คือเราคบกับแฟนอยู่อ่ะค่ะ แฟนเป็นคนแคนาดาแถมเป็นนักศึกษาแพทย์ด้วย เวลาห่างกันราวๆ 12 ชม.พอมีเวลาว่างเค้าก็ทำนู่นทำนี่ได้คุยกันจริงๆวันนึงก็แค่ส่งข้อความหากันไม่ถึง 20 ประโยคค่ะ ตอนนี้รู้สึกเหมือนกำลังจะเสียเค้าไป เค้าไม่ได้สนใจเราเหมือนตอนแรกๆ อาจจะเพราะเราทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องค่อนข้างบ่อย อันนี้ยอมรับผิดเลยค่ะว่าเราน่ารำคาญคือจะคิดเล็กคิดน้อย กลัวในเรื่องที่ยังมาไม่ถึงเช่น ถ้าแบบนั้นละ ถ้าแบบนี้ ถ้าวันนึง เค้าก็ต้องพูดอธิบายซ้ำไปซ้ำมาในเรื่องเดิมๆ เรารำคาญตัวเองมากค่ะแต่อดคิดไม่ได้ด้วยความที่เรามองโลกในแง่ร้ายอยู่แล้วด้วย ไม่แปลกหรอกค่ะถ้าเค้าจะหมดรักจริงๆ เค้าบอกรักตลอดแต่เรารู้สึกว่าคำบอกรักเค้ามันดูกลวงๆ เราไม่อยากให้ความสัมพันธ์ครั้งนี้พังเพราะคาดหวังไว้ค่อนข้างสูงค่ะ พยายามบอกตัวเองให้เผื่อใจแต่ไม่รู้จะทำยังไง เหมือนเรารักเค้ามากขึ้นเรื่อยๆแต่เค้ารักเราน้อยลงเรื่อยๆจนตอนนี้เรารู้สึกว่าเค้าหมดรักเราแล้วหรือบางทีอาจจะปกติแค่หมดช่วงจีบก็ไม่รู้ ไม่มีประสบการณ์ด้านนี้จริงๆค่ะ ยังอยากลองพยายามดูก่อนค่ะ ความสัมพันธ์ระยะไกลแบบนี้มีวิธีเติมความหวานกันยังไงคะ? ประคับประคองความรักระยะไกลแบบนี้กันยังไง? แล้วมีคิดมากแบบคิดเล็กคิดน้อยเรื่องที้ยังไม่เกิดขึ้นกันบ้างมั้ยคะ ควรแก้ยังไงดี?