ใครเคยมีแฟนที่มี 2 บุคคลิกบ้างคะ แบบตอนอยู่กับเราสองคนจะดีมากๆ ขี้อ้อน ขี้แกล้ง อยู่ด้วยละอบอุ่นมีความสุขดีค่ะ แต่พออยู่ต่อหน้าคนอื่นหรืออาจจะเป็นตอนอยู่มหาลัย เราจะเจอหน้ากันตลอดนะคะ เค้าจะดูเป็นอีกคนนึงที่ตรงกันข้ามกับตอนแรก เดินผ่านหรือเจอกันจะไม่ทักเราเลย แค่มองเฉยๆ จะกลับบ้าน เราก็ต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอกลับด้วยให้เขาไปส่งบ้าน เขาถึงจะไป ถึงบ้านไม่เคยทักหาเลย ไปไหนก็ไม่ค่อยบอก เวลาเรารู้สึกน้อยใจอะไรก็ไม่ค่อยง้อเราเลย แบบบางทีเรารู้สึกอะไรแย่ๆ เราก็จะเก็บเอาไว้ในใจ จนมันสะสมมาเรื่อยๆ ก็ต้องมีบ้างที่จะหลุดพูดออกมาด้วยความน้อยใจ เค้าก็จะชอบหาว่าเราเป็นคนชอบประชด แล้วก็จะพูดว่า ชอบนักใช่ป่ะประชดอ่ะ ได้ ! แล้วเค้าก็จะหายไปเลย ถ้าเราไม่ทักไปหาเค้าก็ไม่ทักไม่สนใจเราเลยค่ะ

บางทีก็สงสัยว่าเราควรจะทำตัวยังไงดี ต้องสนใจเขาแค่ไหน สับสนไปหมด กลัวทำอะไรไม่ถูกใจแล้วเค้าจะไม่คุยด้วย เหมือนเราแคร์อยู่ฝ่ายเดียวจริงๆ
แต่เวลาถามว่ารักกันมั้ย เค้าก็จะตอบว่ารักตลอด เหมือนบางสิ่งที่เค้าพูดมันตรงกันข้ามกับการกระทำเลย เค้าก็จะชอบว่าเราคิดมากไป....

แต่เวลาอยู่ด้วยกันไม่เคยทะเลาะกันซักครั้งเลยนะคะ เค้าจะชอบนอนกอดเรา หอมแก้มบ่อยๆ แบบเหมือนสนใจเราดีมากๆ ผู้ชายแบบนี้จริงๆ เค้านิสัยยังไงกันแน่ คิดอะไรอยู่ ?

ใครคิดเห็นยังไงแนะนำหรือแชร์ประสบการณ์ได้นะคะ  ขอบคุณค่ะ .