ภาพรวมของทั้ง3ตอนที่ผ่านมา เราว่าทีวีซีนก็ทำได้ดีสมกับเป็นละครครบรอบ 25 ปีของค่ายแล้ว เรื่องนี้เหมือนเป็นละครที่ต้องตั้งใจดู เพราะเน้นงานภาพมาก บางซีนเล่นกันน้อยๆ แสดงออกทางสายตาแต่มีความหมาย จึงไม่ใช่ละครที่เปิดเสียงทิ้งไว้ทำนู้นนี่แล้วจะสนุกไปกับละครได้เท่ากับดู

บทประพันธ์เรื่องนี้เป็นที่รักของคอนิยายอ.วินิตามาก หากแต่งเติมมากไป คอนิยายก็ว่าจัดเกิน หากทำตามนิยายเลย คอละครก็ว่าจืดเกินแน่ๆ คิดว่าคุณเอกลิขิตก็พยายามเขย่าให้มันอยู่ตรงกลางมากที่สุดแล้วล่ะ

สิ่งที่ได้ใจเรามากที่สุด คือ การแคสติ้ง อาปิ่นหักปากกาคำติของคนดูตอนข้าบดินทร์ไว้หมด ไม่มีการเอาลูกครึ่งมาแสดงเลยสักคน แม้แต่บทเล็กบทน้อย ทุกคนในเรื่องหน้าไทย เหมาะสมกับบทเทียมเจ้าเทียมนาย หรือขุนนาง ลูกผู้ดีมีตระกูลที่ได้รับกันทั้งนั้น ตัวละครรุ่นใหญ่ก็ละลานตา จัดเต็มใช้นักแสดงมีชื่อทั้งสิ้น

ถึงจะไม่ใช่แคสที่ดึงดูดการฟิน การจิ้น การกรี๊ดก็ตาม อย่างการแคส บอล มารับบท ท่านชายสุรคมนี่ เหมือนที่บรรยายไว้ในนิยายเป๊ะ "ชายหนุ่มร่างสันทัด รูปหน้าเรียวคางแหลม ดูคมขำ ตัดผมสั้นหวีเสยมองเห็นผิวคล้ำละเอียด"  

เส้นเรื่องไม่ได้ถูกบิดไปจากนิยายเลย ยังคงมีพล๊อตหลักๆ 3 เส้น คือ
1. ปัญหาชีวิตที่ถาโถมใส่ท่านหญิงหลง และการใช้สติแก้ปัญหา
2.กำแพงฐานันดรของรักต้องห้ามต่างชนชั้น ในยุคก่อนการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง
3. กบฎ ร.ศ. 130

เห็นคนพูดถึงความไม่เหมาะสมบางอย่างของพระนางไว้หลายกระทู้ เลยอยากจะแชร์ความเห็นตัวเองบ้างค่ะ

เราว่า มิว นิษฐา เหมาะกับบทท่านหญิงหลง อย่างที่นึกไม่ออกว่านางเอกช่อง3 รุ่นเล็กหรือกลางใครจะมาเล่นแทน ให้ออกมาเป็นอิมเมจนี้ได้ สวย รับบทสูงศักดิ์แล้วไม่ประดักประเดิด และพูดได้ทางสายตา สายตาที่ทำให้อนลรู้ว่าท่านหญิงไม่ได้รังเกียจ แต่จะรับไมตรีก็ไม่ได้ ทุกครั้งที่หญิงหลง ตรัสว่า "ขอบใจ" กับคนต่ำศักดิ์กว่า มันดูชนชั้นห่างกันอย่างนั้นจริงๆ

จากที่เห็นพัฒนาการมาทุกเรื่อง มิวมีพาวเวอร์มากพอที่จะเรียกคนดู โดยไม่ต้องพึ่งการจับคู่แล้วค่ะ ไม่อย่างงั้นมิว นิษฐาคงไม่ตกอยู่ในมโนแคสในพันทิปแทบทุกเรื่องที่ช่องว่าจะทำแบบนี้หรอกมั้ง 5555

เพชรกลางไฟเป็นละครที่ถ่ายทำหลังแฟนเดย์ มิวถูกครูเงาะปลดล็อคการแสดงให้แล้ว เราว่าตอนนี้มิวเป็นนักแสดงอีกคนที่สวมรอยเป็นคนๆนั้นได้อย่างแนบเนียน โดยไม่ได้ใช้พลังตัวแม่เลย วิธีการแสดงของมิวเลยดูเป็นธรรมชาติ กลมกลืนกับตัวละคร ทั้งจากบทบาทหนูนา-คุณนุ้ย-ฟา-ท่านหญิงหลง สังเกตจากการใช้เสียงในเรื่องนี้ มิวคอนโทรลเสียงดีขึ้นมาก เพราะปกติจะมีปลายเสียงที่ห้อยๆ แผ่วๆ ดูไม่แข็งแรงในท้ายประโยค ลองดูเวลาสัมภาษณ์ก็ได้ ก็ยังเป็นอยู่ปกติ แต่พอในละครไม่มีเลย เห็นกราฟพัฒนาการแบบนี้ชักอยากจะเห็นโหมดมิวร้ายในเรื่องรากนคราแล้วค่ะ

ไม้ ถูกส่งมาลับฝีมือกับทีวีซีน เราว่าช่องคิดถูกแล้วที่ดันขึ้นหลังข่าว ในบทที่เหมาะสม ในเวลาที่เหมาะสม เราเห็นความตั้งใจของไม้ แต่บางฉากยังดูตั้งใจเกินและเล่นกับสีหน้ามากไปหน่อย จุดแข็งของไม้คือ การแสดงออกทางสายตาและน้ำเสียงที่ทุ้มน่าฟัง  (แต่ช่วงอ่านกลอน ยังขอตินิดนึง บางฉากยังอ่านเว้นวรรคไม่ค่อยดีเท่าที่ควร) ก็น่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้ไม้เหมาะสมกับบทอนล ข้าราชการหนุ่มชั้นผู้น้อย ผู้หมายปองดอกฟ้า แต่แสดงออกไม่ได้นี่แหละ

เราว่าไม้เป็นพระเอกที่ไม่ได้หล่อทุกมุมนะ บางมุมในละครหน้ายังดูแอบบวมๆไปหน่อย คนเลยถึงว่าไม่ค่อยหล่อ ไม่รู้เพราะช่วงถ่ายทำอ้วนขึ้น หรือ เพราะมุมกล้อง มันเลยทำให้บางฉากไม้ไม่หล่ออย่างที่ควรจะเป็น ทรงผมก็มีส่วนมั้งคะ ไม้จะดูหล่อเมื่อเอาผมปรกๆลงมา แต่เรื่องนี้เปิดหน้าผากกันทั้งเรื่องเลย 555

คหสต. มองว่าบุคลิกส่วนตัวบางอย่างของไม้ ทำให้เค้ายังดูไม่เป็นพระเอกที่ชวนกรี๊ดมากเท่า พระเอกในรุ่นๆเดียวกัน อย่างเช่น อาเล็ก /เต้ย /ท็อป หรือ เคน ภูภูมิ ไม้ดูมีบุคลิคที่ตรงๆ ซื่อๆ แต่ไม่แพรวพราว ขี้เล่น

สิ่งเหล่านี้คือ เสน่ห์ หรือ คาริสม่าส่วนตัว ที่มันลอกเลียนกันไม่ได้ แต่ฝีมือทางการแสดงกำลังพัฒนาไปในทางที่ดีแน่นอน  เลยมองว่า ไม้อาจจะเป็นพระเอกในสายฝีมือที่ไม่ใช่พระเอกเรียกกระแสมากนัก รอดูเรื่องใหม่ ที่กำลังถ่ายคู่ มิ้น ชาลิดา ว่าพออยู่ในละครยุคปัจจุบันที่ไม่มีกรอบประเพณี พี่พุดเดิ้ลจะงัดเสน่ห์ไม้ให้ออกมา เหมือนที่ทำให้โอมเป็นตัวละครแฝดได้จัดจ้านหรือไม่


พาร์ทโรแมนติกของพระเอก-นางเอกเรื่องนี้ น่ารักมาก เป็นคนรักหนังสือและดนตรีเหมือนกัน สิ่งที่ต่างฝ่ายประทับใจกันและกันไม่ใช่เพียงเพราะรูปลักษณ์ภายนอกเพียงอย่างเดียว แต่เป็นทัศนคติในการใช้ชีวิต นิสัยใจคอ และเห็นคุณค่าในสิ่งๆเดียวกัน จนเป็นความชื่นชมอีกฝ่ายมากกว่า

ในนิยายมีบรรยายไว้ว่า ท่านหญิงเคยพบพระญาติฝ่ายชายก็หลายองค์ แต่ไม่มีองค์ไหนติดพระทัยหรือให้หวนคิดถึงเป็นห้วงๆได้เท่าอนล แม้แต่ท่านสุรคมที่เจอหน้ากันแล้วก็ไม่ได้นึกถึงอีกเลย

เพชรกลางไฟ จึงเป็นละครที่ดูละเมียดละไม ต้องตั้งใจดูในความพิถีพิถันของงานสร้าง บทละครคงไม่สามารถดำเนินให้เร็วมากเท่าละครพีเรียดตบตีแย่งผัวเมีย แต่ถ่ายทอดเรื่องราวการใช้ชีวิตของคนสมัยก่อน คือ คุณค่าที่น่าจดจำของเรื่องนี้ค่ะ

ปล.ลุ้นเรตติ้งกันต่อไปค่ะ จริตละครแบบนี้คงไม่ถูกใจคนที่ชอบอะไรกระชับๆ เล่าเรื่องฉับไวแน่ๆ 5555