เราขอไม่บอกชื่อจริงของเรานะค่ะ เราของบอกแค่ตัวย่อ เราชื่อ P นะเราคบกับแฟนเรามา 9 กำลังจะเข้าเดือนที่ 10 ตั้งแต่วันแรกที่เจอกันเรามีความสุขมากๆๆทุกอย่างมันโอเคลงตัว แฟนเราเป็น ผช ที่ซื่อสัตย๋ น่ารัก ใจดี ดูแลเราดีทุกอย่าง แต่พอมาวันหนึ่งเราไม่คิดไม่ฝันว่าเค้าจะทำกับเราแบบนี้ เรื่องมันมีอยู่ว่า วันที่ 22 ธันวาคม 2016 วันนั้นเพื่อนของแฟนเราไปโทรมาหาแฟนเราแล้วบอกว่า "เห้ยกูทะเลาะกับเมียว่ะมารับก็ไปหอน้องหน่อยดิ่" แล้วแฟนเราก็เลยไปอาบน้ำแต่งตัวหล่อเลยจ้าาาาา เสริมหล่อทารองพื้น เสื้อยืด กางเกงยีน เสื้อคลุมยีน รองเท้าผ้าใบ จัดเต็ม (เรานึกในใจไปหอน้องจำเป็นต้องแต่ตัวเต็มยศขนาดนี้มั้ย) พอแต่งตัวเสร็จแฟนเราก็มาบอกกับเราว่าเดี๋ยวมานะไปรับเพื่อนมาหอน้องก่อนแล้วก็รีบออกไปเลย (อารมณ์เหมือนเพื่อนจะตาย) แต่พอแฟนเราไปเราก็อารมณ์ไม่ค่อยดีสักเท่าไรเราเลยออกไปร้านเหล้ากับเพื่อนเพื่อที่เราจะไม่คิดมาก พอถึงร้านเราก็เช็คอินว่าเรามาร้านนี้นะอ่า แล้วที่นี้แฟนเราก็เช็คอินว่าอยูร้านเหล้าแถวม.รังสิต เท่านั้นละจ้าเรานี้เดือดเลยโมโหจัดไหนบอกไปรับเพื่อนไปหอน้องแล้วทำไมไปอยู่นั้นละ เราเลยทักแชทไปหาแฟนเราบอกว่า "โกหกกันได้ลงคอเนาะ พอเหอะกูเหนื่อยวะไม่อยากให้กูไปบอกกูดีๆก็ได้ไม่เห็นจะต้องโกหกกูเลยว่าเพื่อนอย่างนั้นอย่างนี้" แล้วแฟนเราก็ตอบมาว่า "โกหกอะไรโดนหลอกมาเหมือนกัน" เราก็เลยบอกว่า "เอองั้นเรื่องของเหอะจะทำเหื้ยอะไรก็ทำไป" แฟนเราก็อ่านแต่ไม่ตอบ แต่ตอนนั้นเพื่อนเราอีกกลุ่มหนึ่งก็อยู่ร้านเดียวกับแฟนเราเหมือนกัน เพื่อนเรามันก็เข้าไปทักไปชนแก้วปกติ แต่ด้วยความที่เราก็ยังเป็นห่วงเราทักไปในแชทกลุ่มบอกเพื่อนว่า "เออพวกกูฝากดูแฟนก็ด้วยนะ" และนี่คือจุดเริ่มต้นที่แฟนเราเปลี่ยนไป คือ 1.เราพูดกูใส่เค้า(แต่ไม่ใช่ครั้งแรกนะ) 2.เรางี่เง่า 3.เรางอแง 4.เราเอาแต่ใจ 5.เราเริ่มเยอะ 6.เราเป็นพวกที่ไม่พอใจอะไรแล้วหน้าเรามันจะตึงเอง อ่าอันนี้เราผิดเรายอมรับเราขอโทษ แต่ตามลักความเป็นจริงเรามีสิทธที่จะเป็นแบบนี้กับแฟนเราถูกมั้ย ?? แต่เราดันผิดหมดที่เป็นแบบนี้แล้วพอมาจะใกล้ๆสิ้นปี เพื่อนของแฟนเราก็กำลังจะแต่งงานแฟนเราเลยไปช่วยงานเพื่อนเค้าช่วยทุกอย่าง (ทำเหมือนงานตัวเอง) แล้วพอเค้าเริ่มช่วยงานแฟนเราก็เริ่มที่จะไม่กลับมาบ้านเริ่มที่จะไม่คุยกับเราเริ่มที่จะเปลี่ยนไปทั้งที่เมื่อก่อนต่อให้ยุ่งแค่ไหนเค้าก็จะบอกเราว่า "เอ่อเตงเค้าทำงานก่อนนะค้ะเด๋วเค้าทักหานะค่ะที่รัก รักเตงนะ" แต่นี่มันไม่มีแม้แต่คำบอกว่ายุ่งหรือคำว่ารักเลย ถ้าเราไม่ทักไปเค้าก็ไม่ทักมาถ้าวันไหนไม่มีใครทักหาใครวันนั้นทั้งวันก็ไม่ได้คุยกัน เค้าปล่อยให้เรารอ เค้าปล่อยให้เรานอนคนเดียว เค้าปล่อยให้เราเหงา เค้าปล่อยให้เราเคว้ง ก็เข้าใจนะว่างานเพื่อนแต่แค่เรื่องแค่นี้มันกลับมาหากันที่บ้านบ้างไม่ได้หรอ ?? จนวันที่ 31 เราไปหาแฟนเราที่บ้านเพื่อนเค้าไปกินเลี้ยงปีใหม่กันจนเที่ยงคืน เราบอกกับแฟนเราว่า "มีความสุขมากๆๆนะเตงปีใหม่แล้วขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาหาเราสองคนนะเค้ารักเตงนะ" แล้วแฟนเราก็ตอบกลับว่า "ครับเช่นกันนะ" เราก็เลยหยุดคิดไปสักพักว่า (เห้ยนี้มันปีใหม่เลยวะเว้ยบอกกับกูแค่นี้จริงๆๆดิมันใช่อ่อวะ??) แล้วเราก็ถามแฟนเราว่า "ไม่มีอะไรจะบอกกันเลยหรอปีใหม่แล้วนะ" แฟนเราบอกว่า "ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวค่อยบอกเขิน" เราก็รอฟังนะแต่ก็ไม่ได้ยินอะไรเลยแม้แต่คำเดียว แล้วเช้ามาเราห็ไปทำบุญกันกับครอบครัวของเพื่อนแฟนเรานั้นแหละ แต่วันนั้นทั้งวันเราไม่มีความสุขเลยไม่รุ้ว่าเพราะที่เค้าไม่พูดหรือเป็นเพราะที่เค้าเปลี่ยนไป พอตกเย็นกลับมาบ้านเพื่อนแฟนเรามากินข้าวเย็น แต่เราอึดอัดจนกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้ว แม่เพื่อนแฟนถามว่า "เป็นอะไรน่ะร้องไห้ทำไม" แฟนเราตอบกลับไปว่า "ไม่ได้ร้องไห้หรอกแม่แฟนผมเป็นภูมิแพ้ครับ" (นึกในใจหึ้ยขนาดแม่เค้ายังรู้เลยว่ากูร้องไห้แต่หาว่ากูเป็นภูมิแพ้เนี้ยนะ) เราเลยเลือกที่จะรีบๆๆกินให้เสร็จแล้วเดินออกมาหน้าหมู่บ้านเพื่อนที่จะกลับบ้านแล้วแฟนเราก็ขี่มอไซค์ตามมาบอกว่า "ขึ้นรถเดี๋ยวไปส่ง" เราเลยบอก "ไม่เป็นไรเราไปเองได้แค่นี้เองจะถึงหน้าหมู่บ้านแล้ว" แล้วเราก็เดินไปอย่างไวเพื่อที่จะไม่ให้เค้าเห็นน้ำตาเราแล้วแฟนเราก็วนรถกลับไปบ้านเพื่อนโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ แล้วก็มาถึงงานแต่งวันจริง วันที่ 7 มกราคม 2017 เราก็ไปร่วมงาน แต่พอเค้าเรียกให้ไปถ่ายรูปกับเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวแฟนเราเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเค้าก็มาถ่ายรูปกับเราแหละแต่ระยะการยืนความห่างมันระหว่างแผ่นกระเบื่อง 3 แผ่น (มาตรฐานของกระเบื่องปกติ) เรานึกในใจ (ไม่อยากยืนติดกันขนาดนั้นเลยหรอทำไมมันมีอะไรหรอ) วันนั้นเราหนี้ไปร้องไห้นอกงานบ่อยมากจนเราต้องยืมแว่นดำรุ่นพี่มาใส่ แต่พอทำพิธีนู้นนี่นั้นเสร็จแขกก็เริ่มจะทยอยๆๆกลับกันหมดเหลือแค่ฝ่ายเพื่อนเจ้าบ่าว แฟนเราเค้าเพิ่งจะมาสนใจมาถามว่าหิวมั้ย ?? กินอะไรป่าว ?? มานั่งข้างๆๆ แบบนี้มันต้องมีอะไรแน่ๆๆแล้วพอตกเย็นแฟนเราก็ขับรถเพื่อนมาส่งเราที่บ้านเค้าก็อาบน้ำแล้วก็แต่งตัวไปบ้านเพื่อนต่อแต่ก่อนที่แฟนเราจะกลับไปบ้านเพื่อนแฟนเราบอกว่า "ไม่เอาดิ่ไม่เป็นแบบนี้ไม่งอแงนะค้ะ" (นึกในใจกูคงอยากเป็นแบบนี้มาสินะไม่ดูตัวเองเลยว่าเปลี่ยนไปถ้าไม่เป็นไปกูคงไม่เปลี่ยนไปหรอกใช่ป่ะ ??) เราเลยบอก "ค่ะ" แล้วแฟนเราก็ไปแล้วเราก็กลับมาอยู่คนเดียวร้องไห้คนเดียวนอนคนเดียวเหมือนเดิม จนวันนึงเราเปิดโทรสับแฟนเราดูว่าเราก็ไปเจอ ผญ คนหนึ่งที่เค้าคุยกับแฟนเรา บอกรักกัน บอกคิดถึงกัน บอกว่าเค้าจะอยู่กะเตง โทรไลน์หากันทุกคืน มันเป็นสิ่งที่พักหลังนี้เราไม่เคยได้จากเค้าเลยแต่ ผญ คนนั้นเป็นใครแค่เวลาเพียงไม่กี่วันเค้ากลับได้ทุกอย่างเหมือนที่เราเคยได้มาก่อน พอเราจับได้ตัวเราสั่นไปหมดเราถามแฟนเราว่า "คุยกับผญคนนี้อยู่หรอทำไมต้องบอกรักกันด้วยอ่ะ" แฟนเราบอกว่า "คุยกับใครบอกรักใคร"แบบหน้านิ่งมาก) เราเลยเปิดโทรสับเค้าให้ดูแล้วถามว่า "คนนี้ไงยังจะมาโกหกกันอีกหรอทำไมวะ ??" แฟนเราก็เงียบแล้วแฟนเรากำลังจะไปทำงานเค้าเลยเดินมาหาเราแล้วเราก็จะเดินหนีแฟนเราก็เอาตัวมาบังไว้ไม่ให้ไปแล้วก็เราแล้วบอกกับเราเบาๆว่า "ขอโทษ" เราร้องไห้หนักมากเราบอกกับแฟนเราว่า "ทำไมทำแบบนี้วะเราเหงาแทบตายแต่ทำไมเราไม่เคยคิดที่จะไปมีคนอื่นเลยอ่ะทำไมการที่เราซื่อสัตย์กับใครสักคนทำไมมันต้องได้แต่อะไรแบบนี้กลับมาวะ" แล้วเราก็ผลักเค้าออกแล้วเดินหนีไปแล้วแฟนเราก็ไปทำงาน แล้วพอแฟนเรากลับมาเราก็ไปนอนหอเพื่อน แล้วดึกๆแฟนเราโทรมาแล้วเราก็โทรกลับ เราคุยกันเราเป็นคนถามเค้าทุกอย่างแต่แฟนเราเป็นคนที่ไม่ชอบพูดไม่ชอบอธิบายก็ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้เพราะแฟนเราเป็นคนแบบนี้แหละ เราคุยกันเราบอกว่า "เลิกยุ่งกับผญคนนั้นได้มั้ย??" แฟนเราเงียบแล้วแฟนเราก็บอกเราว่า "ดูสิ่งที่ตัวเองทำด้วยนะว่ามันดีแล้วหรอมันโอเคแล้วหรอ" เราเลยบอกว่า "ถ้าเทอไม่เปลี่ยนไปเราก็ไม่เป็นแบบนี้หรอ" แฟนเราบอกว่า "ใครกันแน่ที่เปลี่ยน" บอกไว้ก่อนตรงนี้ว่า (ผญคนนี้เป็นเพื่อนกับเจ้าสาวงานแต่งผญคนนี้ได้รับเชิญเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะค่ะแล้ววันที่ 22 ธันวาคม 2016 ผญคนนี้ก็ได้ไปร้านเหล้าร้านเดียวกับแฟนเราเพราะวันนั้นเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวก็ไปแต่ผญคนที่คุยกับแฟนเราเค้ามีแฟนอยู่แล้วในเฟสก็ตั้งสถนาะกันอยู่) กลับเข้าเรื่องต่อ เราเลยยอมที่จะให้เค้าสองคนคุยกันแต่เราก็ยอมที่จะลดสถานะเรากับแฟนเป็นแค่พี่น้องเรายอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อแฟนเราแล้วเราก็กลับไปบ้านไปเจอแฟนเรา เราพยายามทำตัวปกติ ราเร่ง เฮฮา ไม่งี่เง่า ทำตัวเป็นน้องสาวที่ดี แต่เราเป็นแบบนี้ได้แค่ 2 วันเท่านั้นเราทนไม่ได้ที่เห็นคนที่เรารักเค้าคุยกับคนอื่นทุกวันแบบนี้ แต่พอมาเมื่อวานวันที่ 14 มกราคม 2017 เราคุยกับผญคนนี้ว่า "เรา:เทอๆคุยกับแฟนเราอยู่หรอค่ะ ผญ:คะ เรา:คุยกันนานยัง ผญ:ยังไม่นาน เรา:แล้วคบกันยัง ผญ:ถามทำไมเยอะแยะ เรา:แล้วไม่รู้หรอว่าเค้ามีแฟนแล้ว ผญ:รู้แต่มันจะจบแล้วไม่ใช่อ้อ เรา:เค้าบอกว่างั้นอ่อ ผญ:อืม เรา:เทอก็มีแฟรอยู่แล้วไม่ใช่อ่อ ผญ:แล้วเป็นไรอ้ะ เรา:เทอต้องการอะไร ผญ:เอางี้นะเทอต้องการอะไรต้องการให้เลิกยุ่งอ้อ เรา:แล้วถ้าเป็นเทอ เทอให้ทำไงที่แฟนเทอไปยุ่งกับคนอื่น ผญ:ไม่รู้ดิเทอไม่ได้เปนเราเทอก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง เรา:แล้วมันเป็นยังไงเป็นแบบเทอมันเป็นยังไง ผญ:เทอจะจบกันแล้วไม่ใช่อ้อต้องการอะไรไม่มีไรจะพูดไม่มีอะไรจะบอกเคนะ เรา:ทุกวันนี้ยังอยู่ด้วยกันทุกวันจะจบได้ไงอยากได้มากหรอของคนอื่นอ่ะ ผญ:อยุ่ด้วยกันทุกวันจะคุยกะเราทั้งวันได้อ้อบางวันก็ไม่ได้อยู่นะอย่าหลอกตัวเองดิ เรา:อ่อหรอนั้นก็แค่คุยไม่ได้นอนกอดกันทุกวันไม่ได้อยู่ด้วยกันก็อย่ามั่นใจนักว่าเค้าจะรักเทอจริง ผญ:จ้าก็ไม่ได้บอกว่าเค้ารักอยู่เฉยๆด้วย เรา:อ่อเค้าไปหาเทอเองว่างั้น ผญ:อื้มมม เรา:อ๋อหรอค้ะ ผญ:ที่อยู่เฉยๆแค่ไม่อยากทำร้ายใคร เรา:แค่เลือกที่จะคุยก็ทำร้ายกันแล้วค้ะ ผญ:บางทีเราอาจจะไม่ใช่แค่คนคุยแล้วอ้ะดิ เรา:แล้วเป็นไรอ่ะ ผญ:ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาพูดกัน เรา:มีอะไรกันแล้วอ่ะดิ ผญ:โอ๊ยยยยยัง เรา:แล้วเป็นอะไร ผญ:อย่าคิดมากอยู่ด้วยกันทุกวันทุกคืนไม่ใช่อ้อออ??? เรา:ถ้าเป็นเทอจะไม่คิดมากหรอผญด้วยกันน่าจะเข้าใจนะอยากได้มาหรอถามจริง ผญ:ไม่ขออธิบายอะ เรา:งั้นก็รอก่อนนะเพราะยังจะอยู่แบบนี้อีกนาน ผญ:อื้มมม มั่นใจจัง เรา:อืมมมมั่นใจมากค่ะ ผญ:งั้นก็อยู่ในความมั่นใจของตัวเองต่อไปนะ เรา:จ้ะงั้นก้อยู่ในความหน้าหนาของตัวเองต่อไปนะค้ะ (ยิ้ม) ผญยิ้ม)" /// แล้วตกดึกมาเป็นเวลาตี 1:45 ของวันที่ 15 มกราคม 2017 เราได้บอกเลิกแฟนเราแฟนเราถามว่า "คิดดีแล้วหรอ" เราบอก "อืมเราคิดดีแล้วอย่าให้มันทรมานไปมากว่านี้เลยเราเหนื่อยวะ" เราบอกให้เค้าเลือกเค้าบอกว่า "เลือกใครไม่ได้อ่ะเค้าก็มีปัญหาของเค้าเหมือนกันเราเป็นคนยื่นมือไปช่วยผญคนนั้นเองช่วยเข้าไปทำให้ผญคนนั้นยิ้ม" เราได้ยินคำนี้เราก็ได้แค่คิดว่า (ทำไมถึงต้องช่วยกูเป็นแฟนแท้ๆไม่คิดจะทำให้กูยิ้มแล้วนั้นมัยเป็นใครญาติหรอถึงต้องยื่นมือเข้าไปช่วยให้มันยิ้มอ่ะ) แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปเราบอกแค่ว่า "โชคดีนะความสุขของหนูขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองเลือกหนูไปเองดีกว่าขอบคุณตลอดเวลาที่ผ่านมาหนูคงไม่ได้กอดอุ่นๆๆแบบนี้จากพี่แล้วสิมันไม่ใช่กอดของหนูอีกต่อไปแล้ว" แต่วันนี้เราก็ยังอยู่บ้านเดียวกันอยู่เค้าไม่ยอมให้เราไปไหนให้เราอยู่ในบ้านหลังนี้บ้านของเรา ขอบคุณนะค้ะที่เข้ามาอ่าน ขออภัยด้วยนะค่ะที่มีคำหยาบอะไรที่มันไม่ดีก็ขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยนะค้ะ