หนึ่งเลย การเล่นดนตรีนั้นส่วนใหญ่จะต้องไปออกทางมึนเมา นั่นคือการร้องในร้านอาหาร ในผับ หรือดีหน่อยในร้านหมูกระทะ
หรือใน อีเว้นต่างๆ ก็จะได้เห็น บุคคลดนตรีที่จ้างให้มาร้องทั่วๆไป ตามศูนย์ประชุม เมืองทองหรือที่ต่างๆ

แต่ผมไปเกาหลี นี่ เค้าร้องกันที่สวนสาธารณะได้เลย  คนมานั่งๆชิวๆดูแม่น้ำ  ก็มีดนตรีเพราะๆ ที่ผลัดกันวนมาให้เพลินเพลิด
ไม่ต้องมีแอลกอฮอร์ หรือจะซื้อมาก็ได้.. ผมโทรสั่งไก่ทอดได้เลย และเค้าก็มาส่งที่สวนสาธารณะเลย ดีมากๆ

ไม่ใช่แค่สวน ไปถึง อินซาดง ตรงแถวๆรถไฟฟ้า ก็มีดนตรีให้ดู ฟรีๆ ไม่ต้องจ่ายเงิน
ผมนี่ดูเพลินเลย ไม่โดนไล่แบบในไทยด้วย มีลำโพงหลายตัวหน่อย น้อยเค้าเล่นมีอินเนอร์มาก ผมนี่ฟังเพลินเลยจริงๆ

อีกที่ที่เห็น ฮงแด ถ้าใครเคยไปจะรู้เลย นี่จัดแสดงศิลปินมาก มีทั้งเต้น Cover , ทั้งร้องเพลงเปิดหมวก และอื่นๆ

คือประเทศเค้าสนับสนุน ศิลปะ ทางดนตรีจริงๆนะ นี่ไม่นับ art museum อีกมากมาย
แต่กลับมามองบ้านเรา เหมือนโดนปิดกั้น ไม่สนับสนุนตลอดเวลา  การเปิดหมวกดนตรี ถูกจัดวางให้อยู่แบบเดียวกับ ขอทานซะงั้น
การจะเล่นดนตรีได้ๆ กลายเป็นต้องมีจุดประสงค์ในเรื่องเงิน หรือบางทีเค้าก็อยากเล่นเพราะๆเฉยๆหรือไม่ โดยอยากแบ่งปันความสุขให้ทุกๆคนที่สัญจร หรือตั้งใจ

เวทีเดียวที่จะช่วยคนเหล่านี้ได้คือการประกวด หรือการไปออดิชั่นร้านอาหารต่างๆ  คนต้องจ่ายเงินมาสังสรรค์เพื่อที่จะได้ฟังดนตรีแบบไม่ฟรี
ส่วน นักดนตรี ต้องลดความเป็นตัวเอง ต้อง เอนเตอร์เทนเนอร์ให้ได้ อ้าววว ชนนนนน   ... ไหนขอเสียงคนโสดดหน่อยย .. เอ้า เค้าหนีแฟนมากยกมืออออ ฮิ้ววววววว

ไม่ต้องไล่ผมไปเกาหลีหรอกนะ แต่ถ้าอ่านแล้วฉุกคิดได้ก็ดีเหมือนกันเน้อ
หรือใคร ห้างไหน สถานที่ไหนใจดี มีเวทีดีๆให้คนเหล่านี้ก็ดีไม่น้อยน้า เง้ออออ
Supply อยากโชว์ Demandอยากดูหรือฟัง แต่ Platform offline ดันไม่มีเสียนี่