากจะไปทำงานแถวๆภาคตะวันออกครับ ผมคิดว่าอย่างน้อยๆให้เธออยู่ใกล้พ่อแม่ของเธอดีกว่า เพราะผมเป็นผู้ชายถ้าจะกลับบ้านเดินทางอะไรยังไงผมจะคล่องตัวกว่า อาจจะสร้างครอบครัวแถวนั้นไปเลย พี่สาวของผมก็ทำงานอยู่ที่ภาคตะวันออกครับ แรกๆอาจจะพักที่นั่นก่อนก็ได้ สักพักค่อยซื้อบ้านเป็นของตัวเองอะไรประมาณนี้

มีปัญหาที่พ่อแม่ของผมครับ ผมยังไม่กล้าคุยกับพ่อแม่เรื่องนี้ ผมเองก็ไม่อยากทิ้งพ่อแม่ไปอยู่ไกลๆ แต่ถ้านึกถึงคนที่เราต้องใช้ชีวิตร่วมกับเขาในอนาคตแล้ว ผมไม่รู้จะตัดสินใจยังไงดี

ถ้าผมเลือกไปทำงานไกลพ่อแม่ เพื่อขยับไปใกล้ๆแฟน มันดูเป็นสิ่งที่ผิดมั้ยครับ หรือใครเคยตกอยู่ในสถานการณ์นี้ คุณทำอย่างไรครับ แชร์ประสบการณ์กันได้ครับผม

ขอบคุณครับ