วันนี้ตอนเย็นเรามีนัดค่ะ เราก็เอาเลย อาบน้ำ สระผม ใส่ยาสระผมเยอะๆ ครีมนวดหนาๆ
พออาบน้ำเสร็จก็แต่งหน้าค่ะ ลงบีบี ลงเเป้งฝุ่น ลงแป้งตลับ ปัดแก้ม เขียนคิ้ว ทาปาก
ส่วนผม ก็ฉีดน้ำยาดัดผม ขยำๆให้เป็นลอนเด้งๆ หน้าม้าก็ม้วนๆด้วยเครื่องม้วนผมความร้อน 200 องศา
ขั้นสุดท้าย เอาน้ำหอมฉีดลงหวีจนชุ่ม แล้วหวีผมทั้งหัว ผมจะได้หอมๆฟุ้งๆ
ทาโรลออน ทาแป้งฝุ่นที่ตัว
ใส่เสื้อผ้าชุดเก่งเรียบร้อย
ปรากฏว่านัดถูกยกเลิกค่ะ
ความรู้สึกตอนนี้คือ รู้สึกเสียดายเครื่องสำอางค์ที่ประโคมลงไปมากกกกกกก แบบเอาของมาใช้แล้วไม่ได้ออกไปไหน
นอกจากเสียดายเงินแล้ว ยังรู้สึกสงสารผิวและผมด้วยค่ะ ที่เอาสารเคมีต่างๆมาประโคมลงบนผิวหน้าและผมโดยไม่มีความจำเป็นที่ต้องทำ
เช่น ผมม้าเราที่โดนความร้อนดัด ตอนดัดก็กลัวผมเสียมากแต่ก็ทนเพื่อความสวย แต่นี่ดัดแล้วไม่ได้ออกไปไหนเหมือนต้องสุขภาพผมเสียฟรีๆ
ไหนจะแอลกอฮอลล์จากน้ำหอมและสารเคมีในน้ำยาทำลอนที่มาทำลายสุขภาพเส้นผมอีก
ไหนจะผิวหน้าที่หนาเตอะไปด้วยสารเคมีจากเครื่องสำอางค์ ทั้งๆที่ถ้าไม่ได้ออกไปไหนควรให้ผิวหน้าได้พักผ่อน
ริมฝีปากที่ควรว่างเว้นจากสารเคมีในลิปสติกบ้าง
เยอะอะค่ะ
จขกท.ยังรู้สึกปล่อยวางไม่ได้เลยค่ะT_T หยุดคิด หยุดรู้สึกแย่ไม่ได้ จะเป็นบ้าแล้ว ใครเคยเป็นแบบจขกท.บ้างคะ