ทระทู้นี้ขอรีวิว ประสบการณ์กับสายการบิน China Eastern Airlines จากสุวรรณภูมิ ไปลงที่นาริตะ
แต่ต้อง transfer เครื่องที่สนามบิน Pudong ที่เซี่ยงไฮ้ก่อนนะคะ

เรื่องเกิดเมื่อวันที่ 21/12/2016

การเดินทางครั้งนี้เราเดินทางคนเดียวค่ะ .. คือกะว่าจะไปเที่ยวโตเกียวลุยเดี่ยวเลย แต่ตอนที่ check in ที่สุวรรณภูมิ
เราได้รู้จักกับพี่คนไทยคนนึงค่ะ ชื่อพี่จูน ..ปลายทางไปลงนาริตะเหมือนกัน เลยได้เดินทางกับพี่เค้าค่ะ
เราไม่มีประสบการณ์ในการ transfer เครื่องเลยนะคะ นี่ครั้งแรก ใจนี่ก็ตื่นเต้น กลัวทำไม่เป็น
แต่ความมั่นใจมาเต็มร้อยค่ะ อ่านรีวิวมาค่อนข้างดี (แต่ขี้ลืมค่ะ) แล้วก็แทบไม่เผื่อใจว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรแบบนี้เลย
คิดว่าไม่มีเจอเเจคพอตแน่ๆ  แต่ก็ทำประกันการเดินทางไว้เผื่อๆด้วยค่ะ ค่อนข้างรอบคอบ

เริ่มต้นจาก สุวรรณภูมิ .. ไฟล์ทบินไม่มีปัญหาค่ะ ไม่มีการดีเลย์ หรือปัญหาอะไร แต่จองของ China Eastern Airlines
แต่ได้เครื่องของ Shanghai Airlines

อันนี้ไฟล์ทเรานะคะ

พอมาถึง Pudong ก็มาที่ transfer hall ซึ่งเราใช้เวลากับที่นี่ไปเกือบ 1 ชั่วโมง หรือ 1 ชั่วโมงค่ะ
เพราะแถวยาวมากกกกกกกก !!!!  แต่ก็คิดว่าทันชัวๆๆๆๆๆ

พอแสกนกระเป๋าอะไรเสร็จเรียบร้อยก็มารอที่ Gate รอบินไปนาริตะ .. ตื่นเต้นๆ ญี่ปุ่นของฉันนนนน
แต่!! แต่!! มันไม่เป็นอย่างงั้นสิคะ .. เรารอเรียกขึ้นเครื่อง รอแล้ว รอเล่า แต่ก็ยังไม่มีการเรียกขึ้นเครื่อง
เราคิดว่าน่าจะดีเลย์แน่ๆแล้วล่ะ แต่ไม่ซีเรียสค่ะเพราะเราจองที่พักในสนามบินนาริตะไว้แล้วเพราะคงถึงดึกแน่ๆ (จัดการอะไรเรียบร้อยละค่ะ)
รอไปอีกจนแบบคืนนานแล้วนะ เราเลยเข้าเว็บเชคไฟล์ทบินว่ามีปัญหาอะไร ปรากฎว่าในเว็บเขียนว่าดีเลย์สองชั่วโมงค่ะ
เราก็ เห้อออ รอ ก็ ได้ !  จนผ่านไปสองชั่วโมงหรือสองชั่วโมงนิดๆ เราก็ได้ถูกเรียกขึ้นเครื่องค่ะ
ด้วยความที่ง่วงนอนมาก ถึงที่นั่งปุ๊บตาปิด shut down ตัวเองไปเลยค่ะ ถ่านหมด
เราหลับประมาณสามตื่น ก็ถามพี่จูนว่า เครื่องยังไม่ขึ้นบินอีกหรออออออ .. ตื่นมาก็ถามๆ จนรอบที่สามหรือสี่นี่แหละค่ะ รู้สึกตะหงิดใจแล้ว
เลยไม่หลับดีกว่า เรานั่งไปสักพักประมาณ 30 นาที ก็มีการประกาศอะไรสักอย่างที่ฟังไม่ค่อยชัด .. เราเลยตัดสินใจถามแอร์ว่าเกิดอะไรขึ้น

คำตอบที่ได้คือ .. เนื่องจากสนามบินนาริตะไม่ได้เป็นสนามบินที่เปิดให้เครื่องบินขึ้น-ลง ตลอด 24 ชั่วโมง .. แล้วไฟล์ทบินจากปักกิ่ง
ที่ไปลงนาริตะดีเลย์ไปสองชั่วโมง จึงส่งผลให้ไฟล์ทเราดีเลย์ไปด้วย แล้วตอนนี้สนามบินนาริตะปิดให้เครื่องบินขึ้น-ลงแล้ว
ดังนั้นไฟล์ทบินเราจึงไปลงที่นาริตะไม่ได้ จะไปได้ไวที่สุดคือพรุ่งนี้เช้า ซึ่งแอร์ไม่รู้ว่าจะมีไฟล์ทไหม

คำตอบนี้ กรี๊ดสินคะ !  เราได้แต่กรีดร้องในใจแล้วในหัวคิดว่า จะทำยังไงต่อไป เกิดมาก็ไม่เคยมา transfer แล้วถูกยกเลิกไฟล์ทบินแบบนี้
เราได้แต่เก็บกระเป๋าแล้วลงจากเครื่อง แล้วเดินตาม Ground staff แต่เค้าเดินไปไวมาก เราเดินตามไม่ทัน จน Ground staff ท่านนั้นหายไปแล้ว !
เคว้งสิคะ ยังมีผู้ร่วมชะตากรรมกับเราอีกหลายคนเลยค่ะ


แปะคลิปสักหน่อยค่ะ
อันนี้ตอนลงจากเครื่องแล้ว เดินตามเขาไปแต่เดินตามไม่ทันค่ะ ไม่รู้ว่า Ground staff ท่านนั้นหายไปไหนแล้ว

อันนี้มาเจอ Ground staff อีกท่านค่า เค้าก็พยายามจะติดต่ออะไรให้ .. ส่วนคนจีนโวยวสยว่าอะไรยังไง
เราก็พอจับใจความได้ติ๊ดเดียว แต่ก็ไม่ค่อยจะเป็นประโยชน์เท่าไหร่เลยค่ะ

จากนั้นเค้าก็พาเรามาที่ไหนสักที่ แล้วแยกคนจีน คนที่มีวีซ่าจีน กับคนที่ไม่ไช่คนจีนและไม่มีวีซ่าจีน ออกเป็นสองกลุ่มค่ะ
คนที่มีวีซ่าจีนก็ออกไป คิดว่าน่าจะพาไปโรงแรมนะคะ .. ส่วนเรา พี่ๆคนไทยกับคนต่างชาติไม่กี่คนก็มีคนพาเดินมาแถว Gate
เค้าก็ติดต่ออะไรกันไม่รู้ค่า เค้าบอกให้นั่งรอ .. รอ ร๊อ รอออ ไม่รู้รอไปกี่นาที เค้าก็พามาที่ transfer hall อีกรอบ !
คนก็ยังเยอะเหมือนเดิม เค้าบอกให้พวกเรานั่งรอที่นี่ พวกเราก็นั่งรอค่ะ ส่วนเจ้าตัวหายไปไหนไม่รู้ เรานั่งรอกันนานมากกกก
นานเป็นชั่วโมง เราก็เหนื่อยมาก ง่วงมากด้วย จนประาณเที่ยงคืน-ตีหนึ่ง .. พี่ๆบางท่านก็ไปต่อแถวเพื่อสอบถามเจ้าหน้าที่ว่าจะยังไง
เพราะนั่งรอไปก็ไร้ประโยชน์ อาหารก็ไม่มี น้ำก็ขวดนิดเดียว .. คือช่วงระยะเวลานี้มันนานมากๆ เราก็ไปยืนต่อคิวด้วยเมื่อยมาก ง่วงอีก
จนถึงคิวของพวกเรา ..


สรุปคือ เค้าให้เราไปปั๊มว่า เข้าจีนชั่วคราวที่ตม. เพื่อที่จะออกไปเอากระเป๋าและติดต่อเรื่องไฟล์ทบินสำหรับพรุ่งนี้
ที่ เค้าเตอร์ H (บิน 8.40 am. ของวันที่ 22/12/2016) .. ที่นั่นจะมีผู้จัดการพาเราไปที่โรงแรมที่ใกล้ที่สุด
พร้อมมีรถบัสมารับตอนเช้ามาที่สนามบิน

พวกเราก็ไปตามที่เค้าบอก พี่ๆหลายคนผ่านตม.ชิลๆ  แต่เราโดนกักไว้แปปนึงเค้าเรียกไปถามอะไรนิดหน่อย
คือน่าจะเพราะเรามีวีซ่าจีน เค้าเลยซักถามเราเล็กน้อย .. แต่สุดท้ายก็ผ่านออกไปได้ค่ะ

เราไปเอากระเป๋า (ในใจนี่ลุ้นว่าจะได้ครบไหม สภาพเดิมไหม) .. สุดท้ายตัวที่ลากของกระเป๋าพังไปค่ะ แต่ก็ยังพอใช้งานได้
ตัดภาพมาที่ .. พวกเราออกมายืนรอรถบัสของสายการบิน ยืนรอนานมากกกกก หิวมากกกกกก  คือผู้จัดการคนนี้ที่พาเรามาเนี่ย
เค้าติดต่อคนขับรถไม่ได้ เลยต้องยืนรอค่ะ

สุดท้ายก็ได้มา check in  เข้าพักที่ที่พักในเซี่ยงไฮ้ .. เราพอพูดภาษาจีนได้ เราเลยลุยถามว่า พรุ่งนี้ไฟล์ทบินเรา 8.40 am เนี่ย
รถบัสจะมารับกี่โมง มีอาหารเช้าให้ไหม .. พนักงานก็บอกว่า ให้คุณมารอรถบัสเลยตอนตี 5-5.30 ส่วนอาหารเช้าอ่ะมีให้แต่เป็นอาหารห่อนะ
เราก็นำสารที่ได้มาบอกพี่ๆคนไทย .. เป็นอันว่าคืนนั้นตั้งแต่ 5 PM -2 AM ที่อยู่ที่สนามบิน (9 ชั่วโมง)
และตั้งแต่ 2 AM -8.40 AM (7 ชั่วโง) ซึ่งกว่าจะได้บินไปนาริตะก็ร่วมๆ 16 ชั่วโมง !! เพลียยยยย

พอตอน 5-5.30 AM เราก็มาขึ้นรถบัสที่หน้าโรงแรม + check out กับพี่จูน .. แล้วก็ได้กินอาหารที่ให้มานิดเดียวจากทางโรงแรม
คือเป็นไข่ต้ม 1 ฟอง ซาลาเอา 1 ลูก เนยนิดนึงกับขนมปังก้อน 1 ก้อน แล้วก็น้ำผลไว้ 1 กล่อม .. ซึ่งโครตไม่อิ่มเลย
พอถึงเวลาเราก็ขึ้นไปที่รถบัสเพื่อที่จะไปสนามบินในเช้านี้ .. มีเรากับพี่จูน แต่เราไม่เห็นคนอื่นๆเลย
เราคิดว่าเค้ายังไม่ลงมากันแน่ๆ แต่เราอยากไปไวๆ เผื่อมีอะไรเราจะได้มีเวลาเผื่อๆไว้ เรายิ่งไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร
เลยไปไวไว้ก่อน ง่วงค่อนนอนบนเครื่องเอา ..เรามาถึงสนามบิน Pudong (อันเป็นที่รัก)  ก็ไปถามติดต่อสอบถาม
ว่าไฟล์ถูกยกเลิกเมื่องาน วันนี้จะมาเอาไฟล์ทบินใหม่ไปติดต่อที่ไหน
เค้าก็บอกให้ไปที่ เค้าเตอร์เชคอินตัว H เลย .. เราเลยไปตามที่เค้าบอก  เรากับพี่จูนก็เจอผู้ชายคนนึง
พี่จูนจำได้ว่าเค้าก็โดนยกเลิกไฟล์ทแบบเราเมื่อวาน  เราเลยจัดการถามเค้าว่า ไฟล์ทบินคุณจะไปโตเกียวไช่ไหม
แล้วถูกยกเลิกเมื่อวานไช่ไหม เค้าบอกไช่  เราเลยสบายใจว่ามาต่อแถวถูกแล้ว
คือเอาจริงๆ เราโครตไม่มั่นใจเลย เราไม่ค่อยรู้เรื่องเลยต้องถามๆๆ  เพื่อป้องกันการผิดพลาด

พอมาถึงที่หน้าเค้าเตอร์ check in เราก็ยื่น boarding pass อันเก่าของเมื่อวานให้พนักงานดู .. เค้าก็ให้เราโหลดกระเป๋า แล้วก็เชคอิน
แล้วก็ให้ boarding pass ใบใหม่ (ของไฟล์ทใหม่มา) .. พอทำอะไเรียบร้อยแล้ว ในใจนี่แฮปปี้มาก ยิ้มออกเลย เพราะจะได้ไปกอดโตเกียวแล้ว
จากนั้นเรากับพี่จูนก็แกนกระเป๋าเข้ามา แล้วก็ไปทานอาหารกันในสนามบิน
มันเป็นมื้อที่อร่อยมากกกก เพราะเราหิวข้าวมากกกกกกกก !  .. และแล้วเราก็ได้บินไปนาริตะซะที รอบนี้ไม่มีดีเลย์ คือดี๊ดี

สุดท้ายถึงนาริตะประมาณบ่ายของวันที่ 22/12/2016 อยากจะร้องไห้ค่ะ .. เสียเวลาเที่ยวไป 1 วันเลย

เราแปะคลิปที่เราเล่าเรื่องให้ฟังนะคะ .. อาจจะได้อรรถรสกว่าตัวหนังสือค่ะ .. ส่วนเรื่องเวลาอาจจะมีเพี้ยนๆไปจากในกระทู้หน่อยนะคะ
เพราะตอนอัดคลิปนี่พึ่งกลับจากโตเกียวสดๆร้อนๆเลยค่ะ ถึงปุ๊บเติมหน้าปั๊บ อัดเล่าเลย​ .. และมีแซมๆเรื่องที่ญี่ปุ่นนิดนึงนะคะ

ปล.อาหารของสายการบินไม่อร่อยมากๆเลยค่ะ (หน้าตาประมาณนี้  แต่อันนี้ของขากลับนะคะ) .. อาหารเป็นปลาค่ะ รสชาตไม่อร่อยสุดๆเลยค่ะ

ในส่วนของขากลับก็ลุ้นระทึก หัวใจจะวายไม่แพ้กันค่ะ .. เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ พิมไม่พอค่ะ จะเกินลิมิตแล้ววว