นี่เป็นกระทู้ที่สองของเราแล้วนะคะ กระทู้แรกตั้งเกี่ยวกับย้ำคิดย้ำทำ
ตอนนี้มันมีอย่างอื่นที่เริ่มหนักพอกันแทรกซ้อนขึ้นมาแล้วค่ะ เราวิตกกังวลตั้งแต่ตอนรู้ว่าเป็นย้ำคิดย้ำทำแล้ว เรากังวลเรื่องลบหลู่ เรื่องตาย กลัวพ่อแม่ตาย กลัวแฟนตาย กลัวตัวเองตาย กลัวเพื่อนที่ตายจะมาหลอกทั้งที่ไม่ได้สนิทอะไรกันหรือมีอะไรต่อกันเลยแต่พอรู้ข่าวก็กังวลแล้วก็กลัว กลัวไม่ได้ปิดไฟปิดตู้เย็นหรือน้ำ กลัวเรื่องโชคลาง ถ้าใช้เลขนี้จะมีความหมายอะไรหรือเปล่า เลขนี้จะสื่ออะไรไหม
เราไม่สบายใจมาก แต่เราพยามผ่านมันมาตลอด พยามไม่คิด ปล่อยวาง ปล่อยความคิดให้มันไหลผ่าน ในเรื่องความคิดลบหลู่หรือเรื่องน่ากลัว มันได้ผลดีค่ะ เราคิดว่าเรายังผ่านมันไปได้
แต่มันมีเรื่องอื่นที่แทรกเข้ามาในตอนที่สภาพจิตใจเริ่มจะดีขึ้น เรากลัวว่าพูดคำนี้ได้หรือเปล่า เราพูดคำนี้ออกไปจะได้ไหม จะเป็นอะไรไหม ทั้งที่บางคำไม่มีอะไรเลยค่ะ รู้ตัวเอง รู้ตัวตลอด แต่ควบคุมตัวเองไม่ได้ คุมใจไม่ได้ มันสั่นมากมันกลัว มันคิดไปไกลมากว่าคำนี้เป็นคำต้องห้ามหรือเปล่า เขาห้ามพูดไหม ถ้าพูดไปจะโดนนั่นนี่ไหม แล้วถ้าโดนแบบนั้นเราจะอยู่ยังไง เรากลัวเวลาใครที่คุยกับเราพูดอะไรด้วยนะคะ บางคำมันไม่มีอะไรเลย แต่เรากลัวเกินเหตุ เรากลัวคนที่เราคุยด้วยจะเป็นอะไร จะพูดคำนี้ได้ไหม มันทำให้เราไม่มีความสุขกับชีวิตเลย เราไม่ไหวแล้ว
ไม่ใช่แค่คำพูดนะคะ เรากังวลว่าเราพิมพ์คำนี้ได้ไหม พิมพ์คำนั้นได้ไหม ถ้าพิมพ์ไปแล้วมันเป็นคำต้องห้ามหรือเปล่า จะเผลอเข้าไปยุ่งกับเรื่องน่ากลัวหรือเรื่องไม่ดีไหม ล่าสุดตะกี้เลยนะคะ เราเจอรีวิวหนังเรื่องนึง เราอยากดูหนังเรื่องนี้ แต่พอเราพิมพ์ค้นหาเกี่ยวกับหนังแล้วไม่เจอ เรากลัวค่ะ กลัวว่าหนังเรื่องนี้ห้ามพิมพ์ชื่อหรือเปล่า ห้ามดูหรือเปล่า ห้ามอ่านรายละเอียดเกี่ยวกับหนังไหม ทั้งที่เขาก็มีคนรีวิวที่เราได้อ่านเมื่อกี้ มีคนกดไลค์กดแชร์ มีคนแชร์ไปว่าอยากดู มีทั้งหมด เรารู้ตัว เรารู้ว่ามันจะไม่เป็นไร ยังมีคนทำ แต่เราเลิกกลัวไม่ได้ เรากลัว แฟนเราพยามปลอบโดยการเข้าไปดูด้วย เข้าไปเช็คให้ ว่ามันไม่มีอะไร แต่เรากลัวจนไม่อยากให้แฟนเข้าไปมากกว่านั้น ทำไมคะ เรากลัวอะไร เราถามตัวเอง แต่พอจะคิดถึงคำตอบเรายิ่งกลัวว่ามันจะเป็นแบบที่เราคิดจริงๆ
พอมันกลัว มันแพนิคค่ะ เราไม่รู้ว่ามันคือคำนี้ไหม เราลองหากระทู้อาการที่เราเป็นเขาใช้คำนี้เหมือนกัน คือตัวสั่น ใจสั่น เหงื่อออกมือ เราวิตกกังวลจนร้องไห้ เราห้ามใจไม่ได้ มันเต้นแรงมาก มันเหมือนกลัวอะไรซักอย่าง พยามคิดว่ามันไม่มีอะไร ไม่เป็นอะไร แต่มันหยุดไม่ได้ ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเพราะไม่กล้าพูด ไม่กล้าให้เขารับรู้ด้วย ไม่กล้าที่จะพิมพ์เล่าใคร บางครั้งเวลาเป็นต้องใช้คำย่อหรือใช้คำอื่นในการพูด สื่อสายตาเอาแทน คนที่เราปรึกษาตอนนี้มีแค่แฟนนะคะ เราพยามเล่าพ่อแม่แล้ว ไม่มีใครเข้าใจเราเลย เราพยามเล่า ยกตัวอย่าง เรากลัว แต่เขาไม่พยายามเข้าใจเราเลย เขาคิดว่าเราคิดไปเอง เราเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่ คือเราไม่รู้ว่าการเป็นแบบนี้แต่เด็กนี่มันจะพัฒนามาถึงขั้นนี้เลยหรอ แล้วเราจะแก้ไขมันยังไง
ตอนนี้เรากำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับจิตแพทย์ นักจิตบำบัด คลินิกจิตบำบัด เราหาข้อมูลดูแล้ว ใครที่เคยรักษาหรือเคยเข้าไปปรึกษาแนะนำเราหน่อยนะคะว่าควรไปที่ไหนดี ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ แล้วจำเป็นที่ต้องกินยาไหม เราจะเริ่มต้นยังไงดี เราท้อจริงๆ เราลองทุกวิธีมาหลายปีแล้ว มันทรมานจริงๆค่ะ
ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่าน
เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ แพนิค วิตกกังวลเกินเหตุ ทำยังไงดีคะ
ตอนนี้มันมีอย่างอื่นที่เริ่มหนักพอกันแทรกซ้อนขึ้นมาแล้วค่ะ เราวิตกกังวลตั้งแต่ตอนรู้ว่าเป็นย้ำคิดย้ำทำแล้ว เรากังวลเรื่องลบหลู่ เรื่องตาย กลัวพ่อแม่ตาย กลัวแฟนตาย กลัวตัวเองตาย กลัวเพื่อนที่ตายจะมาหลอกทั้งที่ไม่ได้สนิทอะไรกันหรือมีอะไรต่อกันเลยแต่พอรู้ข่าวก็กังวลแล้วก็กลัว กลัวไม่ได้ปิดไฟปิดตู้เย็นหรือน้ำ กลัวเรื่องโชคลาง ถ้าใช้เลขนี้จะมีความหมายอะไรหรือเปล่า เลขนี้จะสื่ออะไรไหม
เราไม่สบายใจมาก แต่เราพยามผ่านมันมาตลอด พยามไม่คิด ปล่อยวาง ปล่อยความคิดให้มันไหลผ่าน ในเรื่องความคิดลบหลู่หรือเรื่องน่ากลัว มันได้ผลดีค่ะ เราคิดว่าเรายังผ่านมันไปได้
แต่มันมีเรื่องอื่นที่แทรกเข้ามาในตอนที่สภาพจิตใจเริ่มจะดีขึ้น เรากลัวว่าพูดคำนี้ได้หรือเปล่า เราพูดคำนี้ออกไปจะได้ไหม จะเป็นอะไรไหม ทั้งที่บางคำไม่มีอะไรเลยค่ะ รู้ตัวเอง รู้ตัวตลอด แต่ควบคุมตัวเองไม่ได้ คุมใจไม่ได้ มันสั่นมากมันกลัว มันคิดไปไกลมากว่าคำนี้เป็นคำต้องห้ามหรือเปล่า เขาห้ามพูดไหม ถ้าพูดไปจะโดนนั่นนี่ไหม แล้วถ้าโดนแบบนั้นเราจะอยู่ยังไง เรากลัวเวลาใครที่คุยกับเราพูดอะไรด้วยนะคะ บางคำมันไม่มีอะไรเลย แต่เรากลัวเกินเหตุ เรากลัวคนที่เราคุยด้วยจะเป็นอะไร จะพูดคำนี้ได้ไหม มันทำให้เราไม่มีความสุขกับชีวิตเลย เราไม่ไหวแล้ว
ไม่ใช่แค่คำพูดนะคะ เรากังวลว่าเราพิมพ์คำนี้ได้ไหม พิมพ์คำนั้นได้ไหม ถ้าพิมพ์ไปแล้วมันเป็นคำต้องห้ามหรือเปล่า จะเผลอเข้าไปยุ่งกับเรื่องน่ากลัวหรือเรื่องไม่ดีไหม ล่าสุดตะกี้เลยนะคะ เราเจอรีวิวหนังเรื่องนึง เราอยากดูหนังเรื่องนี้ แต่พอเราพิมพ์ค้นหาเกี่ยวกับหนังแล้วไม่เจอ เรากลัวค่ะ กลัวว่าหนังเรื่องนี้ห้ามพิมพ์ชื่อหรือเปล่า ห้ามดูหรือเปล่า ห้ามอ่านรายละเอียดเกี่ยวกับหนังไหม ทั้งที่เขาก็มีคนรีวิวที่เราได้อ่านเมื่อกี้ มีคนกดไลค์กดแชร์ มีคนแชร์ไปว่าอยากดู มีทั้งหมด เรารู้ตัว เรารู้ว่ามันจะไม่เป็นไร ยังมีคนทำ แต่เราเลิกกลัวไม่ได้ เรากลัว แฟนเราพยามปลอบโดยการเข้าไปดูด้วย เข้าไปเช็คให้ ว่ามันไม่มีอะไร แต่เรากลัวจนไม่อยากให้แฟนเข้าไปมากกว่านั้น ทำไมคะ เรากลัวอะไร เราถามตัวเอง แต่พอจะคิดถึงคำตอบเรายิ่งกลัวว่ามันจะเป็นแบบที่เราคิดจริงๆ
พอมันกลัว มันแพนิคค่ะ เราไม่รู้ว่ามันคือคำนี้ไหม เราลองหากระทู้อาการที่เราเป็นเขาใช้คำนี้เหมือนกัน คือตัวสั่น ใจสั่น เหงื่อออกมือ เราวิตกกังวลจนร้องไห้ เราห้ามใจไม่ได้ มันเต้นแรงมาก มันเหมือนกลัวอะไรซักอย่าง พยามคิดว่ามันไม่มีอะไร ไม่เป็นอะไร แต่มันหยุดไม่ได้ ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเพราะไม่กล้าพูด ไม่กล้าให้เขารับรู้ด้วย ไม่กล้าที่จะพิมพ์เล่าใคร บางครั้งเวลาเป็นต้องใช้คำย่อหรือใช้คำอื่นในการพูด สื่อสายตาเอาแทน คนที่เราปรึกษาตอนนี้มีแค่แฟนนะคะ เราพยามเล่าพ่อแม่แล้ว ไม่มีใครเข้าใจเราเลย เราพยามเล่า ยกตัวอย่าง เรากลัว แต่เขาไม่พยายามเข้าใจเราเลย เขาคิดว่าเราคิดไปเอง เราเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่ คือเราไม่รู้ว่าการเป็นแบบนี้แต่เด็กนี่มันจะพัฒนามาถึงขั้นนี้เลยหรอ แล้วเราจะแก้ไขมันยังไง
ตอนนี้เรากำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับจิตแพทย์ นักจิตบำบัด คลินิกจิตบำบัด เราหาข้อมูลดูแล้ว ใครที่เคยรักษาหรือเคยเข้าไปปรึกษาแนะนำเราหน่อยนะคะว่าควรไปที่ไหนดี ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ แล้วจำเป็นที่ต้องกินยาไหม เราจะเริ่มต้นยังไงดี เราท้อจริงๆ เราลองทุกวิธีมาหลายปีแล้ว มันทรมานจริงๆค่ะ
ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่าน