-สวัสดีคะ เราจะมาระบายเกี่ยวกับเรื่องเพื่อน เป็นประสบการณ์โดยตรงที่เกิดขึ้นกับเรา คือเรามีเพื่อนอยู่ด้วยกัน 4 คน เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก
-ก่อนอื่นเราต้องขอบอกเลยว่า ตอนเราอยู่ปี1 เป็นช่วงเวลาที่เราแฮปปี้มาก มีเพื่อนที่คุยกันได้ทุกเรื่อง ชอบชวนไปไหนมาไหนด้วยกัน มีความสุขในการใช้ชีวิตมาก ต่างคนต่างเข้าใจกัน จนเราคิดว่าเรามีเพื่อนที่ดีที่สุดแล้วตอนนั้น
-แต่พอขึ้นปี2 ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เราไม่ค่อยไปไหนด้วยกัน จะทำอะไรก็เหมือนจะดูแข่งขันกันหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องแฟน เรื่องส่วนตัว จนตอนนั้นเราเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่ามาถึงจุดนี้ได้ไง ตอนนั้นเราท้อค่ะ ทนอย่างเดียวเลย (สตรองไหมล่ะ555+) จนเราทะเลาะกันครั้งแรกก็เคลียกันได้ จนมาครั้งที่สอง เราตัดสินใจบอกว่าเราขอออกมาจะดีกว่า เราก็บอกไปว่าไม่อยากให้เกิดปัญหาแบบนี้อีก ละแอน(นามสมมุติ) ก้อบอกว่า ไม่เสียดายเวลาหรอที่คบกันมา เป็นเพื่อนกันก็ต้องให้อภัยกันได้ดิ ตอนนั้นเราก็ยอมนะ
-และพอเราขึ้นปี3 เราซื้อรถยนต์เพราะต้องไปเรียนที่คณะ ซึ่งเป็นคณะที่แยกจากมหาลัยของเรา ระยะทางก็ไกลพอสมควร และเพื่อนเราก็ขอไปด้วย เราก้อตกลงไปเพราะเป็นเพื่อนกัน แล้วเราก็บอกว่าจะไป8โมงเพราะมีเรียน9โมงทุกวัน ตอนแรกเหมือนเพื่อนเราจะเข้าใจ แต่ไม่เลยคะ เราออกหอ8โมง ละต้องไปรอเพื่อนอีกตั้ง30 นาที ไปเรียนสายแทบทุกวัน แรกๆเราก็ทนได้นะ แต่หลังๆมานี่เราก็คิด ว่าทำไมเพื่อนไม่เข้าใจเราบ้าง เห็นใจกันบ้างไหม ว่าการที่เราต้องมารอ มันเหนื่อยขนาดไหน และอีกอย่างที่ทำให้เราคิดว่าเพื่อนเราอะ ไม่เหมือนเดิมก็คือ จากเพื่อนที่รักกันกลับมานินทาลับหลังกันเอง ตอนนั้นเราเหมือนเป็นตัวกลาง เพราะ บีกับเนย(นามสมมุติ) มานินทาให้เราฟังแทบทุกวัน เราก็ไม่เข้าใจ ทั้งๆที่พวกเขาอยู่หอเดียวกัน มีแค่เราที่อยาหอคนเดียว
-จนเราขึ้นปี3เทอม2 เราไปงานวันเกิดเพื่อนอีกกลุ่มนึงที่เรียนด้วยกัน อยู่ห้องเรียนเดียวกัน และเป็นเพื่อนของแฟนเราด้วย แล้วเราก็ลงรูปในเฟสทั่วไป แล้วอยู่ๆ บี เนย แอน (นามสมมุติ) ก้อมารุมว่าเรา..ว่าทำไมเราต้องไปงานวันเกิดคนอื่นด้วย แล้วก็ถามเราว่าจะเอายังไง?ตอนนั้นเรา งง มากๆเลยค่า หืมมมเราคิดในใจนะ ว่ามันจะเกินไปรึเปล่า นี่มันชีวิตเรานะ เพื่อนนะ ไม่ใช่แม่ คือเราโมโหมาก ที่มาโกรธ มาห้ามเราแค่เรามางานวันเกิดคนอื่น คือสำหรับเรา เราคิดว่ามันไร้สาระนะ เพราะคนเราก็ต้องการมีชีวิตส่วนตัวบ้างป่ะ (ว่าไหมคะ) เราเลยตอบไปตอนนั้นว่า เราขอถอยห่างออกมาจะดีกว่า คือเราไม่อยากมีปัญหาแบบนี้อีกแล้ว ตอนนั้นก็เหมือนเคลียร์กันได้แล้วนะคะ แต่ไม่เลยค่ะ พอเราไปเรียน จากเพื่อนที่ดีกลายเป็นเพื่อนร้ายเลยค่ะ เขาไปใส่ร้ายเราให้อีกกลุ่มที่เขาไปอยู่ด้วยให้เกลียดเรานินทาเรา คือเราคิดในใจ นี่ต้องทำขนาดนี่เลยหรอ เราไม่เข้าใจ จิตใจเขาทำด้วยอะไร ขนาดเราไม่ได้ทำอะไร ยังมีคนมาเกลียดเรา เราก็คิดนะว่าการที่เราออกมาเป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว เพราะถ้าอยู่ไป ก็จะไม่มีความจริงใจ ใส่หน้ากากเข้าหากันตลอด ยอมรับนะว่าเสียใจมาก มาคิดย้อนไปในอดีต เราให้ใจเพื่อนเต็มร้อย นี่หรอคือผลตอบแทน เพื่อนขอไปส่งไหน เราไปส่งหมด จะมานอนหอเรา เราก้อไปรับ-ส่งหมด ยืมตัง ไม่ให้ เราก็ไม่ทวงเพราะไว้ใจเพื่อน แต่ไม่เลยค่ะ เขาไม่เคยคืนแม้แต่บาทเดียว เราก็ช่างมันเถอะอย่างเดียวเลย ทำงานกลุ่ม เขาก็ไม่ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น ชวนไปไหน เราไม่ได้ไปติดธุระ ก็นินทาลับหลังเรา ทำหน้าประชดประชันใส่เรา มันทำให้เราทนต่อไปไม่ไหวจิงๆ (ในใจคิด ใจและใจ ใช้ไม่ได้กับทุกคนโดยเฉพาะเพื่อน)
-ทุกอย่างที่เราทำไป เราทำให้เพื่อนด้วยใจเต็มร้อย มันยังไม่พอใช่ไหม? ทุกวันนี่เราต้องทนใช่ไหม ทนจากสายตาเกลียดชัง คำพูดประชดประชัน ของคนที่เคยเป็นเพื่อนกัน? ###ทุกวันนี้เรายังไม่เข้าใจเลย ว่าเราผิดอะไร ? ##จะมีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเราบ้างนะ ?
###ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
นี่หรอ...ที่เขาเรียกว่าเพื่อน??
-ก่อนอื่นเราต้องขอบอกเลยว่า ตอนเราอยู่ปี1 เป็นช่วงเวลาที่เราแฮปปี้มาก มีเพื่อนที่คุยกันได้ทุกเรื่อง ชอบชวนไปไหนมาไหนด้วยกัน มีความสุขในการใช้ชีวิตมาก ต่างคนต่างเข้าใจกัน จนเราคิดว่าเรามีเพื่อนที่ดีที่สุดแล้วตอนนั้น
-แต่พอขึ้นปี2 ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เราไม่ค่อยไปไหนด้วยกัน จะทำอะไรก็เหมือนจะดูแข่งขันกันหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องแฟน เรื่องส่วนตัว จนตอนนั้นเราเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่ามาถึงจุดนี้ได้ไง ตอนนั้นเราท้อค่ะ ทนอย่างเดียวเลย (สตรองไหมล่ะ555+) จนเราทะเลาะกันครั้งแรกก็เคลียกันได้ จนมาครั้งที่สอง เราตัดสินใจบอกว่าเราขอออกมาจะดีกว่า เราก็บอกไปว่าไม่อยากให้เกิดปัญหาแบบนี้อีก ละแอน(นามสมมุติ) ก้อบอกว่า ไม่เสียดายเวลาหรอที่คบกันมา เป็นเพื่อนกันก็ต้องให้อภัยกันได้ดิ ตอนนั้นเราก็ยอมนะ
-และพอเราขึ้นปี3 เราซื้อรถยนต์เพราะต้องไปเรียนที่คณะ ซึ่งเป็นคณะที่แยกจากมหาลัยของเรา ระยะทางก็ไกลพอสมควร และเพื่อนเราก็ขอไปด้วย เราก้อตกลงไปเพราะเป็นเพื่อนกัน แล้วเราก็บอกว่าจะไป8โมงเพราะมีเรียน9โมงทุกวัน ตอนแรกเหมือนเพื่อนเราจะเข้าใจ แต่ไม่เลยคะ เราออกหอ8โมง ละต้องไปรอเพื่อนอีกตั้ง30 นาที ไปเรียนสายแทบทุกวัน แรกๆเราก็ทนได้นะ แต่หลังๆมานี่เราก็คิด ว่าทำไมเพื่อนไม่เข้าใจเราบ้าง เห็นใจกันบ้างไหม ว่าการที่เราต้องมารอ มันเหนื่อยขนาดไหน และอีกอย่างที่ทำให้เราคิดว่าเพื่อนเราอะ ไม่เหมือนเดิมก็คือ จากเพื่อนที่รักกันกลับมานินทาลับหลังกันเอง ตอนนั้นเราเหมือนเป็นตัวกลาง เพราะ บีกับเนย(นามสมมุติ) มานินทาให้เราฟังแทบทุกวัน เราก็ไม่เข้าใจ ทั้งๆที่พวกเขาอยู่หอเดียวกัน มีแค่เราที่อยาหอคนเดียว
-จนเราขึ้นปี3เทอม2 เราไปงานวันเกิดเพื่อนอีกกลุ่มนึงที่เรียนด้วยกัน อยู่ห้องเรียนเดียวกัน และเป็นเพื่อนของแฟนเราด้วย แล้วเราก็ลงรูปในเฟสทั่วไป แล้วอยู่ๆ บี เนย แอน (นามสมมุติ) ก้อมารุมว่าเรา..ว่าทำไมเราต้องไปงานวันเกิดคนอื่นด้วย แล้วก็ถามเราว่าจะเอายังไง?ตอนนั้นเรา งง มากๆเลยค่า หืมมมเราคิดในใจนะ ว่ามันจะเกินไปรึเปล่า นี่มันชีวิตเรานะ เพื่อนนะ ไม่ใช่แม่ คือเราโมโหมาก ที่มาโกรธ มาห้ามเราแค่เรามางานวันเกิดคนอื่น คือสำหรับเรา เราคิดว่ามันไร้สาระนะ เพราะคนเราก็ต้องการมีชีวิตส่วนตัวบ้างป่ะ (ว่าไหมคะ) เราเลยตอบไปตอนนั้นว่า เราขอถอยห่างออกมาจะดีกว่า คือเราไม่อยากมีปัญหาแบบนี้อีกแล้ว ตอนนั้นก็เหมือนเคลียร์กันได้แล้วนะคะ แต่ไม่เลยค่ะ พอเราไปเรียน จากเพื่อนที่ดีกลายเป็นเพื่อนร้ายเลยค่ะ เขาไปใส่ร้ายเราให้อีกกลุ่มที่เขาไปอยู่ด้วยให้เกลียดเรานินทาเรา คือเราคิดในใจ นี่ต้องทำขนาดนี่เลยหรอ เราไม่เข้าใจ จิตใจเขาทำด้วยอะไร ขนาดเราไม่ได้ทำอะไร ยังมีคนมาเกลียดเรา เราก็คิดนะว่าการที่เราออกมาเป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว เพราะถ้าอยู่ไป ก็จะไม่มีความจริงใจ ใส่หน้ากากเข้าหากันตลอด ยอมรับนะว่าเสียใจมาก มาคิดย้อนไปในอดีต เราให้ใจเพื่อนเต็มร้อย นี่หรอคือผลตอบแทน เพื่อนขอไปส่งไหน เราไปส่งหมด จะมานอนหอเรา เราก้อไปรับ-ส่งหมด ยืมตัง ไม่ให้ เราก็ไม่ทวงเพราะไว้ใจเพื่อน แต่ไม่เลยค่ะ เขาไม่เคยคืนแม้แต่บาทเดียว เราก็ช่างมันเถอะอย่างเดียวเลย ทำงานกลุ่ม เขาก็ไม่ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น ชวนไปไหน เราไม่ได้ไปติดธุระ ก็นินทาลับหลังเรา ทำหน้าประชดประชันใส่เรา มันทำให้เราทนต่อไปไม่ไหวจิงๆ (ในใจคิด ใจและใจ ใช้ไม่ได้กับทุกคนโดยเฉพาะเพื่อน)
-ทุกอย่างที่เราทำไป เราทำให้เพื่อนด้วยใจเต็มร้อย มันยังไม่พอใช่ไหม? ทุกวันนี่เราต้องทนใช่ไหม ทนจากสายตาเกลียดชัง คำพูดประชดประชัน ของคนที่เคยเป็นเพื่อนกัน? ###ทุกวันนี้เรายังไม่เข้าใจเลย ว่าเราผิดอะไร ? ##จะมีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเราบ้างนะ ?
###ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ