เราเครียดมากเลยค่ะไม่รู้จะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี คือเราไม่สนิทกับพ่อเลย เรื่องมันมาจากหลายๆอย่าง เราเคยเป็นคนที่อารมณ์ดีมาก
อยู่กับเพื่อนจะเป็นอีกคนเลย กลับบ้านมาก็เป็นอีกแบบ จนเราว่าเราสามารถจะเป็นโรคซึมเศร้าได้เลย มาฟังเรื่องที่เราเจอนะคะว่าเป็นไง
อย่างแรก...ทุกๆครั้งที่พ่อกลับบ้านมาพ่อไม่เคยพูดกับเราเลย ต่อให้เราสวัสดีก็จะเดินเข้าครัวไปซะอย่างงั้น เราเคยพยายามหาเรื่องคุยถามว่า พ่อวันนี้หนูลองใส่เสื้อช็อปเพื่อนพ่อว่ามันเข้ากับหนูมั้ย ? นางไม่ตอบอ่า ละก็เดินผ่านตรงคอมที่เรานั่งไปเลย
สอง....ตอนนี้เราอยู่มหาลัยแล้ว แต่พ่อยังตีเราอยู่ ใช่! คือเราเคยเล่าให้เพื่อนฟัง แบบมีเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้ 1 คน ละก็โทไปร้องไห้ให้เค้าฟัง อาทิตย์นึงเราร้องไห้ประมาณ 4 วัน (ร้องไห้นี่ไม่ว่าพ่อตี4วันนะคะ แต่อาจเป็นเพราะคำพูดบ้าง ซึ่งเราอ่อนไหวกับเรื่องคำพูดมาก)จนเพื่อนรู้แล้วว่าภ้าโทมาดึกๆ นั่นคือโทรมาระบายแน่ๆ ละรู้มั้ยเรื่องที่ถูกตีคือแค่เราไปเปิดห้องพ่อเพื่อจะเอาพัดลม เพราะพ่อแกล้งเรา ห้องเราไม่มีแอร์เหมือนพ่อ มันจะร้อนมาก
(นางเอาพัดลมไปซ่อนเพราะเราพึ่งทะเลาะกันเสร็จ)
สาม....พ่อเป็นคนที่พูดคำหยาบมากก ซึ่งบางทีบางคนทนไม่ได้ด้วยซํ้า เราร้องไห้บ่อยๆเพราะคำพูดของพ่อเนี่ยแหละ เราสงสัยมากเลยถามเพื่อนเราว่าพ่อเคยด่าแรงสุดว่าอะไร เพื่อนเราตอบว่าไม่เคยด่านะ แต่ใช้เหตุผลคุยกันมากกว่า ซึ่งเราก็ไม่พูดไรต่อ ซึ่งรู้มั้ยว่าคำที่พ่อด่าคือ e สั_ , e เหี้_ ขึ้นกูกับเราตลอด วันนึงพ่อเคยด่าเราว่า ตอแ_ล ถามหน่อยว่าคำพวกนี้มันควรออกมาจากปากคนเป็นพ่อมั้ย อีกอย่างนึงเราเป็นผู้หญิงด้วยนะคะ โดนผู้ชายที่เป็นพ่อด่าแบบนี้ล้มทั้งยืนเลยค่ะ ละเรื่องที่ด่ามันเล็กมากก แค่เราบอกว่าไม่กินข้าวละดึกๆเราหิวก็แค่ลงมากิน เราตอบพ่อด้วยนํ้าเสียงปกติว่า ตอนแรกไม่หิว แต่ดึกๆเลยหิว พ่อจึงบอกว่า เราตอแ_ล ซึ่งเราก็ลองถามกลับไปอีกทีว่าพูดอะไร บางทีมันไม่ใช่คำที่ควรพูด (ตอนนั้นเราอยากเปิดใจคุยกันละอะ)
พ่อก็บอกว่านี่กูพ่อนะ ซึ่งไม่ว่าเราจะพูดอะไรไปก็ผิด หาว่าเถียง ลูกไม่มีสิทธิ์พูดอะไรเลยใช่มั้ยคะ...
สี่......เรื่องนี้อาจจะทำให้ลูกบางคนออกจากบ้านหรือบ้านแตกไปเลยก็ได้ค่ะ เพราะว่าพ่อเรามีเมียน้อยค่ะ พอแม่รู้เรื่องนี้ก็บ้านแตกจิงๆ แม่โกดมาก แต่คนที่นิ่งที่สุดคือเรา ถ้าถามแม่รู้ได้ไง เราเนี่ยแหละค่ะเป็นคนบอกเอง (เราไม่ได้ร้ายเราแค่ทำในสิ่งที่ควรทำ)ตอนนี้เราก็ไม่ได้บอกพ่อว่าที่แม่รู้อ่าเพราะเราบอกเอง (ถ้าเราบอกลองคิดดูเล่นๆนะคะว่าเราจะโดนอะไร)เราไปเจอเฟสพ่อละพ่อลืมออกจากระบบ พ่อบอกว่าเลิกแล้วไม่ยุ่งขอโทดแม่งั้นงี้ บอกว่าจะไม่เล่นเฟสนั้นแล้ว แต่เชื่อมั้ยว่าพ่อก็ยังเล่นเฟสนั้นอยู่ ซึ่งเราก็ไม่บอกแม่ละ เราไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้ "ถ้าคนมันไม่จริงใจ เดี๋ยวมันก็หายไปตามธรรมชาติ"
แม่เคยถามว่าเราไม่เสียใจบ้างหรอ ที่พ่อทำแบบนั้น จะผิดมั้ยถ้าเราตอบว่าเราดีใจ เราอยากให้คนๆนี้ออกไปจากชีวิตเรา เราไม่ได้รู้สึกรักหรือศรัทราแล้ว
ห้า.....ดูถูกความฝันของเรา เรายอมรับว่าพ่อกับแม่ทำงานกันหนักมากที่จะส่งเราเรียนเพราะค่าเทอมมอ.เราแพงมาก แต่พ่อแค่ให้เงินเราใช้เท่านั้นเค้าไม่ได้ให้ความรักความอบอุ่นกับเราเลย จะพาเราไปเที่ยวเฉพาะที่แม่ไปด้วยเท่านั้น ส่วนเรื่องดูถูกความฝันเราเคยเล่าให้พ่อฟัง พ่อก็บอกให้เราตื่นมันเป็นไปไม่ได้ อย่ามาหัวสูงตามเพื่อน ถามหน่อยค่ะ ถ้ามีคนๆนึงบอกว่าเค้าอยากทำแบบนี้ คุนจะบอกเค้ามั้ยว่ามันเป็นไปไม่ได้ "เรื่องที่ไม่เกิดขึ้นตอนนี้ มันไม่ได้แปลว่าจะไม่เกิดขึ้นในอนาคต" พ่อส่งเราเรียนให้จบๆไป บอกว่าเมื่อไหร่ มึ_ จะเรียนจบ กุ เหนื่อย พ่อไม่เคยสอนการใช้ชีวิต พ่อสอนแค่รูปแบบที่คนก่อนๆเค้าวางไว้ว่ามันควรเป็นแบบนี้ๆ พ่อไม่เคยภูมิใจในตัวเรา พ่อไม่เคยจับมือ หรือลูบหัวเรา พ่อไม่เคยไปรอรับเราในวันที่เรากลับบ้านช้า
เราเหมือนคนโรคจิตเลยค่ะ เราต้องดูหนังโรคจิตมันถึงจะช่วยให้เราหายเครียดได้ เวลาเราโกรธมันจะน่ากลัวมาก เราควบคุมอารมณ์ไม่อยู่
เราไม่เคยทำร้ายคนอื่นแต่เราทำร้ายตัวเองแทน เราเคยคิดอยากฆ่าพ่อตัวเองด้วย เคยคิดว่าเมื่อไหร่จะตายๆไปซะ!! แต่เวลาเราอารมณ์ดี
เราจะดีมาก ให้คำปรึกษากับคนอื่น จนเพื่อนคนนึงเคยบอกว่าเราจะดีเกินไปไม่ได้นะ เพื่อนเคยบอกว่าให้เอาชนะคนพวกนั้นด้วยความดีของเรา(เราทะเลาะกับเพื่อนอีกกลุ่มอยู่ค่ะ) แน่นนอนเพื่อนไม่เคยเห็นตอนเราโกรธ เราเคยฟังนักพูดคนนึงพูดว่าในตัวเรามันมีหมาป่าดีและร้ายถ้าตัวไหน ที่เราป้อนข้าวมันมันจะแข็งแรง มันก็เหมือนกับความดีของเราถ้าเราทำดีมากๆความชั่วที่ทำได้ง่ายก็จะไม่เข้ามาแทนที่
"แต่พ่อเราดันไปป้อนหมาป่าร้ายให้เราเยอะไปหน่อย"
เรานับถือพระพุทธศาสนาและคำสอนนะคะ แต่เราไม่งมงาย
"เราไม่บาปที่เราเกลียดพ่อตัวเอง เราแค่เกลียดคนๆนึง แต่เค้าดันเกิดเป็นพ่อเราเท่านั้นเอง"
(ทุกคนว่าเราเป็นโรคจิตรึป่าวคะ)
เกลียดพ่อตัวเองมาก ทำไงดีคะ...
อยู่กับเพื่อนจะเป็นอีกคนเลย กลับบ้านมาก็เป็นอีกแบบ จนเราว่าเราสามารถจะเป็นโรคซึมเศร้าได้เลย มาฟังเรื่องที่เราเจอนะคะว่าเป็นไง
อย่างแรก...ทุกๆครั้งที่พ่อกลับบ้านมาพ่อไม่เคยพูดกับเราเลย ต่อให้เราสวัสดีก็จะเดินเข้าครัวไปซะอย่างงั้น เราเคยพยายามหาเรื่องคุยถามว่า พ่อวันนี้หนูลองใส่เสื้อช็อปเพื่อนพ่อว่ามันเข้ากับหนูมั้ย ? นางไม่ตอบอ่า ละก็เดินผ่านตรงคอมที่เรานั่งไปเลย
สอง....ตอนนี้เราอยู่มหาลัยแล้ว แต่พ่อยังตีเราอยู่ ใช่! คือเราเคยเล่าให้เพื่อนฟัง แบบมีเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้ 1 คน ละก็โทไปร้องไห้ให้เค้าฟัง อาทิตย์นึงเราร้องไห้ประมาณ 4 วัน (ร้องไห้นี่ไม่ว่าพ่อตี4วันนะคะ แต่อาจเป็นเพราะคำพูดบ้าง ซึ่งเราอ่อนไหวกับเรื่องคำพูดมาก)จนเพื่อนรู้แล้วว่าภ้าโทมาดึกๆ นั่นคือโทรมาระบายแน่ๆ ละรู้มั้ยเรื่องที่ถูกตีคือแค่เราไปเปิดห้องพ่อเพื่อจะเอาพัดลม เพราะพ่อแกล้งเรา ห้องเราไม่มีแอร์เหมือนพ่อ มันจะร้อนมาก
(นางเอาพัดลมไปซ่อนเพราะเราพึ่งทะเลาะกันเสร็จ)
สาม....พ่อเป็นคนที่พูดคำหยาบมากก ซึ่งบางทีบางคนทนไม่ได้ด้วยซํ้า เราร้องไห้บ่อยๆเพราะคำพูดของพ่อเนี่ยแหละ เราสงสัยมากเลยถามเพื่อนเราว่าพ่อเคยด่าแรงสุดว่าอะไร เพื่อนเราตอบว่าไม่เคยด่านะ แต่ใช้เหตุผลคุยกันมากกว่า ซึ่งเราก็ไม่พูดไรต่อ ซึ่งรู้มั้ยว่าคำที่พ่อด่าคือ e สั_ , e เหี้_ ขึ้นกูกับเราตลอด วันนึงพ่อเคยด่าเราว่า ตอแ_ล ถามหน่อยว่าคำพวกนี้มันควรออกมาจากปากคนเป็นพ่อมั้ย อีกอย่างนึงเราเป็นผู้หญิงด้วยนะคะ โดนผู้ชายที่เป็นพ่อด่าแบบนี้ล้มทั้งยืนเลยค่ะ ละเรื่องที่ด่ามันเล็กมากก แค่เราบอกว่าไม่กินข้าวละดึกๆเราหิวก็แค่ลงมากิน เราตอบพ่อด้วยนํ้าเสียงปกติว่า ตอนแรกไม่หิว แต่ดึกๆเลยหิว พ่อจึงบอกว่า เราตอแ_ล ซึ่งเราก็ลองถามกลับไปอีกทีว่าพูดอะไร บางทีมันไม่ใช่คำที่ควรพูด (ตอนนั้นเราอยากเปิดใจคุยกันละอะ)
พ่อก็บอกว่านี่กูพ่อนะ ซึ่งไม่ว่าเราจะพูดอะไรไปก็ผิด หาว่าเถียง ลูกไม่มีสิทธิ์พูดอะไรเลยใช่มั้ยคะ...
สี่......เรื่องนี้อาจจะทำให้ลูกบางคนออกจากบ้านหรือบ้านแตกไปเลยก็ได้ค่ะ เพราะว่าพ่อเรามีเมียน้อยค่ะ พอแม่รู้เรื่องนี้ก็บ้านแตกจิงๆ แม่โกดมาก แต่คนที่นิ่งที่สุดคือเรา ถ้าถามแม่รู้ได้ไง เราเนี่ยแหละค่ะเป็นคนบอกเอง (เราไม่ได้ร้ายเราแค่ทำในสิ่งที่ควรทำ)ตอนนี้เราก็ไม่ได้บอกพ่อว่าที่แม่รู้อ่าเพราะเราบอกเอง (ถ้าเราบอกลองคิดดูเล่นๆนะคะว่าเราจะโดนอะไร)เราไปเจอเฟสพ่อละพ่อลืมออกจากระบบ พ่อบอกว่าเลิกแล้วไม่ยุ่งขอโทดแม่งั้นงี้ บอกว่าจะไม่เล่นเฟสนั้นแล้ว แต่เชื่อมั้ยว่าพ่อก็ยังเล่นเฟสนั้นอยู่ ซึ่งเราก็ไม่บอกแม่ละ เราไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้ "ถ้าคนมันไม่จริงใจ เดี๋ยวมันก็หายไปตามธรรมชาติ"
แม่เคยถามว่าเราไม่เสียใจบ้างหรอ ที่พ่อทำแบบนั้น จะผิดมั้ยถ้าเราตอบว่าเราดีใจ เราอยากให้คนๆนี้ออกไปจากชีวิตเรา เราไม่ได้รู้สึกรักหรือศรัทราแล้ว
ห้า.....ดูถูกความฝันของเรา เรายอมรับว่าพ่อกับแม่ทำงานกันหนักมากที่จะส่งเราเรียนเพราะค่าเทอมมอ.เราแพงมาก แต่พ่อแค่ให้เงินเราใช้เท่านั้นเค้าไม่ได้ให้ความรักความอบอุ่นกับเราเลย จะพาเราไปเที่ยวเฉพาะที่แม่ไปด้วยเท่านั้น ส่วนเรื่องดูถูกความฝันเราเคยเล่าให้พ่อฟัง พ่อก็บอกให้เราตื่นมันเป็นไปไม่ได้ อย่ามาหัวสูงตามเพื่อน ถามหน่อยค่ะ ถ้ามีคนๆนึงบอกว่าเค้าอยากทำแบบนี้ คุนจะบอกเค้ามั้ยว่ามันเป็นไปไม่ได้ "เรื่องที่ไม่เกิดขึ้นตอนนี้ มันไม่ได้แปลว่าจะไม่เกิดขึ้นในอนาคต" พ่อส่งเราเรียนให้จบๆไป บอกว่าเมื่อไหร่ มึ_ จะเรียนจบ กุ เหนื่อย พ่อไม่เคยสอนการใช้ชีวิต พ่อสอนแค่รูปแบบที่คนก่อนๆเค้าวางไว้ว่ามันควรเป็นแบบนี้ๆ พ่อไม่เคยภูมิใจในตัวเรา พ่อไม่เคยจับมือ หรือลูบหัวเรา พ่อไม่เคยไปรอรับเราในวันที่เรากลับบ้านช้า
เราเหมือนคนโรคจิตเลยค่ะ เราต้องดูหนังโรคจิตมันถึงจะช่วยให้เราหายเครียดได้ เวลาเราโกรธมันจะน่ากลัวมาก เราควบคุมอารมณ์ไม่อยู่
เราไม่เคยทำร้ายคนอื่นแต่เราทำร้ายตัวเองแทน เราเคยคิดอยากฆ่าพ่อตัวเองด้วย เคยคิดว่าเมื่อไหร่จะตายๆไปซะ!! แต่เวลาเราอารมณ์ดี
เราจะดีมาก ให้คำปรึกษากับคนอื่น จนเพื่อนคนนึงเคยบอกว่าเราจะดีเกินไปไม่ได้นะ เพื่อนเคยบอกว่าให้เอาชนะคนพวกนั้นด้วยความดีของเรา(เราทะเลาะกับเพื่อนอีกกลุ่มอยู่ค่ะ) แน่นนอนเพื่อนไม่เคยเห็นตอนเราโกรธ เราเคยฟังนักพูดคนนึงพูดว่าในตัวเรามันมีหมาป่าดีและร้ายถ้าตัวไหน ที่เราป้อนข้าวมันมันจะแข็งแรง มันก็เหมือนกับความดีของเราถ้าเราทำดีมากๆความชั่วที่ทำได้ง่ายก็จะไม่เข้ามาแทนที่
"แต่พ่อเราดันไปป้อนหมาป่าร้ายให้เราเยอะไปหน่อย"
เรานับถือพระพุทธศาสนาและคำสอนนะคะ แต่เราไม่งมงาย
"เราไม่บาปที่เราเกลียดพ่อตัวเอง เราแค่เกลียดคนๆนึง แต่เค้าดันเกิดเป็นพ่อเราเท่านั้นเอง"
(ทุกคนว่าเราเป็นโรคจิตรึป่าวคะ)