สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยน้ะคะ มันอาจจะไม่ใช่กระทู้คำถามซะทีเดียว แต่เราอยากจะมาระบายมากกว่า ไม่รู้จะไปคุยไปปรึกษาใคร เลยขอพื้นที่ตรงนี้น้ะคะ ถ้าใครที่เข้ามาอ่าน อ่านจนจบแล้ว ก็ช่วยออกความคิดเห็นคำแนะนำหรือคำด่าก็ได้ค่ะเต็มที่เลย เราทำใจมาแล้ว  เพราะตัวเราเองยังเกลียดตัวเองเลย [แต่สงสารเราหน่อยก็ได้น้ะคะเพราะว่าตอนนี้เหมือนกำลังรับกรรมอยู่แล้วค่ะ] เอาเป็นว่า เราไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อน ไม่รู้ว่าตั้งถูกห้องหรือเปล่า แต่เห็นว่ามีปัญหาชีวิตคู่ด้วย คิดว่าน่าจะใช่ ออกตัวไว้ก่อนเลยน้ะคะ ว่าเรื่องมันยาว และเราก็เล่าไม่ค่อยเก่ง อาจจะทำให้งงบ้าง ขอโทษไว้เลยน้ะคะ เกริ่นมาเยอะแล้วค่ะขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน

     คือเริ่มแรกเลย เราไม่เคยมีแฟนค่ะ แฟนคนเเรกคือคุยกันทางโทรศัพท์ค่ะ คุยกันมาเป็นปีตอนยังเรียน ม.6 แล้วพอเราจบ ม.6 ก็ไปทำงาน ได้นัดเจอกัน พอเจอกันได้2เดือนเราก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยค่ะ ย้ายมาทำงานที่เดียวกัน พ่อแม่รู้น้ะคะ ห้ามแล้วแต่เราดื้อไม่ฟังเอง  แฟนเราแก่กว่าเรา7ปีค่ะ เป็นคนดีมากๆดีทุกอย่าง ช่วยเราทำงานบ้านทำกับข้าว ไม่เคยตบตีหรือพูดกูกับเราเลย เสียอย่างเดียวไม่ง้อไม่เอาใจ เค้าบอกเค้าทำไม่เป็น แต่แรกๆที่คบกันอยู่ด้วยกันก็ดีค่ะเอาใจบ้างพูดหวานๆบ้าง ส่วนตัวเราเองเป็นคนเอาแต่ใจ น้อยใจง่ายมาก แรกๆเค้าก็ง้อ อยู่ด้วยกันก็มีทะเลาะกันตามประสา แต่ทะเลาะกันแรงๆครั้งแรกเลยคือก่อนจะไปผูกข้อมือกันค่ะ อยู่ด้วยกันมาประมาณ5-6เดือน ถ้าจำไม่ผิดน้ะคะ เราจับได้ค่ะว่าแฟนเราแอบคุยกับคนอื่นทางเฟสมาประมาณเดือนกว่า แล้วก้อแบบว่าเซ็กโฟนน้ะค่ะ แต่อยู่ไกลกันน้ะคะกับผู้หญิงคนนั้น นั่นล่ะค่ะทะเลาะจะเลิกกันเค้าไม่ยอมเค้าบอกว่ารักเรา แล้วก็ให้พ่อแม่เค้ามาขอค่ะ ก้อเลยผูกข้อไม้ข้อมิอกัน
       ผ่านไปประมาณ3เดือน เราก็ย้ายมาทำงานอีกที่ แต่ทีนี้เริ่มไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ พอเรางอนแฟนเราไม่ง้อ ไม่สนใจไม่อะไรเลย ถ้าทะเลาะกันคือจะต่างคนต่างอยู่บางทีไม่คุยกันเลยหลายๆวันก็มี แรกๆก็เสียใจพอหลังๆมาเริ่มชิน
  
      แล้วทีนี้เราย้ายงานค่ะ ไม่ได้ทำงานที่เดียวกันแล้ว  เราก็เริ่มมีเพื่อน เราไม่เคยกินเหล้าหรือไปไหนมาไหนโดยไม่มีแฟนเราเลย แต่พอเราเริ่มขอไปหาเพื่อน ไปกินเหล้าแฟนเราปล่อยค่ะ ตามใจ อยากไปไหนก็ไป

     นั่นคือจุดเริ่มต้นที่เรานอกใจแฟนเราค่ะ ในที่ทำงานใหม่มีพี่คนนึง เค้าชอบเรา ทั้งๆที่รู้ว่าเราก็มีแฟน แล้วพี่คนนี้คือเอาใจแทคแคร์เราดีมาก อย่างว่าแหละค่ะ แรกๆ เราก็หวั่นไหว แล้วแฟนเราก็ยิ่งไม่สนใจเราเลยคบกับเค้าเป็นชู้ค่ะ เลวมากเราเนี่ย ก็ได้เสียกัน แฟนเราไม่รู้เลยน้ะ พอมีอะไรกันกับคนนั้นปุ้บ เราก็บอกแฟนเราตรงๆเลยค่ะ คือรู้สึกผิดด้วย ทะเลาะกันแรงมาก แต่แฟนเราไม่ยอมเลิก เค้าบอกเสียดายเงินที่ไปผูกแขน เค้าก็ให้โอกาสเรา เรายังไงก็ได้ค่ะตอนนั้นเหมือนกับชู้ก็แค่หลง แล้วเราว่าแฟนเราก็ดีมากๆที่ให้โอกาสเราก็โอเคค่ะ
    พอเลิกกับชู้แล้วก็ย้ายที่อยู่ที่ทำงานกันอีกครั้งนึงค่ะ เราบอกแฟนเราน้ะ ว่าอย่าเชื่อใจเราอีกเลย  แล้วพอย้ายไปที่นี่ไปอยู่ถิ่นแฟนเราเลยค่ะ เค้ามีเพื่อนมีฝูงเยอะ ตอนนั้นเราไม่ได้ทำงาน แฟนเราทำงานคนเดียวแต่เหมือนเดิมค่ะเค้าก็เฉยๆไม่ค่อยจะสนใจใส่ใจอะไรมาก เลิกงานเค้าก็ไปแทงสนุ๊กกับเพื่อนไปกินเหล้าบ้างอะไรบ้าง เราอยู่ห้องคนเดียว เสียใจค่ะ แต่คิดว่าสมควรแล้วเพราะเราทำผิดกับเค้าก่อนเป็นเรื่องที่รุนแรงด้วย

แต่ทนได้ไม่นานประมาณสองเดือนก็ทะเลาะกันอีก  ก็คุยกันตกลงกันว่าจะคบกันต่อก็กลับมาอยู่ที่เดิมเถอะ ที่ที่เราแอบมีชู้นั่นล่ะ เค้าก็โอเคกลับมา ก็เหมือนเดิมไม่ได้ทำงานด้วยกัน แฟนเราไม่ได้งาน เราได้แต่ไม่ได้ทำที่เดิมน้ะคะ ครั้งนี้เค้าก็บอกเราตรงๆว่าถ้าเราไปเจอใครไปชอบใครอีก ขอให้บอกตรงๆ เราก็โอเค

คือตั้งแต่แรกที่คบกันมีไรจะบอกกันพูดกันตรงๆแบบนี้ทุกเรื่องเลยค่ะ

แล้วก็จริงๆ ไปทำงานที่ใหม่ ไม่ถึงเดือนเราไปเจอผู้ชายคนใหม่ อายุมากกว่าเรา12ปี มีลูกติดคนนึงอายุ12ขวบ เค้าก็เอาใจเราใส่ใจเราดีมากดีทุกอย่างเลย เราก็บอกแฟนเราตรงๆ เค้าก็บอกเราให้ดูดีๆ ว่าผู้ชายคนนั้นดีจริงมั้ย เราก็ถามเค้าว่าโกรธมั้ย เค้าก็ไม่โกรธ เค้าบอกทำใจไว้เเล้วว่าต้องเป็นอย่างนี้ ทีนี้เราก็ถามเค้าว่าเราลองแยกกันอยู่มั้ยล่ะ [คือลืมบอกไปว่านับย้อนหลังไปหลังจากที่เรามีชู้ เรากับแฟนอยู่ด้วยกันแบบต่างคนต่างอยู่อะค่ะ ไม่ได้มีอะไรกันเลยนานมากๆ ] เค้าก็โอเคไม่โกรธไม่ทะเลาะกันเลย ต่างฝ่ายก็ต่างบอกกันไว้เลยว่าถ้ามีคนใหม่ให้บอกตรงๆจะได้จากกันด้วยดี  ช่วงนั้นใกล้จะสิ้นเดือนรอเงินเราออกเค้าก็ยืมเป็นค่ารถแล้วเค้าก็กลับไปอยู่ที่เดิมถิ่นเค้าแหละค่ะ

ตอนนั้นคือเค้าไปแต่ตัวน้ะคะ ของที่หามาด้วยกันรถมอไซค์ เครื่องซักผ้า ตู้เย็น ไม่ได้เอาไปเลย พอเค้าไปเราก็เริ่มคุยกับพี่คนที่ในโรงงานน่ะค่ะ คุยกันได้ไม่ถึงเดือน เราก็บอกแฟนเรา
แล้วก็ตกลงเลิกกันจากกันด้วยดี เค้าก็บอกเราว่าเสียใจมากน้ะแต่ทำใจได้ จากนั้นเราก็ย้ายไปอยู่กับแฟนใหม่ค่ะ พ่อแม่เรารู้แต่คัดค้านหัวชนฝาเลยค่ะ แต่เราไม่ฟังเราเชื่อว่าพี่คนนี้ต้องดีแน่ๆ  แฟนเก่าเรา[คนที่ผูกข้อมือ]เค้าก็เลยมาขอของทุกอย่างไปเราก็โอเคเค้าก็ไปเริ่มต้นใหม่มีคนใหม่ เราก็ให้เค้ามาขนเอาไปเลย เพราะเราไปอยู่กับแฟนใหม่แล้ว

จากนี้ไปแหละค่ะ ที่เรารู้สึกว่าเวรกรรมกำลังตามสนองเรา คือแฟนใหม่ที่ตอนแรกดีมาก ตอนนี้ไม่ดีเลยค่ะ แรกๆดีมากทุกอย่างหลังๆมาออกลาย แอบเอาเงินเราไปเล่นการพนันทุกเดือน ทีละ2-3พัน เหล้านี่เค้าติดเลยค่ะ ช่วงแรกคือไม่กินให้เราเห็นเลยน้ะ เราไปอยู่บ้านเค้าเราทำให้ทุกอย่าง ทั้งกับลูกกับพ่อแม่เค้าทำให้หมด ทำงานบ้านดูแลลูกเค้า คือคนบ้านนี้เค้าตามใจลูกหลานมากน้ะคะ ไม่ให้ทำอะไรเลยทำให้ทุกอย่าง ทีนี้เป็นเราค่ะที่มาทำให้ พ่อแม่เค้าก็ติดเหล้าน้ะคะทะเลาะกันทุกวัน เราเองกับแฟนใหม่นี่ก็ทะเลาะกันตลอดค่ะ เรื่องเงินบ้างกินเหล้าการพนันบ้างเค้านี่พูดกูกับเราเลยน้ะคะ เราก็ยอม หลายสิ่งหลายอย่างมากค่ะที่เคาทำเราเสียใจ ยังไม่เคยตีเราแต่ก็เคยผลักเราแรงๆอ้ะค่ะ2-3ครั้ง เเอบเอาบัตรเอทีเอ็มเราไปเอาเงินกู้มาแทงบอล แอบไปยืมเงินคนนู้นคนนี้แล้วเจ้าหนี้มาทวงกับเราก็หลายครั้งมากค่ะ  อยู่กับคนนี้มาลำบากมาก ลำบากทุกอย่าง  แต่ก็ทนได้ ไม่รู้ทำไมแบบว่าเรารักเค้ามากเลย ทะเลาะกันรุนแรงแค่ไหนก็เลิกไม่ได้ เหมือนเป็นเวรกรรม

เข้าใจเลยค่ะว่าผู้หญิงชอบคนเลวมันเป็นยังไง เนี่ยล่ะคะ เรื่องของเรามันอาจจะดูไม่มีสาระอย่างที่บอกไว้ตั้งแต่ทีแรก แต่เราอยากจะมาระบาย เรารู้ค่ะว่าเราสมควรโดนแบบนี้แล้ว สุดท้ายนี้เราอยากถามคนที่เข้ามาอ่านจนจบน้ะคะ ว่าถ้าเป็นเราจะทนต่อไปมั้ย สิ่งที่เราคิดคือ มันเป็นเวรกรรมที่เราต้องชดใช้ เราควรจะทนต่อไปเรื่อยๆเพื่อให้เค้าเป็นแฟนที่ดีของเราสักวัน หรือควรจะถอยออกมาตอนนี้เลย เพราะพ่อแม่เราก็ไม่ปลื้มอยู่แล้ว