ตูเหนื่อย ตูพยายามอดทนมาก ตูอยากเรียนหนังสือ ตูต้องออกค่าใช้จ่ายบ้าน ตูมีภาระ ตูไปเรียนหนังสือ ตื่นตี 5 กลับบ้าน 1 ทุ่ม กลับบ้านเสร็จตรูต้องรีบแดรกข้าว แล้วตูก็ต้องไปกรีดยาง ตูเป็นผู้หญิงค่ะ ตูไม่ว่าไร เพราะมันจำเป็น ตูได้นอนเกือบ เที่ยงคืน ตูตื่น 5 บางทีตี 4 มาล้างจานทำงานบ้านก่อนไปเรียน ตูทำแบบนี้ทุกวัน ตูขึ้นรถ 2 ต่อ ตูเพลียมากจากไปเรียนแลวมาทำงาน จนตูป่วย ตูก็หยุดงานไม่ได้ จนตูจะวูบคาต้นยาง ตูเลยต้องมานอน  แต่พอเช้าแม่เลี้ยงตูพด ทำไมไม่ทำงานหรอ ทั้งทีเค้าก็รู้ว่าเราป่วย เป็นไข้ทับระดู ตูเป็นคนไม่แข็งแรง ทุกครั้งที่ตูเป็นประจำเดือน ตูจะป่วย หนักทุกครั้ง แต่ถ้าตูไม่ทำงานตูก็โดนว่า และตูก็ต้องทำเพราะกูไม่มีเงิน ตูไม่เคยไปเที่ยวแบบวัยรุ่น หรอกนะ ซึ่งกูก็อยากเป็นแบบวัยรุ่นคนอื่น แต่ตูรู้หน้าที่ แต่ไม่ใช่กูนอนป่วยโทรมให้ตูไปทำงาน ทำไมไม่เห็นใจกันบ้าง  ตูกินยาไปไข้กำลังจะลด พอกูไปทำงานกูเป็นหนักอีกแล้ว แค่นี้ล่ะอยากระบาย