เรามีเพื่อนคนนึง(ไม่ค่อยสนิท) เลยไม่กล้าบอกตรงๆกลัวจะดูแรงไป
นางเป็นคนที่ปากหมา อันนี้เรารับได้นะแต่บางครั้งพูดขวานผ่าซากสุดๆ -_-
ชอบออกคำสั่ง เวลาพูดก็จะทำสีหน้าไม่พอใจ บางครั้งก็หน้าเหวี่ยงหงุดหงิดที่เราขัดใจ

เช่นเวลาขอลอกงานก็จะบอกว่า "เอามาดูสิ๊" "ทำให้ลอกสิ่" "รีบทำแล้วส่งมาให้ดูหน่อย" ไม่มีแม้แต่คำขอบคุณซักคำ?
และเวลาชวนไปกินข้าวก็จะ "มารับกูนะ กูอยากกินร้านนั้น" ซึ่งมันไม่ใช่ประโยคขอร้องเลยทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนชวนไปกินแท้ๆ
และที่เหลืออดสุดๆคือนางชวนไปกินหมูกะทะแล้วไม่ลุกไปตักอะไรเลย !!! WTF
บอกเราว่าอยากกินน้ำนั้น อยากกินไก่แบบนี้ เฮ้อ...

ที่เรายังคบอยู่เพราะไม่มีเพื่อนที่เรียนด้วยกันคนไหนคบนางเลย
เราเองก็เคยเลิกสนใจ เลิกคบหลายครั้ง นางก็จะอัพสเตตัสในเฟสแนวดราม่า
ประมาณว่า "พึ่งใครไม่ได้" "อยู่คนเดียวให้ชิน"
ทุกครั้งที่เห็นนางอัพตัสก็รู้สึกอยากตอกกลับไปว่า

"ดูสิ่งที่ทำกับเพื่อนบ้างเถอะ พวกกูไม่ใช่คนใช้ เพื่อนคือเพื่อน เพื่อนไม่ใช่ที่พึ่งตลอดเวลา การที่อยากจะให้ใครช่วยก็หัดรู้จักพูดจาดีดี หัดขอบคุณซะบ้าง แล้วเวลาไปไหนก็มีแต่จะให้ไปรับ ให้เพื่อนรอตลอด เวลาที่ตัวเองรอแปปเดียวกลับหงุดหงิด ก่อนจะว่าเพื่อนไม่คบ หันมองนิสัยตัวเองซะบ้างเถอะ"

เราว่าเราเป็นคนพูดอะไรแรงและมันคงทำร้ายจิตใจนาง
เราเลยได้แต่เก็บความอยากบอกนี่ไว้ ถามว่าอยากด่ารึป่าว ป่าวเลย
เราอยากเตือนสติแต่ไม่รู้จะใช้คำไหน เพราะถ้าเราไม่เตือนมันก็จะไม่มีใครคบอยู่แบบนี้
และมันเหลือเราแค่คนเดียวที่ยังคุยด้วยบ้างแต่พอเราทนไม่ไหวเราตีตัวออกห่าง นางก็จะมาพูดดีด้วย เลิกทำตัวเหวี่ยงแล้วเราก็เป็นคนที่โกรธง่ายหายเร็ว เราก็กลับไปคบกับนางอีก ซักพักก็สั่งเราอีกและ -.-

การที่นางโดนเพื่อนทั้งสาขาแบรนก็ดูน่าสงสารอยู่หรอก แต่นางก็ไม่รู้ตัวว่านิสัยนางที่เป็นอยู่ไม่มีใครชอบเลย
ก็อยากเตือนแหละ แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง เวลาไหน เพราะเราก็แคร์ความรู้สึกนางนิดนึงแหละ พูดตรงไปก็แรงอยู่นะ