สวัสดีค่ะ วันนี้ที่มาตั้งกระทู้ เพราะอยากถามความเห็น และเราก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดีแล้ว
คืออย่างงี้ค่ะ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน แฟนเราเขาอยากให้เรามานอนที่บ้านเขาค่ะ นอนคืนวันศุกร์
เพราะยังไงทุกๆวันเสาร์เราต้องเจอกันกับแฟนอยู่แล้ว ซึ่งบ้านเรากับแฟนห่างกันประมาน10กว่าโลเท่านั้นค่ะ
แต่เราเป็นผู้หญิง เราไม่อยากไปนอนบ้านเขา ไม่ใช่เพราะแบบถือตัวอะไรหรอกนะคะ บ้านแฟนเราก็รับรู้ บ้านเราก็รับรู้ว่าคบกัน
แม่แฟนเราก็เอ็นดูเราค่ะไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ปัญหาเกิดที่เรา คือบางทีอ่ะผู้หญิงเราอุปกรณ์นู่นนี่นั่นเยอะอ่ะค่ะ เราก็เบื่อที่จะมานั่งแบกสัมภาระ
คือไม่ได้รังเกียจบ้านแฟนนะคะ เราเข้าออกบ่อยปกติ แต่คือแบบ เรารู้สึกเวลานอน เวลาจะทำอะไรมันเหมือนไม่ใช่บ้านเราอะค่ะ
เราหลับไม่อิ่ม อาบน้ำไม่ค่อยสะอาด จะทำอะไรก็อึดอัดๆ แต่แฟนเราให้เหตุผลว่า เขาอยากอยู่ด้วย
เราก็อยากอยู่กับเขานะคะ อยากนอนด้วยกัน แต่แบบคือบางทีอ่ะค่ะเราแค่รู้สึกเหมือนไม่ใช่บ้านตัวเอง
เราอธิบายให้แฟนเราฟังแล้วว่าแบบ คับที่อยู่ง่าย คับใจอยู่ยาก แต่แฟนเราเค้าก็ไม่ค่อยเข้ามจเลย
หาว่าเรารังเกียจเขา ไม่อยากอยู้กับเขา ซึ่งจริงๆไม่ใช่อ่ะค่ะ แต่แบบเราแค่เบื่อเท่านั้นเอง อยู่บ้านใครมันก็ไม่เหมือนอยู่บ้านตัวเอง
จะมีเหตุผลไหนที่เราอธิบายให้แฟนเราฟังได้บ้างมั้ยคะ คือเราคิดว่าถ้าอีกฝ่ายไม่แฮปปี้ เราจะไม่บังคับให้ฝืนตัวเองเลยค่ะ เราคิดแบบนี้
แต่แฟนเราเขาคิดอีกแบบ คืออยากให้เรามานอน วันที่เจอกันจะได้ไม่ต้องรีบตื่น และเสียเวลา เสียค่าน้ำมันออกมาหาเขาแบบนี้อ่ะค่ะ
แต่เราก็อยากพักผ่อนอยู่บ้านให้อิ่มๆ นอนให้สบาย ไม่ต้องแบกของพะลุงพะลัง เราทุกข์ใจอ่ะค่ะ ไม่รู้จะทำไงดี );