เราอยากถามผู้ชายที่เคยนอกใจแฟน หรือแต่งงานมีลูกแล้วนอกใจเมีย
เพราะ...เรากำลังเป็นชู้!...ไม่เคยอยากได้ของใครเลย จนปัจจุบัน
เรื่องของเรื่องคือเรากำลังคบกับลูกครึ่งคนนึง ลูกเมียเขาอยู่ต่างประเทศแต่ตัวเขามีบริษัทอยู่ที่ไทย ปีนึงกลับไปต่างประเทศสองสามครั้ง
เรากับเขาเจอกันที่ร้านเหล้าบ่อยสามสี่ครั้งเพราะเป็นเพื่อนของเพื่อน แล้วเราเป็นคนไปแอบชอบเขาก่อน แต่ตอนนั้นไม่รู้เลยว่ามีลูกเมียแต่งงานแล้ว
จนวันนึงแลกเบอร์กัน เมสเสจหากัน เราก็ถามสถานะ เขาก็บอกว่าแต่งงานแล้วลูกเพิ่งคลอดไม่นาน เราก็เออ เสียดายว่ะงั้นคุยเป็นเพื่อนดีกว่ามั้ง?
คุยไปคุยมาเขาก็บอกว่าอยากเลี้ยงข้าว ไปร้านนู่นนี่กันไหม บางครั้งก็ไปกับแก๊งเพื่อนเรากับเพื่อนเขา
ระหว่างคุยกัน เขาก็ชอบบ่นว่าเมียไม่ดี เล่าให้ฟังว่าแรกๆดีแค่ไหน หลังๆมาเนี่ยไม่ไหว แถมบอกว่าเมียชอบคิดว่าตัวเองตัวเองสวยผมไม่กล้าหย่า บลาๆสารพัด คือมีแต่แง่ลบ แง่ดีจะเล่าบางครั้ง
แรกๆเราก็รู้ว่าเขาจีบเรา ตอนนั้นบอกเลยว่าเราก็เล่นด้วยแต่ไม่คิดจะถลำลึก จนวันนี้ถลำลึกรักไปสะแล้ว T_T ตอนนี้ก็อยู่สถานะนี้เกือบปีแล้ว โดยที่เมียเขาไม่ระแคะระคายเพราะพวกเขาไม่ค่อยได้คุยกัน (หลังๆเราใช้เวลากับเขาตลอด ถึงได้รู้ว่าไม่ค่อยคุยกันมาก) เวลาเขากลับไปตปท เขามักจะบอกว่าอย่าเมสเสจมาเดี๋ยวติดต่อมาเอง เขาก็ติดต่อมาทุกๆวันที่เขาอยู่ ตปท แต่มักจะเป็นกลางคืน คุยกันสามสี่ชม ก็นอน
มาวันนี้เขาโมโหเมสเสจภาษาอังกฤษปนไทยมารัวๆ
" (ส่งรูปเมียนั่งเล่นโทรศัพท์) ดูเมียผมบ่นๆว่าเหนื่อยๆตลอดเวลาทั้งที่เธอก็ไม่ได้ทำงาน ผมทำให้เธอสุขสบาย หน้าที่ของเธอคือแค่เลี้ยงลูก ใช้เงินไปวันๆทำอะไรก็ชักช้าเหมือนหมูไร้ประโยชน์จริงๆ ผมจะหย่ากับเธอ บางครั้งผมอยากให้คุณเป็นเธอ คุณต่างกับเธอลิบลับ บลาๆ..."
อวยเราอย่างเดียว.. แต่ในใจเราก็รู้นะว่าเขาแค่โมโห และก็ทำเป็นพูดชมเราไปแบบนั้นเพราะโมโหเมีย และเหมือนจะมาให้ความหวัง
เราก็ไม่รู้จะตอบหรือปลอบยังไง เลยบอกไปว่า "คิดดีๆก่อน นึกถึงตอนแรกๆว่าคุณรักเธอแค่ไหน อย่าใช้อารมณ์ชั่ววูบมาตัดสิน บลาๆ" จนเย็นลง เราก็บอกว่า เรารู้สึกผิด เป็นเพราะเรารึเปล่าที่ทำให้เขาคิดกับเมียไม่ดี
เขาตอบว่า "จริงๆเมียเขาเป็นคนท้าเองมานานและเรามีปัญหากันมานาน วันนึ่งผมจะะหย่า..."
แต่การกระทำทุกๆอย่างของเขาเหมือนจะกลัวเมีย เช่น พวกเราไปปาร์ตี้กันกับเพื่อนๆทั้งเพื่อนเขาและเพื่อนเรา เขาจะมีเพื่อนสนิทที่เป็นญาติห่างๆของเขาอยู่คนนึง ถ้ามีเพื่อนคนนี้มาปาร์ตี้ด้วย เขาก็จะไม่ค่อยคุยกับเราแบบว่าทำเหมือนไม่สนิท บางครั้งเขาจะเลี่ยงเลือกที่นั่งให้ห่างจากเรา เวลาบังเอิญเพื่อนถ่ายรูปหมู่แล้วเราอยู่ข้างเขา เขาก็จะทำเป็นเดินไปหาเพื่อนอีกคนแล้วถ่ายรูป.... คือเราก็เจ็บแปล็บๆแต่เราก็รู้ตัวดี...
และเราเคยไปส่องเฟสเมียเขาทุกๆครั้งที่เขากลับ ตปท ก็จะมีภาพลูกน่ารักกับภาพของเขา เมียเขาบรรยายภาพเหมือนมีความสุขดี ต่างกับที่เขาเคยบอกเราสิ้นเชิง จนวันนึงเราทนไม่ไหวเลยถามตอนเขากลับมาล่าสุดว่า "ไหนเคยบอกว่าทะเลาะกับเมียตลอดเวลา คุณดูมีความสุขมากกว่านะ ไม่จะเห็นต้องโกหก" แล้วเขาก็จะบอกว่า "เมียของเขาชอบทำเป็นแบบนั้นแหละ ชอบให้ชาวโลกรู้ว่าครอบครัวเธอมีความสุข ตัวเธอมีความสุข เธอมันลวงโลก" พอเราบอกว่าอย่าโกหกเหอะ ขอร้อง เขาก็จะโมโหแล้วบอกว่า "ก็แล้วแต่คุณก็แล้วกัน ว่าจะเชื่ออะไร" เราก็ได้แต่เงียบ
สิ่งที่ทำให้เราสับสน คือแบบนี้แหละ และที่เราไม่เข้าใจ คือ ทุกครั้งที่เราตัดสินใจบอกเขาว่า เราไปกันไม่ได้หรอก คุณก็มีเมียแล้ว มีลูกแล้ว และอย่าให้ความหวังฉันด้วยคำว่าหย่า ฉันรู้ว่าคุณไม่มีวันทิ้งเธอ..
แล้วเขาก็จะเงียบและก็ปลอบแล้วบอกว่า ผมไม่ทิ้งคุณหรอก สิ่งที่สำคัญของผมตอนนี้คือลูกของผมไม่ใช่เมีย...
คือแบบ เขาตอบเลี่ยงๆไม่ตรงคำถามยังไงไม่รู้
แต่ไม่ว่าเวลาเราป่วย เราเหนื่อย หรือไม่ได้กินข้าว หรือเราขัดสนอะไร เขาก็ดูแลเทคแคร์ดีทุกอย่างทำอาหารให้กิน ซื้อยาให้ ซื้อนู้นนี่ให้สารพัด ไม่คุยกับสาวอื่นด้วยเรารู้เพราะเราตัวติดกับเขามาก บางครั้งชอบทำตัวเหมือนเป็นเสี่ยรุ่นพี่ชอบซื้อของให้
เขาดีกับเราจนมันทำให้เราไปจากเขาไม่ได้สักที แล้วเขาก็มักจะหึงปนโมโหเวลามีใครทักมาในเฟสหรือตอนเราอยู่กับเขาแล้วเจอเพื่อนผู้ชายพูดกระแทกไปอยุ่สองสามวัน คอยเช็คโทรศัพท์ตลอดแต่เราไม่เคยได้แตะโทรศัพท์เขาเลย นานๆทีได้จับก็ทำเป็นบอกว่าเล่นไปเถอะ แต่เขาดูเกร็งๆตลอด และก็ชอบบอกว่าห้ามคุยกับใครนอกจากเขา เขาทำเหมือนเราเป็นของของเขา อันนี้เรารู้สึกดี แต่เขาไม่ใช่ของเราและดูแล้วจะไม่มีวันด้วย...อันนี้มันไม่แฟร์ เขาควรจะบอกความจริงกับเราว่าวันนีงยังไงเขาก็ต้องเลือกเมีย มาทำดีกับเรา บอกว่ารักเราให้เสียเวลา เพื่ออะไร? แถมยังพูดถึงเมียไม่ดี ตอนโมโหเราเท่านั้นถึงจะพูดถึงข้อดีของเมีย แล้วก็อ้างว่าแคร์แต่ลูก ไม่เอาเมีย
เราสับสนกับการกระทำและคำพูดของเขา ว่าเขาจะเอายังไงกันแน่ เขาคิดอะไรกันแน่ เราไม่ได้จะให้เขาหย่ากับเมียเลย เพราะเราระวังตลอดไม่ให้ใครรู้เรื่องของเรา กลัวจะไปถึงหูเมียเขา แต่เราแค่ต้องการให้เขาบอกเราตรงๆว่าเรามันแค่ชั่วคราว เราจะได้ตัดใจ ไม่ใจอ่อนกับทุกๆอย่างที่เขาทำดีกับเรา เพราะพอมีอะไรที่เกี่ยวกับเมียเขาก็จะเกรงๆกลัวๆ
ที่เราเล่ามายาวยืดเกี่ยวกับคำพูดของเขา การกระทำของเขา คือเราอยากถามคุณผู้ชายหรือคนที่เคยมีเมียมีชู้ เราสับสนกับการกระทำและคำพูดของเขา ว่าเขาจะเอายังไงกันแน่ เขาคิดอะไร แล้วเราควรจะตัดขาดแบบหักดิบไปเลยไหม เราคิดว่าเราทำได้ แต่เขาคอยให้ความหวังแบบนี้ตลอด ทำให้เราตัดเขาไม่ขาดเพราะเราก็รักเขา และเรารู้ทั้งรู้ เราสับสน อยากรู้อะไรคือสิ่งที่เราต้องทำ ตัดใจ หรือรอความหวัง?
ปล.ใครจะด่าจะว่ายังไงก็ได้นะคะ แต่เรื่องความรักมันห้ามไม่ได้จริงๆ และนี่ก็เป็นประสบการณ์ครั้งแรกดับไอ้การเป็นชู้ของคนอื่น..
อยากถามความเห็นผู้ชาย หรือผู้ชายที่เคยมีชู้หรือเคยนอกใจภรรยา
เพราะ...เรากำลังเป็นชู้!...ไม่เคยอยากได้ของใครเลย จนปัจจุบัน
เรื่องของเรื่องคือเรากำลังคบกับลูกครึ่งคนนึง ลูกเมียเขาอยู่ต่างประเทศแต่ตัวเขามีบริษัทอยู่ที่ไทย ปีนึงกลับไปต่างประเทศสองสามครั้ง
เรากับเขาเจอกันที่ร้านเหล้าบ่อยสามสี่ครั้งเพราะเป็นเพื่อนของเพื่อน แล้วเราเป็นคนไปแอบชอบเขาก่อน แต่ตอนนั้นไม่รู้เลยว่ามีลูกเมียแต่งงานแล้ว
จนวันนึงแลกเบอร์กัน เมสเสจหากัน เราก็ถามสถานะ เขาก็บอกว่าแต่งงานแล้วลูกเพิ่งคลอดไม่นาน เราก็เออ เสียดายว่ะงั้นคุยเป็นเพื่อนดีกว่ามั้ง?
คุยไปคุยมาเขาก็บอกว่าอยากเลี้ยงข้าว ไปร้านนู่นนี่กันไหม บางครั้งก็ไปกับแก๊งเพื่อนเรากับเพื่อนเขา
ระหว่างคุยกัน เขาก็ชอบบ่นว่าเมียไม่ดี เล่าให้ฟังว่าแรกๆดีแค่ไหน หลังๆมาเนี่ยไม่ไหว แถมบอกว่าเมียชอบคิดว่าตัวเองตัวเองสวยผมไม่กล้าหย่า บลาๆสารพัด คือมีแต่แง่ลบ แง่ดีจะเล่าบางครั้ง
แรกๆเราก็รู้ว่าเขาจีบเรา ตอนนั้นบอกเลยว่าเราก็เล่นด้วยแต่ไม่คิดจะถลำลึก จนวันนี้ถลำลึกรักไปสะแล้ว T_T ตอนนี้ก็อยู่สถานะนี้เกือบปีแล้ว โดยที่เมียเขาไม่ระแคะระคายเพราะพวกเขาไม่ค่อยได้คุยกัน (หลังๆเราใช้เวลากับเขาตลอด ถึงได้รู้ว่าไม่ค่อยคุยกันมาก) เวลาเขากลับไปตปท เขามักจะบอกว่าอย่าเมสเสจมาเดี๋ยวติดต่อมาเอง เขาก็ติดต่อมาทุกๆวันที่เขาอยู่ ตปท แต่มักจะเป็นกลางคืน คุยกันสามสี่ชม ก็นอน
มาวันนี้เขาโมโหเมสเสจภาษาอังกฤษปนไทยมารัวๆ
" (ส่งรูปเมียนั่งเล่นโทรศัพท์) ดูเมียผมบ่นๆว่าเหนื่อยๆตลอดเวลาทั้งที่เธอก็ไม่ได้ทำงาน ผมทำให้เธอสุขสบาย หน้าที่ของเธอคือแค่เลี้ยงลูก ใช้เงินไปวันๆทำอะไรก็ชักช้าเหมือนหมูไร้ประโยชน์จริงๆ ผมจะหย่ากับเธอ บางครั้งผมอยากให้คุณเป็นเธอ คุณต่างกับเธอลิบลับ บลาๆ..."
อวยเราอย่างเดียว.. แต่ในใจเราก็รู้นะว่าเขาแค่โมโห และก็ทำเป็นพูดชมเราไปแบบนั้นเพราะโมโหเมีย และเหมือนจะมาให้ความหวัง
เราก็ไม่รู้จะตอบหรือปลอบยังไง เลยบอกไปว่า "คิดดีๆก่อน นึกถึงตอนแรกๆว่าคุณรักเธอแค่ไหน อย่าใช้อารมณ์ชั่ววูบมาตัดสิน บลาๆ" จนเย็นลง เราก็บอกว่า เรารู้สึกผิด เป็นเพราะเรารึเปล่าที่ทำให้เขาคิดกับเมียไม่ดี
เขาตอบว่า "จริงๆเมียเขาเป็นคนท้าเองมานานและเรามีปัญหากันมานาน วันนึ่งผมจะะหย่า..."
แต่การกระทำทุกๆอย่างของเขาเหมือนจะกลัวเมีย เช่น พวกเราไปปาร์ตี้กันกับเพื่อนๆทั้งเพื่อนเขาและเพื่อนเรา เขาจะมีเพื่อนสนิทที่เป็นญาติห่างๆของเขาอยู่คนนึง ถ้ามีเพื่อนคนนี้มาปาร์ตี้ด้วย เขาก็จะไม่ค่อยคุยกับเราแบบว่าทำเหมือนไม่สนิท บางครั้งเขาจะเลี่ยงเลือกที่นั่งให้ห่างจากเรา เวลาบังเอิญเพื่อนถ่ายรูปหมู่แล้วเราอยู่ข้างเขา เขาก็จะทำเป็นเดินไปหาเพื่อนอีกคนแล้วถ่ายรูป.... คือเราก็เจ็บแปล็บๆแต่เราก็รู้ตัวดี...
และเราเคยไปส่องเฟสเมียเขาทุกๆครั้งที่เขากลับ ตปท ก็จะมีภาพลูกน่ารักกับภาพของเขา เมียเขาบรรยายภาพเหมือนมีความสุขดี ต่างกับที่เขาเคยบอกเราสิ้นเชิง จนวันนึงเราทนไม่ไหวเลยถามตอนเขากลับมาล่าสุดว่า "ไหนเคยบอกว่าทะเลาะกับเมียตลอดเวลา คุณดูมีความสุขมากกว่านะ ไม่จะเห็นต้องโกหก" แล้วเขาก็จะบอกว่า "เมียของเขาชอบทำเป็นแบบนั้นแหละ ชอบให้ชาวโลกรู้ว่าครอบครัวเธอมีความสุข ตัวเธอมีความสุข เธอมันลวงโลก" พอเราบอกว่าอย่าโกหกเหอะ ขอร้อง เขาก็จะโมโหแล้วบอกว่า "ก็แล้วแต่คุณก็แล้วกัน ว่าจะเชื่ออะไร" เราก็ได้แต่เงียบ
สิ่งที่ทำให้เราสับสน คือแบบนี้แหละ และที่เราไม่เข้าใจ คือ ทุกครั้งที่เราตัดสินใจบอกเขาว่า เราไปกันไม่ได้หรอก คุณก็มีเมียแล้ว มีลูกแล้ว และอย่าให้ความหวังฉันด้วยคำว่าหย่า ฉันรู้ว่าคุณไม่มีวันทิ้งเธอ..
แล้วเขาก็จะเงียบและก็ปลอบแล้วบอกว่า ผมไม่ทิ้งคุณหรอก สิ่งที่สำคัญของผมตอนนี้คือลูกของผมไม่ใช่เมีย...
คือแบบ เขาตอบเลี่ยงๆไม่ตรงคำถามยังไงไม่รู้
แต่ไม่ว่าเวลาเราป่วย เราเหนื่อย หรือไม่ได้กินข้าว หรือเราขัดสนอะไร เขาก็ดูแลเทคแคร์ดีทุกอย่างทำอาหารให้กิน ซื้อยาให้ ซื้อนู้นนี่ให้สารพัด ไม่คุยกับสาวอื่นด้วยเรารู้เพราะเราตัวติดกับเขามาก บางครั้งชอบทำตัวเหมือนเป็นเสี่ยรุ่นพี่ชอบซื้อของให้
เขาดีกับเราจนมันทำให้เราไปจากเขาไม่ได้สักที แล้วเขาก็มักจะหึงปนโมโหเวลามีใครทักมาในเฟสหรือตอนเราอยู่กับเขาแล้วเจอเพื่อนผู้ชายพูดกระแทกไปอยุ่สองสามวัน คอยเช็คโทรศัพท์ตลอดแต่เราไม่เคยได้แตะโทรศัพท์เขาเลย นานๆทีได้จับก็ทำเป็นบอกว่าเล่นไปเถอะ แต่เขาดูเกร็งๆตลอด และก็ชอบบอกว่าห้ามคุยกับใครนอกจากเขา เขาทำเหมือนเราเป็นของของเขา อันนี้เรารู้สึกดี แต่เขาไม่ใช่ของเราและดูแล้วจะไม่มีวันด้วย...อันนี้มันไม่แฟร์ เขาควรจะบอกความจริงกับเราว่าวันนีงยังไงเขาก็ต้องเลือกเมีย มาทำดีกับเรา บอกว่ารักเราให้เสียเวลา เพื่ออะไร? แถมยังพูดถึงเมียไม่ดี ตอนโมโหเราเท่านั้นถึงจะพูดถึงข้อดีของเมีย แล้วก็อ้างว่าแคร์แต่ลูก ไม่เอาเมีย
เราสับสนกับการกระทำและคำพูดของเขา ว่าเขาจะเอายังไงกันแน่ เขาคิดอะไรกันแน่ เราไม่ได้จะให้เขาหย่ากับเมียเลย เพราะเราระวังตลอดไม่ให้ใครรู้เรื่องของเรา กลัวจะไปถึงหูเมียเขา แต่เราแค่ต้องการให้เขาบอกเราตรงๆว่าเรามันแค่ชั่วคราว เราจะได้ตัดใจ ไม่ใจอ่อนกับทุกๆอย่างที่เขาทำดีกับเรา เพราะพอมีอะไรที่เกี่ยวกับเมียเขาก็จะเกรงๆกลัวๆ
ที่เราเล่ามายาวยืดเกี่ยวกับคำพูดของเขา การกระทำของเขา คือเราอยากถามคุณผู้ชายหรือคนที่เคยมีเมียมีชู้ เราสับสนกับการกระทำและคำพูดของเขา ว่าเขาจะเอายังไงกันแน่ เขาคิดอะไร แล้วเราควรจะตัดขาดแบบหักดิบไปเลยไหม เราคิดว่าเราทำได้ แต่เขาคอยให้ความหวังแบบนี้ตลอด ทำให้เราตัดเขาไม่ขาดเพราะเราก็รักเขา และเรารู้ทั้งรู้ เราสับสน อยากรู้อะไรคือสิ่งที่เราต้องทำ ตัดใจ หรือรอความหวัง?
ปล.ใครจะด่าจะว่ายังไงก็ได้นะคะ แต่เรื่องความรักมันห้ามไม่ได้จริงๆ และนี่ก็เป็นประสบการณ์ครั้งแรกดับไอ้การเป็นชู้ของคนอื่น..