สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ..
เราเรียนที่มหาลัยชื่อดังย่านอโศกค่ะ (เขาเรียกกันมาอย่างนี้)
ซึ่งแน่นอนว่ามันใกล้ท่าเรือใช่ไหมล่ะคะ จะเดินทางไปไหนมาไหน ก็สามารถใช้บริการเรือได้

วันนี้ (18 มกราคม 2560)
เป็นอีกวันหนึ่งที่เราใช้บริการเรือ เนื่องจากต้องไปทำธุระ
ตอนที่จะลงเรือก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ
แต่ตอนที่จะขึ้นเรือนี่สิคะ!

ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยว่า เราได้นั่งนะคะ
แล้วเรือเดินทางมาถึงท่าเรือที่เราต้องการที่จะขึ้น
เราก็ยืน ก้าวขาข้ามไปเหยียบที่กราบเรือข้างหนึ่ง
เพราะไม่อยากเหยียบที่นั่งผู้โดยสารท่านอื่น

วินาทีนั้นมันไวมาก เรือถึงท่า เราก็ดูว่าจะจอดเทียบท่าไหม
แต่เมื่อเราเห็นว่ามันใกล้พอที่จะก้าวข้ามไปได้
เราก็โอเค ก้าวก็ก้าว เพราะเดี๋ยวเขาคงผูกเชือกกับท่าเรือ
แต่เปล่าเลยค่ะ เชือกไม่ได้ผูก!

วินาทีนั้นเรือออกเร็วมาก ขาเราก้าวไปข้างนอกแล้ว
เราตัดสินใจกระโดด เพราะถ้าไม่กระโดดได้ลงไปโดนเรือเบียดตายแน่ๆ
แต่ด้วยความเร็วของเรือ ทำให้เราล้มไปครึ่งซีกหนึ่งเลย
ซึ่งมันอาจไม่มีบาดแผลอะไรมาก แต่มันเจ็บมากๆ จะเดิน จะนั่ง ก็ยังระบม

พอเราล้มปุ๊บ คนที่เขาดูแลท่า (ที่เขาเพิ่งจัดสรรขึ้นมา จากเมื่อก่อนที่ไม่มี)
ก็เดินเข้ามาบอกว่า "ไปโรงพยาบาลไหม?"
เราก็บอกว่า "ไม่เป็นไร"
แล้วเขาก็บอกว่า วันหลังจะลงให้เตรียมตัวนะ แล้วก็โบกไม้โบกมือทำสัญญาณ
แต่คือเราเตรียมตัวแล้วนะ หยิบกระเป๋ามาสะพาย ขาเหยียบไปข้างนึงแล้วด้วย

เราเลยเดินไปถามคนที่นั่งๆเหมือนจะเช็ครอบเรือหรืออะไรสักอย่างแถวนั้น
ถามเขาว่า เรือได้ผูกเชือกไหมคะ?
เขาก็เงียบ แต่ตอนเราล้ม ดังมากๆ คิดว่าเขาก็คงเห็น ..

เราเลยเดินออกจากท่า แล้วร้องไห้เลยค่ะ
ไม่รู้ร้องเพราะตอนล้มมันเจ็บมากๆ หรือเพราะอะไรกันแน่

สุดท้ายแล้ว เราก็อยากจะให้ปรับปรุงแก้ไขกว่านี้นะคะ ควรผูกเชือกเรือทุกท่า
คุณอาจไม่เห็นว่ามีคนกำลังขึ้นอยู่ เพราะโดยสารก็ไม่ได้มีแค่คนสองคนนะ

วันนี้อุบัติเหตุอาจไม่เกิดกับใคร แต่แน่ใจได้ยังไง ว่ามันจะไม่เกิดอีก?
คนทุกคนล้วนแต่มีความสำคัญด้วยกันทั้งนั้น แม้แต่ตัวเราเอง
คิดไม่ออกเลย หากตกน้ำลงไป ถึงเราจะว่ายน้ำเป็น
แต่โดนเรือเบียดก็คงสลบ แล้วตายแน่ๆค่ะ

หากมีใครคนใดคนหนึ่งต้องมาตายไปอีก
คุณคิดว่าจะมีคนเสียใจเพิ่มสักกี่คนคะ
หรือชีวิตคน .. มันไม่มีค่าอะไรเลย