สวัสดีค่ะทุกคน กระทู้อันนี้เป็นการเขียนกระทู้อย่างจริงจังครั้งแรกนะค่ะ อ่านจะเขียนวกวนสับสนหน่อยต้องขออภัยด้วยนะค่ะ พอดีว่าเพิ่งผ่านเหตุการสะเทือนใจมายังทำใจไม่ได้ ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วยนะค่ะ
เข้าเรื่องกันค่ะเรื่องมันมีอยู่ว่า คือว่าก่อนหน้านี้เราคุยกับผู้ชายอยู่คนนึ่งค่ะ และเราได้บอกเขาตรงๆเลยว่าเราชอบเขาซึ่งตอนนั้นเขาโสดอยู่ ตอนแรกเขาก็เหมือนจะไม่เชื่อนะค่ะว่าเราชอบเขาจริงๆ เขาก็จะถามประมาณว่า เพื่อนแกล้งรึเปล่าไรงี้ แต่เราก็ยืนยันไปว่าเราชอบจริงๆ หลังจากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยๆ  คือช่วงเวลาตรงนี้นเป็นช่วงเวลาที่ดีมากสำหรับเรา แต่ยังไงในสถานะคนคุยการคุยกันไปเรื่อยๆมันก็ต้องมีวันที่คนใดคนนึ่งเริ่มหายไป เราก็อยากจะหายไปเพราะไม่อยากคุยเรื่อยๆแบบนี้ อารมณ์ประมาณแบบว่า เราก็ท้อนะ ถึงแม้ว่าเขาจะคุยกับเราแต่ความสัมพันไม่มีอะไรคืบหน้าเลย แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกัน ผ่านไปสักพักนึ่งเขาก็ทักเรามา ตอนเขาทักเรามาเราดีใจแทบตายแม้จะเป็นการทักชวนเล่นเกม แต่เราก็ดีใจที่เขาทักมา หลังจากนั้นเราก็คุยกันเหมือนเมื่อก่อนอยู่ได้สองสามวันเขาขอไลน์เราไปเราก็ให้ และเราเพิ่งมาเห็นว่าตอนที่เราไม่ได้คุยกันเขากลับไปคืนดีกับแฟนเก่าเขา เราก็ถามเขาว่า มีแฟนแล้วเหรอ เขาก็ตอบว่ามีแล้ว มันทำให้เราตกใจมากทำไรไม่ถูกอยู่พักนึ่ง และคิดว่า ยังไงเราก็จะไม่คุยกับเขาอีกแล้วเพราะเราไม่ชอบมากๆกับการที่มีแฟนอยู่แล้วแต่ยังคุยกับคนอื่นไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม เราไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมผู้ชายต้องเป็นแบบนี้กัน เราไม่เข้าใจเลยจริงๆ หรือว่ามันจะเป็นเคื่องปกติแต่เราดันคิดมากไปเอง เห้อออออออ ~