ชีวิตก็ตลก....
ระหว่างทางที่ก้าวเดิน มีเรื่องราวมากมายที่ต้องคอยตั้งรับเพื่อเรียนรู้

บางเรื่องเสียน้ำตากว่าจะเข้าใจ
บางเรื่องเสียใจแต่ก็ยังไม่จำ
บางครั้งเหนื่อยยังไงก็ต้องทน

และฝืนเพื่อจะรอดูว่าเรื่องราวนั้นจะจบยังไง

สุดท้ายจะรับได้ไหม ก็อยู่ที่เวลา

บางคนยังโชคดีที่มีบางคนอยู่ข้างๆในครั้งที่กำใจหมด

บางคนโชคไม่เข้าใจปล่อยให้ดิ้นรนอดทนอยู่เพียงลำพัง

เวลาผ่านตัวละครในชีวิตเริ่มหายไปทีละคนๆเหลือไว้เพียงภาพในความคิด

ว่าเขาเคยอยู่ในช่วงชีวิตนึง

แล้วก็มีตัวละครตัวใหม่เข้ามา

เข้ามานับ1ใหม่เริ่มต้นกันใหม่

ไม่สิ้นสุดคนแล่วคนเล่า

วันนี้ยังมีกันให้ดูแลก่อนจะกลายเป็นเพียงตัวละครที่ผ่านมา