คือ ส่วนตัวผมเป็นคนชอบการเตะฟุตบอลมากๆ อาทิตย์นึงจะเตะอยู่ราว ๆ 2-3 วัน ซึ่งคนส่วนใหญ่คงอาจจะคิดว่ามันไม่ได้มากมายอะไร
ประเด็นคือ
แฟนผมชอบห้ามไม่ให้ไปเตะบอล โดยเธอให้เหตุผลว่ามันดึกเกินไป แต่มันก็ดึกจริงๆ ประมาณ 3 ทุ่ม เตะเสร็จก็ราว ๆ 4-5 ทุ่ม เพราะสนามในเมืองนั้นเป็นหญ้าเทียมซึ่งถ้าผู้ชายที่เตะหญ้าเทียมส่วนใหญ่จะเข้าใจดี จะจองสนามบางทีก็ไม่ว่าง พอว่างก็ดึกมืด แล้วเพื่อนผมแต่ละคนทำงานห้างซึ่งเลิกงานก็ดึกกว่าจะออกมาก็ค่ำ โดยมีวันนึงเพื่อนชวนไปเตะซึ่งตอนนั้น 21.00น ผมอยู่กับแฟนผมเกือบทั้งวัน ซึ่งเธอนั้นไม่ได้ไปทำงาน (เป็นวันหยุดของเธอ) ผมขอเธอว่าให้พาไปเตะบอล (แต่คิดคำตอบนั้นก็คงจะเป็นเหมือนเดิม คือ ไม่ให้ไป) แต่ผมจะลองขอดูเผื่อได้ ซึ่งเธอก็ปฏิเสธไม่ให้ผมไป บวกกับตอนนั้นผมอยากเตะมาก ผมไม่สนใจใครจะว่าอะไรยังไง ผมหยิบรองเท้าแล้วเดินออกห้องเลย ซึ่งแฟนผมทั้งร้องไห้ ทั้งคุกเข่ากอดผมไว้ไม่ให้ไป ( แต่ด้วยความที่ผมไม่ฟังอะไร ) ผมจึงเดินออกห้องไปแล้วปล่อยให้แฟนร้องไห้อยู่ในห้อง แต่เรื่องที่มันใหญ่โตก็เกิดขึ้น แฟนผมได้โทรมาบอกเลิก (เธอให้เหตุผลว่าวันหยุดชั้นมีแค่วันนี้วันเดียว อีก 2-3 วันเธอก็ต้องไปอบรมที่ กทม จะไม่ได้เจอกัน 4 วัน เธอบอกอยากอยู่กับผม ) อธิบายปัญหาเกี่ยวกับเรื่องฟุตบอลทั้งหลาย จนผมรู้สึกผิด และอยากขอโทษเธอ ที่ทิ้งเธอร้องไห้แบบนั้น ผมไม่น่าเห็นแก่ตัวอยากไปเตะบอลมากมายขนาดนั้นเลย ผมทั้งง้อ ทั้งขอโทษ แต่เธอไม่สนใจเลย บอกให้ผมเก็บข้าวของออกจากห้องเธอไป พร้อมสถานะบนเฟสบุ๊คก็เอาออก รูปบางรูปได้โดนลบไป ฯลฯ

มาวันนี้ผมอยากจะขอโทษเธอที่ผมได้ทำลงไปทั้งหมดผ่านพันทิบเผื่อเพื่อนๆที่เจอสถานะเดียวกันกับผม
ผมอยากจะบอกพี่ๆเพื่อนๆในกระทู้ว่าก่อนจะตัดสินใจทำอะไรอยากให้มีสติคิดให้ดีก่อนจะทำลงไป
เพราะโอกาสที่คุณจะเสียคนที่คุณรักไปนั้นมันมีอยู่ทุกวินาทีที่คุณคิดผิดพลาดไป

เผื่อวันข้างหน้าผมกับแฟนเราไม่ได้คบกันต่อไปอีก
ผมอยากจะบอกเธอคนนี้ว่าผมรักเธอหมดหัวใจและยากที่จะรักใครได้แบบเธออีก
และก็ขอให้เธอเจอคนที่เอาใจใส่เคราพหัวใจเธอมากกว่าผม

รักเสมอและให้เธอโชคดี SP