เชื่อว่าคงเป็นปัญหาซ้ำซากสำหรับใครหลายๆคน ซอยบ้านเราเป็นซอยเล็กๆแยกออกมาจากถนนในซอย ในนี้มีบ้านอยู่ 3หลัง บ้านแรกจากต้น.อยไม่มีรถ มีแค่บ้านเรา(บ้านกลาง)และบ้านท้ายสุดซอย ปัญหาที่เกิดก็กับบ้านสุดซอยนี่แหล่ะค่ะ หลายปีก่อนเอาบ้านมาทำเป็นโรงงาน ก็จะมีรถกระบะและรถเจ้าของบ้านมาจอดเรียงๆตรงข้ามบ้านเรา ปัญหามันเกิดตรงที่ว่า ใกล้ๆบ้านเรามีไปรษณีย์ คนมาไปรษณีย์ก็จะจอดรถไปทั่ว ขวางหน้าบ้าน ปิดหน้าประตูบ้านเลยก็บ่อยมากจะออกจากบ้านแต่ละทีก็ลุ้นเปิดประตูบ้านมาจะมีรถจอดขวางหน้าบ้านหรือเปล่าอยู่ทุกวัน ติดป้ายก็แล้ว เดินไปว่าก็แล้ว แต่เอาหล่ะ เราก็พยายามไปขอความร่วมมือจากไปรษณีย์  แต่ทีนี้ปัญหามันคือข้างบ้านที่บั่นทอนจิตใจ เอารถมาจอดขวางฝั่งตรงข้ามบ้าน เราหักออกต้องหักเลี้ยวหลายทีมาก บางทีคนมาติดต่องานก็จอดรถขวางหน้าบ้านเรา จะเข้าจะออกต้องเดินไปข้างบ้านบอกให้เค้าเลื่อนรถ เป็นมาบ่อยๆ เราเบื่อมาก เจ้าของข้างบ้านถ้าจอดรถขวางเราแล้วเค้านั่งอยู่ในรถจะไม่ยอมลงมาจากรถ ไม่ยอมเลื่อน แต่จะให้คนงานเค้ามาโบกๆดูว่ารถเราพ้นไหม โยกพวงมาลัยหลายทีกว่าจะพ้น คนไม่มีปัญหานี้จะเข้าใจมั้ยว่ามันน่าเบื่อมาก บอกเค้าแล้วก็ไม่ทำอะไรเลย เราเห็นว่าข้างบ้านกัน แต่หลายทีก็ว่าเค้าไป เวลามาเลื่อนรถทีเราก็บ่นแต่เค้าก็ไม่สนใจ  สรุปคือ เราใจแคบหรือเค้าเห็นแก่ตัว ไม่อยากด่าไม่อยากว่าเลยนะ แต่ เอารถออกจากบ้านทุกวันเจอคนจอดรถแบบนี้เซ็งมากจะเข้าจะออกต้องคอยลุ้น
ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ คือเค้าถือว่าเป็นบ้านสุดท้ายแล้วจะลำ้ที่คนอื่นเค้าไปทั่วก็ไม่แฟร์นะคะ ล่าสุดก็ทำกันสาดล้อมรั้วออกมาหน้าบ้านเอาเป็นที่ของตัวเองไปซะงั้น แต่อันนี้เราก็ไม่ไปยุ่งเพราะไม่ใช่หน้าบ้านเรา บอกแล้วบอกอีกเรียกมาเลื่อนรถจนเราเองที่อาย ทำไมเค้าไม่รู้สึกอะไรเลย  เคยมีทีลูกเราตัวร้อนจะรีบออกไปหาหมอ เจอจอดขวางวันนั้นใส่เลยค่ะ มันน่าเบื่อมากเลยจะเข้าออกบ้านตัวเองแต่ละที