จขก.ขอมาเล่าเรื่องราวชีวิตของคนที่คบกันมา 8 ปี แต่ยังไม่ได้แต่งงาน
ไม่เคยได้ระบายให้ใครฟัง มาพันทิพคงได้คำตอบดีๆ ไว้ใช้ทำใจ
- เราคบกะแฟนมาได้ 7 ปี ปี 60 นี้เข้าปีที่ 8
- ชีวิตรักเหมือนคนทั่วๆไปไม่ได้มีอะไรหวือหวา (คบกันตอนเรียนตั้งแต่ จขก.อายุ 16 ตอนนี้ 24 แฟนเราแก่ว่าเราปีนึง)
- เราทำทุกอย่างแบบที่คู่อื่นๆทำ กินข้าว ดูหนัง ช๊อปปิ้ง (แต่ส่วนใหญ่ จขก. เป็นคนจ่ายเงินเองทั้งหมด)
- ตอนเรียนแฟนเราไปรับไปส่ง แต่ต้องหยิบยืมรถคนอื่น เพื่อมารับเรา แต่เราไม่สบายใจ จึงให้แฟนออกรถ ทะเลาะกันเกือบปี กว่าแฟนเราจะถอยมอไซต์เพื่อไปรับส่งเรา แทนที่จะยืมรถชาวบ้าน (รถมอไซต์ FINO มือสอง ดาวน์ 5000)
- เราคบกัน 2 ปีนะ กว่าที่จะไปไหนมาไหนด้วยกัน ก่อนหน้านั้น นานๆจะเจอหน้ากัน ถ้าเจอกันก็มีเพื่อนๆไปด้วย(เรื่องจริง ไม่มาม่านะ เราเป็นคนแบบนี้)
- เรื่องทะเลาะกันถามว่ามีมั้ย แรกๆ ไม่มีนะ พอเริ่มสนิทกันไปไหนมาไหนด้วยกัน คุยกันมากขึ้น ก็เริ่มมีเรื่องให้ทะเลาะ เช่น จำวันเกิดไม่ได้ จำวันสำคัญไม่ได้ ไม่มีของขวัญ ไม่มีคำอวยพร
- แฟนเราเคยนอกใจ ตอนปีแรกที่คบกัน เขาแอบไปคุยกะเพื่อนเรา แต่เราจับได้ก่อน ก็ให้อภัยกันไป แฟนเราสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก ตลอด 7 ปีก็ไม่เคยนอกใจอีกเลย
- ตอนนี้ จขก. เรียนจบป.ตรี แฟนสัญญาว่าไว้ก่อนล่วงหน้า 2 ปี ว่าจะไปงานรับปริญญาเรา จะถอยรถป้ายแดงไปรับเรา จะมีเซอร์ไพร์ให้เรา (แฟนเราบอกว่าทำงานบริษัท เป็นคิวซี โบนัสเยอะ) ด้วยความที่เราไม่เคยมีเซอร์ไพร์ ไม่เคยได้ของขวัญเลยขนาดคบกันมา 7 ปี เราดีใจมากก็ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแหละ ตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนจบ สุดท้ายใกล้วันรับ เราก็ถามว่าไหนรถล่ะ จะถอยทันหรอ เซ้าซี้ จนสุดท้าย ความลับก็เปิดเผย แฟนเราไม่ได้ทำงาน คือเหมือนคนทั่วไป ทำงานรับจ้าง ไม่เก็บเงิน เงินลงขวด ถามว่าเราเสียใจมั้ย มันมากเกินคำบรรยาย ด้วยความไว้ใจ ความเชื่อใจ สุดท้ายมันก็กลายเป็นความผิดพลาดของเราเอง
- หลังจากนั้น เราก็ทะเลาะกันแรงขึ้นทุกวัน แฟนเราพยายามโกหกอะไรอีกหลายๆเรื่อง โดยใช้คำพูดเดิม เหมือนตลอด 7 ปีที่ผ่านมา คือ "คราวนี้จะไม่โกหกแล้ว จะไม่ทำให้เสียใจ จะไม่ทำให้อายใครอีก จะทำทุกอย่างให้เต็มที่ คอยดูแล้วกัน" เพราะคำพูดนี้ เราใจอ่อนตลอด แต่ตอนนี้คิดว่าคงไม่แล้วหละ
- จขก. เป็นคนพูดเก่ง จริงใจ ร่าเริง เราให้เขาเต็มร้อย เกินร้อยด้วยซ้ำ แต่อะไรหลายๆอย่างทำให้เราเปลี่ยนไป เราปากร้ายขึ้น หวาดระแวง กลัวว่าจะโดนหลอก กลัวทุกอย่างๆ จนแฟนเราบอกว่าเราคิดมาก แต่ถ้าใครโดนแบบนี้จะไม่ระแวงได้หรอ โดนหลอกมา 7 ปี
- จขก. ไม่เคยมีโมเม้นหวานๆแบบผญ.คนอื่นๆนะ ไม่เคยได้ของขวัญ ไม่มีโมเม้นกินข้าวร้านอาหารนะแฟนเราไม่เคยเลี้ยงเลย อย่างมากก็ส้มตำนะ ขนาดตอนนี้ที่บ้านปล่อยให้ไปไหนมาไหนด้วยกัน แฟนเราจากเคยมีรถมอไซต์ ตอนนี้ก็ไม่มีแล้ว เราต้องเป็นฝ่ายไปรับตลอด
- ถามว่าเราอายมั้ย ตอบเลยว่าอายมากๆ เราเป็นผญ.แต่ต้องไปรับผช. เลี้ยงข้าวผช. ซื้อเสื้อผ้า รองเท้า คือทุกอย่างอ่ะ เพราะเรารักเขา รักมากๆ อยากให้เขาดูดีในสายตาคนอื่น คือทุ่มสุดตัว แต่เขากลับไม่ทำอะไรเลย แค่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ
- จขก. ไม่ได้รวยนะ ตอนเรียนก็เก็บตังไม่ฟุ่มเฟือย ได้ไป รร.วันละ 100 (ค่ารถ ค่ากิน 1-2มื้อ) มหาลัย 200(ค่ารถถ้าวันไหนกลับบ้านตจว. ค่ากิน 3 มื้อ ค่าน้ำค่าไฟ ) จขก. ประหยัดจากข้าว 3 มื้อก็ลดลง เพราะว่าถ้ากลับบ้านจขก. จะได้ไปเดินเล่นกะแฟน กินข้าวด้วยกัน จะได้มีเงินเที่ยว จขก. ไม่เคยขอเงินพ่อแม่เพิ่มเลย เพราะเมื่อก่อนลำบากเลยไม่กล้าขอ พยายามเก็บเอาเอง
- พอจขก.มีเงินไว้เที่ยว ไว้กิน แฟนเราบอกว่า ก็เรารวย แต่เขาไม่มี ก็เป็นปัญหาให้ทะเลาะกันอีก ทั้งๆที่เงินทั้งหมด เราเก็บจากที่ไป โรงเรียน ไปมหาลัย เขาไม่เคยนึกถึงข้อนี้เลย
- เราเคยขอเลิกหลายครั้ง เพราะแฟนไม่เคยทำอะไรเพื่อเราเลย อย่างเช่น ไม่เคยซื้อของให้เลย ไม่เคยเลี้ยงข้าว ไม่ทำแบบที่ผช.คนอื่นทำ พอเราขอของขวัญวันเกิด ก็ทะเลาะกัน ทั้งๆที่มีเวลาให้เก็บเงินซื้อเป็นปีๆ เราขอเลิก แฟนเราก็บอกว่าเราเห็นแก่เงิน เห็นแก่สิ่งของสำคัญกว่าคน เขาก็อ้างว่าเขาไม่เคยนอกใจเรา จะปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวหรอ เขารักเราคนเดียว เราต้องทนกับคำพูดแบบนี้มา 7 ปีแล้วอ่ะ มันไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย
วันนี้ จขก. เจ็บช้ำมากๆ เราขอเลิก เขาบอกว่าเรามีคนอื่น แต่เราไม่เคยนอกใจ ไม่เคยมีใคร
เขาบอกว่าเราเห็นแก่เงิน เห็นแก่สิ่งของ เห็นว่ารถสำคัญกว่า เราไม่ได้คิดแบบนั้น เราแค่อย่างสบายบ้าง อยากให้เขาทำเพื่อเราบ้างก็แค่นั้น
จขก. ไม่มีคำอะไรจะมาพูดแล้ว มันอึดอัดและเสียเหตุ เขามักมีเหตุผลกับความผิดเสมอ แต่เหตุผลใช้เหมือนกันทุกเหตุการณ์
จขก. พยายามเก็บเงิน เพื่อสร้างครอบครัว ซื้อรถ ซื้อบ้าน จขก.ตั้งใจมากๆ และจะตั้งใจต่อไป คิดว่าถ้าเลิกได้จริงๆ เราก็มีอนาคต มีทุกอย่างโดยไม่ต้องคอยจากเขา
จขก. เสียดายเวลา และทุกอย่างๆมากๆจริงๆ ทุกครั้งที่กลับไปคบต่อก็เพื่อให้เขาพิสูจน์ แต่มาถึงตอนนี้มันคงไม่มีประโยชน์แล้วเนอะ
จขก. ตัดสินใจที่จะเลิก แต่ก็ไม่รู้จะเลิกได้จริงๆมั้ย เพราะเขาดีจริง ดีตรงเขาไม่มีใครไม่นอกใจ
แต่เรื่องอนาคตมันก็สำคัญมากๆเช่นกัน ผช.ที่จะมาเป็นหัวหน้าครอบครัว ถ้าคิดแต่แบบนี้ ครอบครัวจะเป็นยังไง
*****ขอกำลังใจ และวิธีการอดทน ให้จขก.ผ่านช่วงเวลานี้ไปด้วยนะค่ะ
อย่างน้อยถ้าคนอื่นๆ หรือมีใครสักคนที่เป็นแบบจขก. คงจะเข้าใจความรู้สึกนั้นดี
รักกินไม่ได้ มีรักก็มีทั้งทุกข์และสุข...
เงินกินไม่ได้ แต่ใช้หาความสุขได้...
เราเลือกได้มั้ย ที่อยากได้ทั้งความรักและความสุข แต่สำหรับความเป็นจริงมันคงเป็นไปไม่ได้
สำหรับใครที่มีความรักดีๆ ก็พยายามเข้าใจกันนะ อย่าทะเลาะกันบ่อย ให้อภัยกัน เพราะความรักและความสุขมันหายากจริงๆ
คบกันมา 7 ปี แต่ชีวิตแย่ลงทุกวัน (ยังไม่ได้แต่งงานกัน)
ไม่เคยได้ระบายให้ใครฟัง มาพันทิพคงได้คำตอบดีๆ ไว้ใช้ทำใจ
- เราคบกะแฟนมาได้ 7 ปี ปี 60 นี้เข้าปีที่ 8
- ชีวิตรักเหมือนคนทั่วๆไปไม่ได้มีอะไรหวือหวา (คบกันตอนเรียนตั้งแต่ จขก.อายุ 16 ตอนนี้ 24 แฟนเราแก่ว่าเราปีนึง)
- เราทำทุกอย่างแบบที่คู่อื่นๆทำ กินข้าว ดูหนัง ช๊อปปิ้ง (แต่ส่วนใหญ่ จขก. เป็นคนจ่ายเงินเองทั้งหมด)
- ตอนเรียนแฟนเราไปรับไปส่ง แต่ต้องหยิบยืมรถคนอื่น เพื่อมารับเรา แต่เราไม่สบายใจ จึงให้แฟนออกรถ ทะเลาะกันเกือบปี กว่าแฟนเราจะถอยมอไซต์เพื่อไปรับส่งเรา แทนที่จะยืมรถชาวบ้าน (รถมอไซต์ FINO มือสอง ดาวน์ 5000)
- เราคบกัน 2 ปีนะ กว่าที่จะไปไหนมาไหนด้วยกัน ก่อนหน้านั้น นานๆจะเจอหน้ากัน ถ้าเจอกันก็มีเพื่อนๆไปด้วย(เรื่องจริง ไม่มาม่านะ เราเป็นคนแบบนี้)
- เรื่องทะเลาะกันถามว่ามีมั้ย แรกๆ ไม่มีนะ พอเริ่มสนิทกันไปไหนมาไหนด้วยกัน คุยกันมากขึ้น ก็เริ่มมีเรื่องให้ทะเลาะ เช่น จำวันเกิดไม่ได้ จำวันสำคัญไม่ได้ ไม่มีของขวัญ ไม่มีคำอวยพร
- แฟนเราเคยนอกใจ ตอนปีแรกที่คบกัน เขาแอบไปคุยกะเพื่อนเรา แต่เราจับได้ก่อน ก็ให้อภัยกันไป แฟนเราสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก ตลอด 7 ปีก็ไม่เคยนอกใจอีกเลย
- ตอนนี้ จขก. เรียนจบป.ตรี แฟนสัญญาว่าไว้ก่อนล่วงหน้า 2 ปี ว่าจะไปงานรับปริญญาเรา จะถอยรถป้ายแดงไปรับเรา จะมีเซอร์ไพร์ให้เรา (แฟนเราบอกว่าทำงานบริษัท เป็นคิวซี โบนัสเยอะ) ด้วยความที่เราไม่เคยมีเซอร์ไพร์ ไม่เคยได้ของขวัญเลยขนาดคบกันมา 7 ปี เราดีใจมากก็ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแหละ ตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนจบ สุดท้ายใกล้วันรับ เราก็ถามว่าไหนรถล่ะ จะถอยทันหรอ เซ้าซี้ จนสุดท้าย ความลับก็เปิดเผย แฟนเราไม่ได้ทำงาน คือเหมือนคนทั่วไป ทำงานรับจ้าง ไม่เก็บเงิน เงินลงขวด ถามว่าเราเสียใจมั้ย มันมากเกินคำบรรยาย ด้วยความไว้ใจ ความเชื่อใจ สุดท้ายมันก็กลายเป็นความผิดพลาดของเราเอง
- หลังจากนั้น เราก็ทะเลาะกันแรงขึ้นทุกวัน แฟนเราพยายามโกหกอะไรอีกหลายๆเรื่อง โดยใช้คำพูดเดิม เหมือนตลอด 7 ปีที่ผ่านมา คือ "คราวนี้จะไม่โกหกแล้ว จะไม่ทำให้เสียใจ จะไม่ทำให้อายใครอีก จะทำทุกอย่างให้เต็มที่ คอยดูแล้วกัน" เพราะคำพูดนี้ เราใจอ่อนตลอด แต่ตอนนี้คิดว่าคงไม่แล้วหละ
- จขก. เป็นคนพูดเก่ง จริงใจ ร่าเริง เราให้เขาเต็มร้อย เกินร้อยด้วยซ้ำ แต่อะไรหลายๆอย่างทำให้เราเปลี่ยนไป เราปากร้ายขึ้น หวาดระแวง กลัวว่าจะโดนหลอก กลัวทุกอย่างๆ จนแฟนเราบอกว่าเราคิดมาก แต่ถ้าใครโดนแบบนี้จะไม่ระแวงได้หรอ โดนหลอกมา 7 ปี
- จขก. ไม่เคยมีโมเม้นหวานๆแบบผญ.คนอื่นๆนะ ไม่เคยได้ของขวัญ ไม่มีโมเม้นกินข้าวร้านอาหารนะแฟนเราไม่เคยเลี้ยงเลย อย่างมากก็ส้มตำนะ ขนาดตอนนี้ที่บ้านปล่อยให้ไปไหนมาไหนด้วยกัน แฟนเราจากเคยมีรถมอไซต์ ตอนนี้ก็ไม่มีแล้ว เราต้องเป็นฝ่ายไปรับตลอด
- ถามว่าเราอายมั้ย ตอบเลยว่าอายมากๆ เราเป็นผญ.แต่ต้องไปรับผช. เลี้ยงข้าวผช. ซื้อเสื้อผ้า รองเท้า คือทุกอย่างอ่ะ เพราะเรารักเขา รักมากๆ อยากให้เขาดูดีในสายตาคนอื่น คือทุ่มสุดตัว แต่เขากลับไม่ทำอะไรเลย แค่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ
- จขก. ไม่ได้รวยนะ ตอนเรียนก็เก็บตังไม่ฟุ่มเฟือย ได้ไป รร.วันละ 100 (ค่ารถ ค่ากิน 1-2มื้อ) มหาลัย 200(ค่ารถถ้าวันไหนกลับบ้านตจว. ค่ากิน 3 มื้อ ค่าน้ำค่าไฟ ) จขก. ประหยัดจากข้าว 3 มื้อก็ลดลง เพราะว่าถ้ากลับบ้านจขก. จะได้ไปเดินเล่นกะแฟน กินข้าวด้วยกัน จะได้มีเงินเที่ยว จขก. ไม่เคยขอเงินพ่อแม่เพิ่มเลย เพราะเมื่อก่อนลำบากเลยไม่กล้าขอ พยายามเก็บเอาเอง
- พอจขก.มีเงินไว้เที่ยว ไว้กิน แฟนเราบอกว่า ก็เรารวย แต่เขาไม่มี ก็เป็นปัญหาให้ทะเลาะกันอีก ทั้งๆที่เงินทั้งหมด เราเก็บจากที่ไป โรงเรียน ไปมหาลัย เขาไม่เคยนึกถึงข้อนี้เลย
- เราเคยขอเลิกหลายครั้ง เพราะแฟนไม่เคยทำอะไรเพื่อเราเลย อย่างเช่น ไม่เคยซื้อของให้เลย ไม่เคยเลี้ยงข้าว ไม่ทำแบบที่ผช.คนอื่นทำ พอเราขอของขวัญวันเกิด ก็ทะเลาะกัน ทั้งๆที่มีเวลาให้เก็บเงินซื้อเป็นปีๆ เราขอเลิก แฟนเราก็บอกว่าเราเห็นแก่เงิน เห็นแก่สิ่งของสำคัญกว่าคน เขาก็อ้างว่าเขาไม่เคยนอกใจเรา จะปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวหรอ เขารักเราคนเดียว เราต้องทนกับคำพูดแบบนี้มา 7 ปีแล้วอ่ะ มันไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย
วันนี้ จขก. เจ็บช้ำมากๆ เราขอเลิก เขาบอกว่าเรามีคนอื่น แต่เราไม่เคยนอกใจ ไม่เคยมีใคร
เขาบอกว่าเราเห็นแก่เงิน เห็นแก่สิ่งของ เห็นว่ารถสำคัญกว่า เราไม่ได้คิดแบบนั้น เราแค่อย่างสบายบ้าง อยากให้เขาทำเพื่อเราบ้างก็แค่นั้น
จขก. ไม่มีคำอะไรจะมาพูดแล้ว มันอึดอัดและเสียเหตุ เขามักมีเหตุผลกับความผิดเสมอ แต่เหตุผลใช้เหมือนกันทุกเหตุการณ์
จขก. พยายามเก็บเงิน เพื่อสร้างครอบครัว ซื้อรถ ซื้อบ้าน จขก.ตั้งใจมากๆ และจะตั้งใจต่อไป คิดว่าถ้าเลิกได้จริงๆ เราก็มีอนาคต มีทุกอย่างโดยไม่ต้องคอยจากเขา
จขก. เสียดายเวลา และทุกอย่างๆมากๆจริงๆ ทุกครั้งที่กลับไปคบต่อก็เพื่อให้เขาพิสูจน์ แต่มาถึงตอนนี้มันคงไม่มีประโยชน์แล้วเนอะ
จขก. ตัดสินใจที่จะเลิก แต่ก็ไม่รู้จะเลิกได้จริงๆมั้ย เพราะเขาดีจริง ดีตรงเขาไม่มีใครไม่นอกใจ
แต่เรื่องอนาคตมันก็สำคัญมากๆเช่นกัน ผช.ที่จะมาเป็นหัวหน้าครอบครัว ถ้าคิดแต่แบบนี้ ครอบครัวจะเป็นยังไง
*****ขอกำลังใจ และวิธีการอดทน ให้จขก.ผ่านช่วงเวลานี้ไปด้วยนะค่ะ
อย่างน้อยถ้าคนอื่นๆ หรือมีใครสักคนที่เป็นแบบจขก. คงจะเข้าใจความรู้สึกนั้นดี
รักกินไม่ได้ มีรักก็มีทั้งทุกข์และสุข...
เงินกินไม่ได้ แต่ใช้หาความสุขได้...
เราเลือกได้มั้ย ที่อยากได้ทั้งความรักและความสุข แต่สำหรับความเป็นจริงมันคงเป็นไปไม่ได้
สำหรับใครที่มีความรักดีๆ ก็พยายามเข้าใจกันนะ อย่าทะเลาะกันบ่อย ให้อภัยกัน เพราะความรักและความสุขมันหายากจริงๆ