ความรักเป็นสิ่งที่ดี..แต่ทำไมจึงเป็นทุกข์เพราะรัก

สวัสดีคะ เราอายุ24ปี เรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว เรามีแฟนพี่เขาอายุ30ทำงานเป็นวิศวกรบริษัทแห่งหนึ่ง ปัจจุบันคบกันได้ 1 ปี แรกเริ่มก่อนคบกันเรารู้จักกันได้เพราะพี่สาวเรา พี่สาวเราเป็นเพื่อนสนิทเขาตั้งแต่เด็กเลยก็ว่าได้ วันนึงเขาแอดเฟสเรามา น่าจะแอดมาจากเพื่อนร่วมกันที่มีพี่สาวเราเป็นเพื่อนด้วย เราก็รับแอดปกติ แต่ก็ไม่เคยคุยกันไม่เคยทักกันในเฟส มีแต่พี่เขาทักมาว่า"ขอบคุณที่รับแอดครับ" เราก็ไม่ได้ตอบไร เขาก็คอยกดไล้คให้ตลอด จนมาวันนึงพี่สาวเรามาคุยกับเราว่า มีคนปลื้มเรา เขาเป็นเพื่อนพี่ หน้าที่การงานดี นิสัยดี โสดไม่มีใคร สนใจคุยมั้ย พี่สนับสนุน ไม่ชอบก็คุยเป็นพี่น้องก็ได้ หลังจากนั้นเราก็ได้คุยกับพี่เขาคนที่เป็นแฟนเราปัจจุบัน แรกๆเราไม่สนใจเขาเท่าไร ไม่รู้สึกชอบอะไร แต่ก็คุยด้วยเฉยๆ พี่เขาก็คุยดี ทักมาบ่อย ดูสนใจเทคแคร์เราดี. ทุกวันที่คุยกันเขาจะถามเราทักวันว่า "เป็นแฟนกับพี่มั้ย" เราเลยบอกว่า เรายังไม่พร้อมไม่รีบ จนมาวันนึงที่คุยกันเขาถามอีกว่า"เป็นแฟนกับพี่มั้ย" เราเองก็เริ่มรู้สึกดีกับเขาแล้ว เราบอกพี่เขาว่า "หนูไม่ใช่คนดี หนูนิสัยแย่ เอาแต่ใจ ขี้หงุดหงิด พี่จะรับได้หรอ" พี่เขาบอกว่า "รับได้ แค่เวลาที่ทะเลาะกันเราต้องคุยกัน" เราเลยบอกพี่เขาว่า "โอเครงั้นเราก็คบกัน" พี่เขาก็บอกว่า"อย่าทิ้งกันนะพี่ขอแค่นี้ อย่าทิ้งกัน" เราเลยบอกว่า "หนูไม่ทิ้งพี่หรอก ถ้าพี่ไม่ทำให้หนูเสียใจ" พี่เขาบอกว่า "พี่ไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน พี่จะไม่ทิ้ง พี่สัญญา ถ้าไม่เชื่อก็แคปหน้าจอที่คุยไลน์กันไว้ แล้วจำคำพูดพี่ไว้"

      ****เดี่ยวมาต่อนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่