เมื่อผมจะจัดงานบวช เมื่อ ปีน้ำท่วมใหญ่   เป็นต้นเหตุของเหตุการร์ทั้งหมด เป็นปีแห่ง ความทรงจำที่ไม่มีวันลืม ปีที่มีทั้งความสุข ความทุกข์และน้ำตา  เป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ธรรมดาของคนเราจะต้อง มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของ  ธรรมชาติที่เราต้องเผชิญ  แต่สิ่งที่ผมจะเล่านั้นเป็นสิ่งที่เหนือธรรมชาติ  หรือเปล่านะใครจะรู้  เอาเป็นว่าใครจะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่จะพิจราณา แล้วกันครับ
            ผมเป็นคนเหนือครับอากาศเย็๋นมีภูที่ผู้คนชอบไป มีเขาที่มีทะเลหมอกแต่มาเรียนกทม ตั้งแต่ ม 1  พ่อ แม่น้อง มาทำงานที่ กทม  แต่ครอบครัวเราไปสร้างบ้านไว้ที่บ้านเกิด แต่ไม่มีใครอยู่ บ้านของผมจะติดถนน และวัด เป็นแนวถนนยาว บ้านผมจะติดเมรุเผาศพ พอดีเอาเป็นว่าใครตาย ใครเผารู้หมด
ตอนแรกๆก็ไม่ชินแต่พอโตๆขึ้นเลยชิน โดยปริยาย แต่เราจะกลับบ้านไม่บ่อย ปีล่ะ 2 ครั้ง ช่วงเทศกาล ทำให้บ้านเก่าไม่มีคนอยู่ แต่ไม่น่ากลัว เพราะติดถนนใหญ่
   เมื่อปี 53 ปลายปี ผมก็บอกพ่อแม่ว่าจะบวช เราก็จัดเตรียมงาน ผมก็หาวงดนตรีหาโต้ะจีน ช่วงปีใหม่ทุกคนดีใจจะมีงานบวช  ช่วงปีใหม่เพื่อเตรียมงานไว้จัดช่วงสงกาน แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น