คือว่า เรามีแฟนปัจจุบันอยู่คนนึง ชื่อบี(นามสมมุติ) ก่อนจะคบกับบีเรามีแฟนเก่าชื่อเอ(นามสมมุติ) เอเป็นคนที่เรารักมากกกกกกก แต่เค้าก็บอกเลิกเรา ซะงั้น! เราอกหัก เสียใจฟูมฟาย อยู่ตั้งหลายวัน กว่าจะตั้งตัวได้ แล้วเราก็เลยลองทักไปเล่นกับบีดูเพื่อคลายเหงา (แต่ก่อนเราก็เคยชอบบีนะ แต่เราก้ไม่ได้ใส่ใจอะไร) พอคุยๆไปก็รู้สึก เราเข้ากันได้ดี เค้าโรแมนติกดี แล้วก็ลงเอยด้วยการคบกัน
เราคบกับบีได้ สองวันแล้วเอก็มาขอเราคืนดี แต่เราก็รู้สึกว่าบีก็ดีอยู่แล้ว แต่เราก็อยากกลับไปคบกับเอมากกว่า ประกอบกับเราเป็นคนนิสัยชอบเล่นตัว เราเลยตัดสินใจทนคบกับบี แต่เราก็ยังคงคิดถึงเออยู่ จนเวลาผ่านไป 1 เดือน เราก็ลืมเอได้ แต่ก็ไม่ 100เปอร์เซ็นหรอก เราก็ยังคงทนคบกับบีต่ออยู่
หลังจากนั้น 3 เดือน เราก็คิดถึงเอมากขึ้น แต่ก็ยังไม่เลิกกับบี เพราะบีเค้าก็ดี แถมไม่ได้ทำผิดอะไร เราเลยปล่อยความรู้สึกเราไปแล้วทำหน้าที่เป็นแฟนที่ดีของบีต่อ
เมื่อเราคบกับบีได้ 8 เดือน เราก็เริ่มรู้สึกคิดถึงเอ มากๆ.. อยากกลับไปคบกับเอเหมือนเดิม แต่เราก็ทำไม่ได้เพราะคิดว่า เรามาไกลกับบีถึงขนาดนี้แล้วจะเลิกไม่ได้ เราต้องเชื่อมั่นในคำสัญญา.. แต่ ความรู้สึกที่เรามีให้บีกลับเนิ่มไม่เหมือนเมื่อก่อน พอเจอหน้าเราก็รู้สึกดีอยู่หรอก.. แต่พอกลับบ้านมา ไม่ได้เจอหน้ากันกลับคิดถึงเอมากกว่า..
เราเริ่มรำคาญบี เริ่มรู้สึกว่า สิ่งที่บีพูดมามันไม่เข้าท่าไปหมดทุกอย่าง รู้สึกว่าบีงี่เง่า ทั้งที่แต่ก่อนก็ไม่ได้ว่าอะไร เราพยายามไม่โมโหบี พยายามเข้าใจบี แต่มันก็ไม่เป็นผลเลย ยิ่งเราคุยกับบีเรายิ่งคิดถึงเอ.. เราอยากหยุดความสัมพันธ์ของเรากับบี แต่อีกใจก็เหมือนรักบีอยู่ ไม่อยากไปไหน อีกใจก็อยู่กับเอ เรารู้สึกว่าเราเป็นคนหลายใจขึ้นมาทันทีเลย.. เราอยากหลุดพ้นความรู้สึกแบบนี้สักที อยากลืมคนเก่าไปเลย ไม่อยากคิดถึง แต่ก็หยุดไม่ได้ เราไม่รู้จะทำยังไงดี "ตกลงเรารักใครกันแน่" นั่นคือคำถามที่วนอยู่ในหัวตลอดเวลา 😔
แบบไหนที่ใช่รัก.. ?
เราคบกับบีได้ สองวันแล้วเอก็มาขอเราคืนดี แต่เราก็รู้สึกว่าบีก็ดีอยู่แล้ว แต่เราก็อยากกลับไปคบกับเอมากกว่า ประกอบกับเราเป็นคนนิสัยชอบเล่นตัว เราเลยตัดสินใจทนคบกับบี แต่เราก็ยังคงคิดถึงเออยู่ จนเวลาผ่านไป 1 เดือน เราก็ลืมเอได้ แต่ก็ไม่ 100เปอร์เซ็นหรอก เราก็ยังคงทนคบกับบีต่ออยู่
หลังจากนั้น 3 เดือน เราก็คิดถึงเอมากขึ้น แต่ก็ยังไม่เลิกกับบี เพราะบีเค้าก็ดี แถมไม่ได้ทำผิดอะไร เราเลยปล่อยความรู้สึกเราไปแล้วทำหน้าที่เป็นแฟนที่ดีของบีต่อ
เมื่อเราคบกับบีได้ 8 เดือน เราก็เริ่มรู้สึกคิดถึงเอ มากๆ.. อยากกลับไปคบกับเอเหมือนเดิม แต่เราก็ทำไม่ได้เพราะคิดว่า เรามาไกลกับบีถึงขนาดนี้แล้วจะเลิกไม่ได้ เราต้องเชื่อมั่นในคำสัญญา.. แต่ ความรู้สึกที่เรามีให้บีกลับเนิ่มไม่เหมือนเมื่อก่อน พอเจอหน้าเราก็รู้สึกดีอยู่หรอก.. แต่พอกลับบ้านมา ไม่ได้เจอหน้ากันกลับคิดถึงเอมากกว่า..
เราเริ่มรำคาญบี เริ่มรู้สึกว่า สิ่งที่บีพูดมามันไม่เข้าท่าไปหมดทุกอย่าง รู้สึกว่าบีงี่เง่า ทั้งที่แต่ก่อนก็ไม่ได้ว่าอะไร เราพยายามไม่โมโหบี พยายามเข้าใจบี แต่มันก็ไม่เป็นผลเลย ยิ่งเราคุยกับบีเรายิ่งคิดถึงเอ.. เราอยากหยุดความสัมพันธ์ของเรากับบี แต่อีกใจก็เหมือนรักบีอยู่ ไม่อยากไปไหน อีกใจก็อยู่กับเอ เรารู้สึกว่าเราเป็นคนหลายใจขึ้นมาทันทีเลย.. เราอยากหลุดพ้นความรู้สึกแบบนี้สักที อยากลืมคนเก่าไปเลย ไม่อยากคิดถึง แต่ก็หยุดไม่ได้ เราไม่รู้จะทำยังไงดี "ตกลงเรารักใครกันแน่" นั่นคือคำถามที่วนอยู่ในหัวตลอดเวลา 😔