สวัสดีครับสมาชิกพันทิป เรื่องที่จะเล่าต่อไปไม่ใช่เรื่องของผมนะครับ เป็นเรื่องของลูกน้องที่ทำงาน ซึ่งคิดว่าน่าสนใจน่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ชายที่ชอบมีกิ๊ก สมมุติให้ลูกน้องผมคนนี้ชื่อสมชาย ภรรยาชื่อสมหญิงแล้วกันนะครับ สมชายเนี่ยเรียนจบป.ตรีก็เข้ามาทำงานที่บริษัทเดียวกันกับผม ตอนนั้นทราบข้อมูลเพียงแค่แต่งงานแล้ว
พอทำงานด้วยกันนานเข้า ก็รู้ว่าสมหญิงภรรยาสมชายเพิ่งเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง ซึ่งสมชายเป็นคนออกค่าเล่าเรียนและค่าใช้จ่ายทุกอย่าง มีเมียเด็กครับ สมชายกับสมหญิงอายุต่างกันห้าปีครับ ก็ไม่มีอะไรมากสองคนก็ดูรักกันดี ต่อมาสมหญิงเรียนจบ ก็ได้ทำงานพร้อมกับเรียนต่อป.โท ซึ่งช่วงที่สมหญิงจบโทเนี่ย ผมเองก็จับต้นชนปลายไม่ถูกรู้เพียงแต่อยู่ดีๆต้องไปทำงานที่ญี่ปุ่น 1 ปี ตอนนี้แหละครับที่สมชายมันซ่าส์ พอสมหญิงไปไม่อยู่ 2-3เดือนแรกก็ปกติผมก็ยังเห็นไอ่สมชายคุยกับเมียมันทุกวัน หลังจากนั้นมีลูกน้องที่แผนกลาออกครับ จึงต้องหาคนมาแทนแต่คราวนี้แผนกบุคคลเค้าบอกขอเป็นรับภายใน งานไม่ได้อยากอะไรผมเลยโอเค ตอนนั้นได้คนจากฝ่ายผลิตครับ น้องมันเรียนจบปวส.มาใช้คอมได้และทำงานมาหลายปีแล้วอายุไล่เลี่ยกันกับไอ่สมชายนี่แหละครับเลยเอามาช่วย ผมจะเรียกว่าสมศรีนะครับ สมศรีเนี่ยหน้าตาธรรมดาครับ หุ่นก็พอประมาณพื้นๆบ้านๆไม่สวยไม่ขี้เหร่ ก็คงจะเดาไม่อยากครับพอทำงานได้สองสามอาทิตย์ ก็เห็นไปกินข้าวด้วยกัน ไปรับ-ไปส่ง ไปนอนด้วยกันที่บ้านสมชาย ทำหน้าที่เป็นเมียชั่วคราวนั่นแหละครับ ผมเองก็ไปสังสรรค์บ้านมันบ่อยๆ ก็แอบถามเหมือนกันว่าเลิกติดต่อกับสมหญิงแล้วเหรอ ถึงได้มีเมียใหม่ มันก็บอกว่าอันนี้เมียน้อย พอเมียมันกลับมาก็จะเลิก คุยกับสมศรีแล้ว(เคลียร์กับเมียน้อยแล้ว) ก็เป็นแบบนั้นจนสมหญิงกลับไทยครับ แต่ไอ่สมชายเนี่ยมันไม่เลิก ครับไหนๆเมียน้อยมันก็รับได้ว่าจะเป็นเมียน้อย ก็แอบกินกันต่อ ออกหน้าออกตาที่โรงงานเหมือนเดิม ผมกับน้องๆที่เป็นเพื่อนมันก็แซวๆว่าเมียก็กลับมาแล้วไม่กลัวเค้าจับได้รึไง มันก็บอกจับได้ค่อยเลิกจับไม่ได้ก็ควบ เอาไว้เปลี่ยนรสชาด ไอ่นี่มันเก่งนะหลอกยังไงฟ่ะผู้หญิงเชื่อทั้งสองคนเลย จนกระทั่งเมื่อเดือนธันวาที่ผ่านมา ก็มีสังสรรค์กันนิดหน่อยดันเลือกไปบ้านไอ่สมชาย และแน่นอนครับสมศรีก็ไปด้วย พอไปถึงที่บ้านก็เจอสมหญิงครับ สมหญิงก็ออกมาทักทายยิ้มแย้มปกติ จัดหาแก้ว กระติก อุปกรณ์ทำอาหารให้ แล้วก็หายเข้าไปในบ้าน(กินกันอยู่ที่ลานจอดรถ เอารถจอดไว้ที่หน้าบ้านอีกที )ซึ่งปกติสมหญิงก็จะมีนิสัยประมาณนี้อยู่แล้ว คือไม่สุงสิง แต่ออกมาทักทายดูแลพอเป็นมารยาท แปบเดียวสมหญิงก็ออกมาพร้อมกับกล่องพลาสติกใบใหญ่พอสมควร ต่อไปจะเป็นบทสนทนานะครับอาจไม่ถูกต้องทั้งหมดแต่ประมาณนี้เลย
สมหญิง: สมชายหายเหนื่อยรึยังช่วยเค้ายกของขึ้นรถหน่อย
สมชาย: จ้า.....(แล้วเดินไปหาเมีย) พร้อมกับถามว่ากล่องอะไรอ่ะ
สมหญิง: ก็มีพวกเสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัว ของจิปาถะของเค้าเนี่ยแหละ
สมชาย :  (หยุดอยู่ที่หน้ากล่อง) เอ้าแล้วตัวเองจะเอาไปไหน
สมหญิง:เค้าจะย้ายกับไปอยู่บ้านแล้วนะ ตัวเองจะได้พาผู้หญิงคนใหม่มาอยู่ได้อย่างสบายใจ จะได้ไม่อึดอัด
สมชาย:  (อึ้งครับ....ทุกคนก็อึ้ง หน้าซีดไปหมด) เห้ยตลกแล้วผู้หญิงที่ไหนเค้ารักตัวเองคนเดียว
สมหญิง:  (หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเป็นหน้าแชทที่สมชายคุยกับสมศรี ซึ่งมันไม่เคยลบเลยเพราะคิดว่าเมียไม่ระแวง) คนนี่ไง  (ยื่นโทรศัพท์ให้ดู แล้วชี้ไปที่สมศรี) คนนั้นน่ะหน้าไม่เหมือนในรูปเลย
สมชาย :  (เข่าอ่อนครับนั่งลงร้องไห้ พยายามขอโทษเมีย คือมันพูดเยอะมากผมก็จำไม่ค่อยได้ แต่ที่ได้ยินแน่มันพูดวนหลายครั้งคือ)เค้ารักตัวเองคนเดียว เค้าเลือกตัวเองนะ
สมหญิง:  (พูดติดตลกนิดๆ) ตลกแหละสมชายทำผิด ยังจะมาเลือกอีก ถ้าให้จำเลยตัดสินคดีก็แย่อ่ะสิ
สมชาย:ร้องห่มร้องไห้พูดขอโทษไปเรื่อยๆ
สมหญิง:เค้ารู้มานานแล้วตั้งแต่อยู่ญี่ปุ่นคิดว่าตัวเองคงเหงา พอกลับมาก็ยังเห็นคุยกันอยู่แบบนี้เรียกว่าไม่พอ เค้าดีให้ตายก็ยังไม่พอ ไม่มีประโยชน์จะอยู่ต่อ
สมชายก็กอดแข่งเมียไว้ครับ
สมหญิง:ตัวเองจะกอดเค้าแบบนี้ได้นานแค่ไหนก็เชียวเต็มที่ก็แค่วันเดียว ปล่อยเค้าไปเถอะใจมันไปแล้วเอาโซ่ล่ามขาไว้เค้าก็หาทางไปอยู่ดี
ผม : สมหญิง ใจเย็นก่อนมั้ย สงสารไอ่ชายมัน
สมหญิง:หนูก็ไม่ได้ใช้อารมณ์เลยนะคะ (ตอบแบบใจเย็นโครต อันนี้ไม่ประชดเรื่องจริงคือผมอึ้งมากมันมีคนแบบนี้ในโลกด้วยเหรอว่ะ)
ผม:เอางี้พี่สัญญาจะไม่ให้มันคุยกันอีก ผมหันไปหาสมศรี(สมศรีก้มหน้าเล่นมือถือ)
สมหญิง:.............ไม่ค่ะหนูเลือกแล้ว
ผมเลยหันไปปลอบไอ่สมชายแทนให้มันปล่อยเมียมันไปก่อนแล้วค่อยตามไปง้อตอนเค้าใจเย็น น้องๆก็ช่วยสมหญิงเอากล่องขึ้นรถ สมหญิงเดินมาพูดกับสมชายก่อนไปว่า
สมหญิง:เค้าขอเอารถไปใช้นะ ตัวเองจะให้เค้าจ่ายส่วนที่ตัวเองผ่อนเท่าไหร่ก็บอกล่ะกันนะ ทำใจได้แล้วค่อยโทรมาละกัน
แล้วก็ขี่รถไปครับพอสมหญิงออกจากบ้านไปสมศรีพยายามจะปลอบสมชาย แต่ไม่ได้ผลโดนไล่ให้ไปไกลๆครับ จริงๆสมศรีนี่ก็น่าสงสารครับ คืนนั้นก็ดื่มต่อกันจนเช้า สมชายก็พยายามโทรหาเมียครับเมียก็ไม่รับสาย เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์ครับต่างคนต่างแยกย้าย ผมก็กลับไปนอนครับช่วงเที่ยงๆไอ่ชายก็โทรศัพท์มาบอกว่าเมียมันไม่ได้กลับบ้าน ไม่รู้ไปอยู่ไหน แม่ยายก็ตกใจมาก บอกว่าตอนเช้าแม่คุยกับสมหญิง สมหญิงก็บอกว่าอยู่บ้านกับสมชาย
หลังจากนั้นไอ่สมชายก็ตามหาเมียมันครับ หาทุกที่ที่คิดว่าเมียมันจะไป บางอาทิตย์ลางาน2-3วัน ไปเฝ้าหน้าโรงงานก็ไม่เจอรถ ตามโรงแรมก็ไม่มีตอนนี้ผ่านมาเกือบเดือนสมชายย่ำแย่ทั้งด้านจิตใจและร่างกาย มีหวังแค่ทางเดียวคือให้แม่ยายมันติดต่อสมหญิงให้ เพราะเท่าที่ทราบคือสมหญิงจะติดต่อแม่ตลอดเพื่อบอกว่าตัวเองอยู่ในที่ที่ปลอดภัย แต่ไม่บอกว่าที่ไหน นี่แหละครับบทเรียนผมไม่แน่ใจว่าสมหญิงจะเล่นพันทิปหรือไม่ ส่วนสมชายนี่ไม่เล่นแน่ ที่นำเอาเรื่องราวของพวกเค้ามาเขียนไว้ ไม่ได้ต้องการประจานหรือซ้ำเติมแต่อย่างใดเพียงแค่อยากให้ลูกผู้ชายทั้งหลายที่จะมีกิ๊ก มีบ้านเล็กบ้านน้อยได้อ่าน หรือผู้หญิงที่จะเข้าไปเป็นกิ๊กได้อ่าน ผมมองว่าเรื่องนี้คนที่ตกอยู่ในวังวนแห่งความทุกข์มากที่สุดคือสมชาย มันไม่คุ้มเลยนะครับความสุขแค่เพียงชั่วครู่เท่านั้น