เรื่องเกิดเมื่อ 5 ปีที่แล้ว
ครอบครัวเราเคยมีกิน มีใช้อย่างสบาย ครอบครัวมีสมาชิก 4 คน พ่อ แม่ พี่ชาย และตัวเรา เริ่มจากพ่อ พ่อทำงานราชการตำแหน่งสูง ส่วนแม่ก็ทำงานราชการ ซึ่งก่อนเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ฐานะการเงินอยู่ในทางที่มีกินมีใช้ ส่วนพี่ชายปัจจุบันมีธุรกิจส่วนตัวจาก ธุรกิจภรรยา ซึ่งก่อนจะมีธุรกิจส่วนตัวเป็นพนักงานบริษัทเอกชนเงินเดือนหมื่นพัน ก้อคือเมื่อ 5 ปีที่แล้วนั้นแหละ ส่วนเราเองปัจจุบันพึ่งเรียนจบ
ปัญญาเกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้วคือ พ่อเราเกษียรอายุ เงินเดือนลดลง ส่วนแม่กู้นู้นกู้นี้ จนมีหนี้เกือบๆ6 หมื่น ซึ่งตอนนั้นเราอยู่ปี1 เราเรียนก้อกู้ กยศ เพราะสถานะการเงินเริ่มแย่ลง แต่การกู้ กยศของเรา นี่ไม่ใช่ปัญหา ปัญหามันมาจากที่ พี่ชายขอแม่ซื้อรถ เพราะกลัวน้อยหน้าไปจากเพื่อน อายุ 28 ในตอนนั่น บรรดาเพื่อนมีทุกอย่าง แม่เราก็กลัวจะน้อยหน้า เลยยอมจะซื้อรถ โดยที่อ้างว่า พี่ชายจะเอาไว้ใช้ไปทำงาน รับงานพิเศษ ซึ่งมีข้อตกลงกันว่า ต้องผ่อนเอง เริ่มจากแม่กู้เงินจากธนาคาร 5 แสนเอาบ้านจำนอง ใช้ชื่อแม่ในการกู้ ซื้อรถมือสองโดยการจ่ายสด และผ่อนเงินจากธนาคาร แม่ทำโดยที่ไม่ปรึกษาพ่อ เราและพ่อมารู้ตอนที่แม่ทำเรื่องกู้ผ่านแล้ว ซึ่งเรารีบเตือนพ่อ ทำไมไม่ให้พี่จัดไฟแนนเอง ดาวรถเอง แล้วให้แม่ค้ำแต่แม่ไม่ฟังทั้งพ่อและเรา อ้างว่าทำเรื่องกู้ผ่านแล้ว เราเลยคุยกับพ่อว่า ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กแล้ว สักวันนึง เงินที่แม่กู้ไปมันกระทบกับครอบครัวแน่ๆ และที่สำคัญมันกระทบเราแน่ๆเพราะตอนนั่นเรายังเรียนอยู่ หลังจากพี่ชายซื้อรถ ปัญหาเริ่มเกิดคือ เงินเดือนแม่ลดลง จากได้เงินเดือน 2 หมื่น ลดลงเหลือ 8 พัน จากการที่แม่กู้นู้นกู้นี้ จากยอด 6 หมื่นกว่าๆที่เราบอกไปตอนแรกๆ พ่อเริ่มคุยกับเราว่า พ่อต้องลดค่ากินให้เราระหว่างเรียน จากเดือน 5 พัน เหลือ 3 พัน บวกกับเราได้เงิน กยศต่อเดือน อีก 2200 ก็โอเครับได้ไม่เสียหาย แต่!! ระยะเวลาเริ่มเข้าปีที่ 1-3 สถานะการเงินลงหวบบบบ แม่จากที่เงินเหลือน้อยแล้ว ลดลงมาอีก แม่กู้เพิ่มขึ้น ซึ่งเราไม่รู้ว่าแม่กู้เพื่ออะไร แม่ไม่ให้เราเข้าไปยุ่ง จนเราเรียนปี 3 เข้าปี4 คือมันแย่มาก!!!! การเงินเริ่มขัดคล่อง พ่อแม่เริ่มกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะรถที่พี่ชายซื้อ ไม่เคยจ่ายเงินต้น จ่ายแค่ดอกตลอดเวลา 1-3 ปี แต่เที่ยว กินของดี ใช้เสื้อผ้าดีๆ มาตลอด จนเข้าปีที่ 5 พี่ชายขอพ่อแม่แต่งงาน ซึ่งการเงินโคดดขัดคล่อง พ่อไม่มีเงินเก็บ แม่ไม่มีเงินเก็บ จะหาสินสอดจากไหน จนพ่อตัดสินใจประกาศขายสวนที่พ่อรักและหวงมาก แต่กว่าจะขายได้มันก้อยากลำบาค จนญาติใจดีเลยให้ยืมเงินเป็นค่าสินสอดให้อีก พ่อให้ข้อตกลงว่าจะเอาเงินค่าบ้านเช่า 3 หลังคืนญาติทุกๆเดือน ซึ่งถามว่าพี่ชายหันมาสนใจมั้ย พูดเลยว่าไม่!!! หนี้เพิ่มขึ้น เป็นล้าน!! ยอดที่แม่กู้จาก 6 หมื่นเพิ่มเป็น 9 หมื่น 8 ในปัจจุบัน หนี้ซื้อรถอีก 5 แสน ยอดคงเดิมไม่มีลดลงในระยะเวลา 5 ปี และหนี้สินสอดอีก 3 แสนที่พ่อต้องรับผิดชอบ ส่งนเราตอนนี้เรียนจบ เงินในส่วนที่ส่งให้ ลดลง ณ ปัจจุบัน ทุกอย่างตกที่เรา ด้วยเหตุผลที่ว่า เราไม่สามารถทำอะไรได้เลยอย่างใจอยากทำ เราต้องคอยโดนแม่ด่า แม่บ่นใส่ทุกๆวัน เพราะเกิดจากความเครียดหนี้ท่วมหัว พ่อแม่ทะเลาะกันทุกวัน ทุกเช้า ทุกเย็น ในช่วงบรรท้ายชีวิตของพ่อและแม่ ซึ่งเราอยู่และเห็นพ่อแม่เป็นแบบนี้ตลอด ต้องนอนก่ายหน้าผากทุกวัน เงินแต่ละเดือนแทบไม่พอใช้ ตัวเราจบใหม่ หางานยากมาก ภาวนาทุกวันขอให้ได้งานเร็วๆ สิ่งที่เราเจ็บคือ พี่ชายไม่เคยมามองที่บ้านเลย ลืมพ่อ ลืมแม่ จะลืมน้องด้วยก้อชั่งมัน เราไม่สน ขอแค่นึกถึงพ่อแม่บ้าง มีสำนึกบ้างเกรงใจพ่อแม่บ้าง ไม่ใช่ให้พ่อแม่เกรงใจ ทุกวันนี้พ่อแทบบบบบจะไม่ขอความช่วยเหลือจากพี่ชายเลย ถึงแม้ก่อนหน้านี้พ่อก็ไม่เคยขอก็ตาม แต่ตอนนี้สภาพครอบครัวมันแย่มาก ครอบครัวไม่เหลือความอบอุ่นเลย เราเบื่อที่จะเจอสภาพแบบนี้ อยากพาพ่อออกมาจากตรงนั้น ซึ่งก็ไม่ต่างจากการอยู่ตรงปากเหว ใกล้จะตกเหวนั่นเอง
กระทู้นี้เป็นเพียงการระบายของคนคนนึงที่อึดอัด อัดอั้นมาตลอด พร้อมรับฟังความคิดเห็นทุกคนค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบนะคะ
จากครอบครัวที่มีทุกอย่างลงสู่เหว
ครอบครัวเราเคยมีกิน มีใช้อย่างสบาย ครอบครัวมีสมาชิก 4 คน พ่อ แม่ พี่ชาย และตัวเรา เริ่มจากพ่อ พ่อทำงานราชการตำแหน่งสูง ส่วนแม่ก็ทำงานราชการ ซึ่งก่อนเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ฐานะการเงินอยู่ในทางที่มีกินมีใช้ ส่วนพี่ชายปัจจุบันมีธุรกิจส่วนตัวจาก ธุรกิจภรรยา ซึ่งก่อนจะมีธุรกิจส่วนตัวเป็นพนักงานบริษัทเอกชนเงินเดือนหมื่นพัน ก้อคือเมื่อ 5 ปีที่แล้วนั้นแหละ ส่วนเราเองปัจจุบันพึ่งเรียนจบ
ปัญญาเกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้วคือ พ่อเราเกษียรอายุ เงินเดือนลดลง ส่วนแม่กู้นู้นกู้นี้ จนมีหนี้เกือบๆ6 หมื่น ซึ่งตอนนั้นเราอยู่ปี1 เราเรียนก้อกู้ กยศ เพราะสถานะการเงินเริ่มแย่ลง แต่การกู้ กยศของเรา นี่ไม่ใช่ปัญหา ปัญหามันมาจากที่ พี่ชายขอแม่ซื้อรถ เพราะกลัวน้อยหน้าไปจากเพื่อน อายุ 28 ในตอนนั่น บรรดาเพื่อนมีทุกอย่าง แม่เราก็กลัวจะน้อยหน้า เลยยอมจะซื้อรถ โดยที่อ้างว่า พี่ชายจะเอาไว้ใช้ไปทำงาน รับงานพิเศษ ซึ่งมีข้อตกลงกันว่า ต้องผ่อนเอง เริ่มจากแม่กู้เงินจากธนาคาร 5 แสนเอาบ้านจำนอง ใช้ชื่อแม่ในการกู้ ซื้อรถมือสองโดยการจ่ายสด และผ่อนเงินจากธนาคาร แม่ทำโดยที่ไม่ปรึกษาพ่อ เราและพ่อมารู้ตอนที่แม่ทำเรื่องกู้ผ่านแล้ว ซึ่งเรารีบเตือนพ่อ ทำไมไม่ให้พี่จัดไฟแนนเอง ดาวรถเอง แล้วให้แม่ค้ำแต่แม่ไม่ฟังทั้งพ่อและเรา อ้างว่าทำเรื่องกู้ผ่านแล้ว เราเลยคุยกับพ่อว่า ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กแล้ว สักวันนึง เงินที่แม่กู้ไปมันกระทบกับครอบครัวแน่ๆ และที่สำคัญมันกระทบเราแน่ๆเพราะตอนนั่นเรายังเรียนอยู่ หลังจากพี่ชายซื้อรถ ปัญหาเริ่มเกิดคือ เงินเดือนแม่ลดลง จากได้เงินเดือน 2 หมื่น ลดลงเหลือ 8 พัน จากการที่แม่กู้นู้นกู้นี้ จากยอด 6 หมื่นกว่าๆที่เราบอกไปตอนแรกๆ พ่อเริ่มคุยกับเราว่า พ่อต้องลดค่ากินให้เราระหว่างเรียน จากเดือน 5 พัน เหลือ 3 พัน บวกกับเราได้เงิน กยศต่อเดือน อีก 2200 ก็โอเครับได้ไม่เสียหาย แต่!! ระยะเวลาเริ่มเข้าปีที่ 1-3 สถานะการเงินลงหวบบบบ แม่จากที่เงินเหลือน้อยแล้ว ลดลงมาอีก แม่กู้เพิ่มขึ้น ซึ่งเราไม่รู้ว่าแม่กู้เพื่ออะไร แม่ไม่ให้เราเข้าไปยุ่ง จนเราเรียนปี 3 เข้าปี4 คือมันแย่มาก!!!! การเงินเริ่มขัดคล่อง พ่อแม่เริ่มกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะรถที่พี่ชายซื้อ ไม่เคยจ่ายเงินต้น จ่ายแค่ดอกตลอดเวลา 1-3 ปี แต่เที่ยว กินของดี ใช้เสื้อผ้าดีๆ มาตลอด จนเข้าปีที่ 5 พี่ชายขอพ่อแม่แต่งงาน ซึ่งการเงินโคดดขัดคล่อง พ่อไม่มีเงินเก็บ แม่ไม่มีเงินเก็บ จะหาสินสอดจากไหน จนพ่อตัดสินใจประกาศขายสวนที่พ่อรักและหวงมาก แต่กว่าจะขายได้มันก้อยากลำบาค จนญาติใจดีเลยให้ยืมเงินเป็นค่าสินสอดให้อีก พ่อให้ข้อตกลงว่าจะเอาเงินค่าบ้านเช่า 3 หลังคืนญาติทุกๆเดือน ซึ่งถามว่าพี่ชายหันมาสนใจมั้ย พูดเลยว่าไม่!!! หนี้เพิ่มขึ้น เป็นล้าน!! ยอดที่แม่กู้จาก 6 หมื่นเพิ่มเป็น 9 หมื่น 8 ในปัจจุบัน หนี้ซื้อรถอีก 5 แสน ยอดคงเดิมไม่มีลดลงในระยะเวลา 5 ปี และหนี้สินสอดอีก 3 แสนที่พ่อต้องรับผิดชอบ ส่งนเราตอนนี้เรียนจบ เงินในส่วนที่ส่งให้ ลดลง ณ ปัจจุบัน ทุกอย่างตกที่เรา ด้วยเหตุผลที่ว่า เราไม่สามารถทำอะไรได้เลยอย่างใจอยากทำ เราต้องคอยโดนแม่ด่า แม่บ่นใส่ทุกๆวัน เพราะเกิดจากความเครียดหนี้ท่วมหัว พ่อแม่ทะเลาะกันทุกวัน ทุกเช้า ทุกเย็น ในช่วงบรรท้ายชีวิตของพ่อและแม่ ซึ่งเราอยู่และเห็นพ่อแม่เป็นแบบนี้ตลอด ต้องนอนก่ายหน้าผากทุกวัน เงินแต่ละเดือนแทบไม่พอใช้ ตัวเราจบใหม่ หางานยากมาก ภาวนาทุกวันขอให้ได้งานเร็วๆ สิ่งที่เราเจ็บคือ พี่ชายไม่เคยมามองที่บ้านเลย ลืมพ่อ ลืมแม่ จะลืมน้องด้วยก้อชั่งมัน เราไม่สน ขอแค่นึกถึงพ่อแม่บ้าง มีสำนึกบ้างเกรงใจพ่อแม่บ้าง ไม่ใช่ให้พ่อแม่เกรงใจ ทุกวันนี้พ่อแทบบบบบจะไม่ขอความช่วยเหลือจากพี่ชายเลย ถึงแม้ก่อนหน้านี้พ่อก็ไม่เคยขอก็ตาม แต่ตอนนี้สภาพครอบครัวมันแย่มาก ครอบครัวไม่เหลือความอบอุ่นเลย เราเบื่อที่จะเจอสภาพแบบนี้ อยากพาพ่อออกมาจากตรงนั้น ซึ่งก็ไม่ต่างจากการอยู่ตรงปากเหว ใกล้จะตกเหวนั่นเอง
กระทู้นี้เป็นเพียงการระบายของคนคนนึงที่อึดอัด อัดอั้นมาตลอด พร้อมรับฟังความคิดเห็นทุกคนค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบนะคะ