สวัสดีคะ หนูมีเรื่องจะเล่าและขอความคิดเห็นหน่อยคะ คือตัวหนูเองชอบเพื่อนคนนึงที่เป็นทอมอยู่คะ แล้วก็ได้บอกชอบเขาไปแต่เขาก็ชอบเราเหมือนกัน.เราคุยกันมาสักพักนึง เรารู้แล้วว่าเขาไม่ได้คุยกับเราแค่คนเดียว เพราะเรารู้ว่ามีน้องคนนึงมาบอกชอบเขาเหมือนกัน.แล้วเขาสองคนก็คุยกันมาเรื่อยๆเหมือนที่เราคุยกับเขา เราถามเขาว่าเรายังสำคัญอยู่ไหม เขาก็บอกว่าสำคัญน้องเขาไม่สำคัญเลยแล้ววันนึงเราก็ทนกับสถานะแบบนี้ไม่ไหว เลยเป็นคนถอยออกมาเอง เราทำให้เขาร้องไห้ เราบล็อคเฟส บล็อคไลน์ บล็อคไอจี ไม่คุยกับเขาเลย เจอหน้ากันในห้องก็ไม่พูดกัน.ทำแบบนี้มาประมาณ1 เดือนกว่าๆ แต่ในระยะ1 เดือน เขาก็คบกับน้องคนนั้นแล้วคะ.แล้ววันนึงเรานั่งคุยกับเพื่อนในห้อง เพื่อนบอกว่า "นี่แก มันเป็นคนพูดน้อย เฉยชา เย็นชาขึ้นเพราะแกเลยนะ ".จากนั้นเราก็เงียบแล้วทำเป็นไม่สนใจ.แล้วเมื่อวานนี้เราเล่นวอลเล่ย์บอล แล้วล้มจนเป็นแผล เราเล่นจนจบเซต เขาก็จะเดินเข้ามาหา เราก็เดินหนี เขาถามว่าเป็นไรมากรึเปล่า เป็นแผลไหม เราก็ตอบแบบห้วนๆว่าไม่เป็นไร.จากนั้นเราก็เดินหนีไป.แล้วเพื่อนเราก็มาเล่าให้ฟังว่า "มันมาถามฉันด้วยนะว่าแกเป็นแผลไหม ฉันก็บอกว่าเป็นเยอะด้วย มันโคตรดูเป็นห่วงแกเลย บอกว่าพาไปทำแผลด้วย สายตาที่มันมองแกอะมันเป็นห่วงมากเลยนะ ".จากนั้นเราก็บอกว่า "เออๆ รู้แล้ววๆ".แต่ความรู้สึกเราอะมันยังรักเขาอยู่ แต่ไม่อยากให้ความรูสึกนั้นมาทำร้ายเราอีก ยิ่งรู้ว่าเขาเป็นห่วง ยังสนใจเราอยู่ เรากลับใจอ่อนไปคิดถึงเขาอีก หนูควรจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดีคะ