คือเข้าเรื่องกันเลยนะคะ คือเราเป็นเด็กนักเรียนในโรงเรียนหนึ่ง(ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ)คือต้องบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นคนชอบเรียนพละแล้วก็คิดว่าทุกอย่างที่เป็นกีฬามันดูมีเสน่ห์มากๆค่ะแล้ววันหนึ่งเราก็ได้พบกับคนๆหนึ่งค่ะ เค้าเป็นครูฝึกสอนพละศึกษาที่โรงเรียนเราค่ะเราจะเรียนกับเค้าอาทิตย์ล่ะครั้งมันเป็นวิชาว่ายน้ำค่ะ คือ วินาทีแรกที่เราเห็นเขาแบบ...มันใช่มากอ่ะเรารักเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลยแล้วเราก็ชอบมองเค้านานๆเพราะมันทำให้เรามีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆถึงมากที่สุด เราเป็นคนกลั้นยิ้มไม่ได้นะคะพอเรามองเค้าเราก็จะยิ้มตลอดเวลาจนเค้าถามว่าเราเป็นอะไรค่ะแล้วในตอนนี้นเองเราก็มีโอกาสได้สบตาเค้า มันทำให้เราหลงรักเค้ายิ่งกว่าเดิมอีกค่ะคือคิดว่ามันใช่มากอ่ะค่ะ หลังจากวันนั้นเราก็พยายามหาข้อมูลสืบข้อมูลเค้ามาค่ะแต่ก็ไม่สำเร็จ พอสัปดาห์ต่อมาเราก็ได้เรียนกับเค้าอีกค่ะครั้งนี้เราไม่ลงว่ายน้ำเพื่อจะได้นั่งมองเค้าสอนค่ะมันเป็นความสุขของเราจริงๆแต่ เนื่องจากเรามีเพื่อนเยอะทำให้มีเพื่อนที่มองเราอยู่สังเกตว่าเราแอบมองเค้าตลอดค่ะแล้วเพื่อนมันก็มาล้อเราทำให้เราอายมากค่ะที่มีคนรู้ว่าเราชอบครู หลังจากวันนั้นข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปทั้งกลุ่มค่ะ ทีนี้มันล้อกันไม่หยุดเลยค่ะแต่เพื่อนมาก็พอเข้าใจเลยไม่ได้ล้อให้ครูเค้าฟัง เมื่อถึงวันที่เรามีเรียนอีกเราก็ไม่ลงอีกค่ะแล้วเราก็มีโอกาสได้คุยกับเค้าค่ะ เค้าเป็นคนกวนๆแล้วก็นิสัยดีค่ะทำให้เรารักเค้ามากกว่าเดิมอีกค่ะคือตอนนั้นรักมากๆค่ะเลยเข้าไปขอเฟสเค้าแบบอ้อมๆแต่เค้าไม่ให้ค่ะเราก็เลยไปขอเฟสเพื่อนเค้าที่เป็นครูสอนเราอีกวิชาค่ะ เราก็ได้เฟสเพื่อนเค้ามา เสร็จแล้วเราก็เลื่อนหาเลยค่ะเลื่อนทั้งวันอ่ะค่ะคือแบบอยากได้เฟสเค้ามากค่ะ แต่วันแรกก็ไม่สำเร็จพอวันต่อมาที่ไม่ได้มีเรียนวิชาว่ายน้ำแต่เรากลับเจอเค้าค่ะ คือแบบเขินมากไม่คิดว่าจะได้เจอเลยค่ะแล้วหลังจากวันนั้นเราก็เจอเค้าบ่อยมากค่ะแล้วก็มีโอกาสได้คุยกับเค้าบ่อยเช่นกัน ทำให้เรารักเค้าทั้งใจเลยค่ะคือแบบรักใครไม่ได้อีกอ่ะค่ะ เมื่อเรารักเค้ามากเราก็อยากเจอเค้าทุกวันค่ะแต่บางวันไม่เจอ เราเลยต้องมานั่งเลื่อนหาเหสเค้าเหมือนเดิมเพื่อจะได้เห็นหน้าเค้าทุกวันค่ะ และแล้วเราก็หาจนเจอค่ะคือมีความสุขมากค่ะ แต่แล้วความสุขก็หายไปเมื่อเราแอดเฟสเค้าไป แล้ววันต่อมาเค้าบล็อกเฟสเราเลยค่ะไม่ให้แอดไม่ให้ติดตาม ไม่เป็นไรค่ะแค่ดูรูปแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว เวลาเราทุกข์พอเรามองรูปเค้าเราก็ยิ้มได้ทันทีเลยค่ะ และแล้วความสุขก็ลดลงไปหวบๆเลยเมื่อเราอ่านข้อมูล แท่มแท๊ม!!แต่งงานแล้ว..มีลูกแล้ว..โอ้วมายก๊อดดดดดดดดดดหัวใจแทบเเหลกสลายเพราะว่าเรารักมากแล้วก็หวังมากค่ะ คือตอนแรกเราก็มีความคิดนะคะ คิดว่าเค้าจะมีใจให้เรานิดนึงแต่ที่ไหนได้ เค้าก็นิสัยอย่างงี้กับคนอื่นด้วยค่ะ เห้อรักแรกก็อกหักเพราะเค้ามีลูกมีเมียแล้ว เห้อ แต่เราก็ไม่ได้อะไรค่ะก็ยังรักอยู่แต่ก็จะพยายามห่างๆค่ะ เค้าก็สังเกตนะว่าเราออกห่างเพราะว่าเราเป็นคนชอบกวนครูแล้วก็เฟรนลี่กับคุณครูมากๆค่ะแต่ไม่ได้ถึงกับไม่มีมารยาทนะคะก็แบบชอบคุยชอบกวนอ่ะค่ะ แล้วเค้าก็เข้ามาถามเราว่าเป็นอะไรหรือป่าว แต่เราก็ยิ้มๆค่ะไม่ได้ตอบอะไร  วันเวลาผ่านไปก็แบบเดิมค่ะเจอ คุย ออกห่างหน่อย จนเมื่อไม่กี่วันมานี้ค่ะเค้ามาชวนเราไปกินชาไข่มุกค่ะ คือเป็นอะไรที่ดีต่อใจอย่างแรงค่ะ รักเค้าเข้าอีกแล้วล่ะสิ ทีนี้ตัดใจยากเลย แล้วปกติเราอยู่ชุมนุมลูกเสือค่ะปกติตอนเช้าก็จะอยู่ห้อง แล้วปกติเค้าก็จะมาจอดรถแถวนั้นค่ะทำให้เราได้เจอเค้าบ่อยอีกแล้วง่าาาา แต่เราก็พยายามออกห่างแล้วก็พยายามตัดใจนะ แต่เค้าก็เหมือนแกล้งกันอ่ะเค้าทักเราตลอดที่เจอค่ะ จนเมื่อไม่กี่วันมานี้ที่โรงเรียนเราจัดงานค่ะให้นักเรียนอยู่จนถึง2ทุ่มค่ะ ทำให้เราได้คุยกับเค้าไปอีกง่า ทั้งๆที่เราทำเป็นไม่เห็นแล้วนะ งื้อ~ แต่วันนั้น....เพื่อนเราเอาสติ๊กเกอร์หัวใจมาติดเยอะเลยอ่ะแล้วแบบมันติดแบบ หน้าผาก แว่น แก้ม แบบติดให้มันตลกอ่ะค่ะแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรไงเพราะเราเป็นคนกวนๆด้านๆเกรียนๆหน่อยทำหน้าฮาๆไปค่ะเสร็จปุ๊ปเหมือนฟ้าแกล้งกัน เค้าเดินมาจร้าาาาาอายจร้าาาาาา เห้อ อ่อลืมไปค่ะก่อนหน้านั้นเพื่อนเราอ่ะวิ่งไปบอกครูเค้าว่าเราชอบครูเค้าอ่ะ แล้วแบบเค้าก็ทำตัวแปลกๆไป เหมือนเค้าจะออกห่างแล้วก็เข้าใกล้อะไรของเค้าไม่รู้ค่ะ จนวันนี้ก็ยังตัดใจไม่ได้ค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยค่ะคืออยากตัดใจได้มาก ไม่งั้นถ้าเราไม่ตัดใจตอนนี้เราก็จะเสียใจยิ่งกว่าเดิมอีกค่ะเพราะอีกไม่ถึงเดือนเค้าก็จะออกแล้ว
ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน

ปล. ถ้าเค้าเข้ามาอ่าน อยากให้รู้นะว่า รักกกกกง่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
คงรู้ตัวนะเขียนขนาดนี้แล้ว5555
ช่วยให้ส่งไปถึงเค้าทีเถอะ
By ยอมใจ(นามแฝง)