พุทธวจน : "ทำทาน" วางจิตละความตะหนี่ มิให้หวังสิ่งใด vs "การปฏิบัติธรรม" ควรหวังอริยะ-บรรลุธรรม ...ต่างกันหรือไม่?

ควรคิดอย่างไร เหมือนจะย้อนแย้ง หรือควรปล่อยวางไปทั้งสอง
1. การทำบุญให้ทาน ..
    - หากวางจิตหวังผลใดๆ การทำนั้นจะได้เพียงผลใหญ่ มิได้อานิสงค์ใหญ่
    - หากต้องการอานิสงค์ใหญ่ ให้วางจิตละความตะหนี่
2. แต่ การบำเพ็ญเพียรปฏิบัติธรรม .. ควรหวังผล คือ บรรลุธรรม  
++ ขอบคุณครับ >>
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่