เรารู้จักผช.คนนึงอายุห่างกัน4-5ปี หน้าที่การงานดีเคยมีครอบครัวมีลูกแล้ว1คน ช่วงแรกๆที่คุยกันเค้าให้ความสำคัญ ให้เวลาเรามากมายแต่พอเวลาผ่านไปทุกครั้งเราต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอคุยเสียง อยากเห็นหน้า ไปกินข้าวดูหนังกันเถอะ อยากไปเที่ยวทุกครั้งเหมือนเราเป็นคนร้องขอต้องการอย่างเดียว ทุกครั้งที่เราเริ่มถอย เริ่มจะยอมแพ้แล้วบอกพี่เค้าว่าเรายอมแพ้แล้วเราจะเดินออกมาเองเค้าจะบอกว่าเราคิดเยอะ ตั้งแต่สันที่เราเจอข้อความในมือถือเจอบทสนทนาที่พี่เค้าคุยกับคนมันทำให้เรารู้สึกแย่ ทุกคนรอบตัวเราบอกให้เราตัดใจ ทำใจเพราะพี่เค้าไม่เคยแม้จะกล้าแสดงให้คนอื่นรู้เลยว่าเรามีตัวตน วันนั้นความรู้สึกที่มีในวันแรกเริ่มจาก0 แต่ตอนนี้มีมากมายจนเรารู้สึกไม่อยากเสียเค้าไป ใครช่วยบอกวิธีที่จะทำให้รู้ว่าเราสำคัญต่อพี่เค้าแค่ไหน แล้วพี่เค้ารู้สึกคิดกับเรายังไงบ้าง