เป็นเรื่องของเพื่อนเราเองค่ะ อยากแชร์ประสบการณ์

เราได้เจอกันผ่านแอพๆนึง และเราก็ได้รู้จักเค้ามานานประมาณครึ่งปีกว่าๆ แต่ถ้าคุยกันทุกวันก็ประมาณ 3 เดือน จนเราคิดว่าเราชอบเค้า
แต่เรายังไม่ได้บอกชอบ คิดว่าจะคุยไปเรื่อยๆแล้วค่อยบอกชอบเค้าทีหลัง
แต่ปรากฎว่าเค้ากำลังคุยกับผู้หญิงอีกคนนึงเหมือนกัน เราก็เลยถามเค้าหลายๆรอบว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร
เค้าบอกว่า "เพื่อนหน่ะ ไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องไปแคร์หรอก "
แต่พอนานๆเข้า ผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มแสดงตัวว่าคบกับเค้า เราก็เลยถอยห่างแต่ก็ยังไม่ถึงกับหายไปจากชีวิตเค้า มีคุยกันบ้างนานๆครั้ง
เราก็ยังคงเข้าไปดูหน้าเฟสเค้าอยู่บ่อยๆ เพื่อดูความเป็นไปของเค้า ทำแบบนี้อยู่ประมาณสัก 2 เดือน
จากนั้นเราก็เลิกติดตามเฟสเค้า เลิกคุย และห่างจากเค้าไปสักพักแบบไม่ได้ติดต่อกันเลย
จนเมื่อวันสุดท้ายของปีเค้าทักมาว่า" สวัสดีปีใหม่... บลาๆๆ "
เราก็ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง เราก็รู้ว่าเค้ายังคบกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ ในใจเราก็คิดว่า (นี่ยังไม่เลิกกันอีกหรออออออออ)
แล้วจะกลับมาคุยกับเราอีกทำไม จนถึงกลางๆเดือนมกราคม ผู้หญิงคนนั้นบอกเลิกเค้า เค้าก็เสียใจมาก ตั้งตัสสารพัด
อ้อนวอนให้ผู้หญิงคนนั้นกลับมาคบกับเค้าอีกครั้ง
เค้าจึงทักเรามาเพื่อขอคำปรึกษาว่าจะทำยังไงดี ส่วนตัวเรานั้น แมร่งโคตรรู้สึกดีใจและสะใจในเวลาเดียวกัน 555555
แต่ก็นะ เราก็แอ๊บทำว่าเป็นปลอบเค้าไปประมาณว่า
ช : ไม่ไหวแล้ว อยู่แบบนี้ทนไม่ไหว อยู่ไปก็เคว้งคว้างไปหมด
ญ : เดี๋ยวความรู้สึกมันก็ดีขึ้นเอง ใครๆเค้าก็เป็นกัน
ช : มืดแปดด้าน ไม่รู้จะทำไงต่อ
ญ : ถ้ามันสุดทาง ก็ต้องยอมรับว่าไปต่อไม่ได้แล้ว (ในใจเราก็แบบ สะใจเว้ยยยยยยยยย ถ้าเลิกกันแล้วแล้วอยู่ไม่ได้ก็ตายไม๊ล้ะ)

ปล. เราผิดไม๊ที่รู้สึกแบบนี้