เล่าให้ฟังเบื่องต้นว่าตัวเราเองเนี่ยแอบชอบพี่คนนึงมานาน นั่งมอง ยืนมองอยู่นั่นมา 2-3 ปี เพราะคิดว่าเค้าน่ารัก ดูมีเสน่ห์ เอาง่ายๆ ว่าก็ชอบอ่ะ เมื่อก่อนตอนออนเอ็มนะ เห็นเขาออนใจก็เต้นรัวแล้ว ยิ่งเวลาเดินผ่านคือมีความสุขไปสามชั่วโมง ทั้งๆ ที่ก็เจอกันที่โรงเรียนทุกวัน แล้วในระยะเวลา2-3 ปี ที่บอกนั่นเราก็เห็นพัฒนาการชีวิตเขามาตลอดว่า คบใคร เลิกใครมาบ้าง ตอนนั้นรู้สึกเจ็บแทนนะเวลาเห็นเขาอกหัก

ต่อมาหลังจากนั้นเราก็เริ่มมีโอกาสเข้ามาคุยกันมากขึ้น ไปไหนมาไหน จนมีวันนึงที่เขามาบอกชอบแล้วขอเป็นแฟน เราแบบทำตัวไม่ถูกเลย ชาไปสองวันก่อนจะไปตกลงกับเขา คือตตอนนั้นโลกมันสดใส เข้าใจคำว่า "โลกนี้มีเพียงเราสอง" คือนาทีนั้นไม่แคร์ใครเลยค่ะ

พอคบไปสักพัก เขาจะเห็นว่าเรารักเขามาก จากพื้นฐานที่เราไปแอบชอบเขาด้วยมั้ง เขาเลยทำอะไรไม่ค่อยแคร์เราเท่าไหร่ ทะเลาะกันมาขึ้น จนต้องเลิกรากันไป แล้วมานั่งทบทวนกับตัวเองดูว่าตอนแอบชอบมันมีความสุขมากกว่าอ่ะ ถ้าจะมีโอกาสได้คบแล้วมาเจอแบบนี้ เศร้ามาก ไม่น่าเลย พลาดมาก ตอนนั้นมันดีกว่านี้ หืออออ