สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันหยุดยาวปีใหม่เชื่อว่าใครหลายๆคน ก็คงได้กลับบ้านต่างจังหวัด ไปเยี่ยมญาติกันมาบ้าง ซึ่งเราก็เป็นอีกคนนึงที่ได้กลับบ้านต่างจังหวัด ในอำเภอวังน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา บ้านหลังนี้เป็นของเเฟนค่ะ ส่วนตัวเราเองไม่มีบ้านเป็นของตัวเองหรอกค่ะ เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ
บ้านของเเฟนเราเป็นบ้านชั้นเดียวยกสูงค่ะ ใต้ถุนสูงเหมือนบ้านตามต่างจังหวัดทั่วๆไป ส่วนบนบ้านก็จะเป็นห้องโล่งๆเลยค่ะ มีเเบ่งทำห้องเเม่เเฟนเเค่หนึ่งห้อง ปกติเวลาเราไปค้างที่นี่ เราก็จะนอนตรงกลางของบ้านค่ะ หันหัวไปตรงหน้าต่าง ขวามือก็จะเป็นหิ้งพระ เเละก็เป็นรูป พ่อของเเฟนที่เสียชีวิตไปนานเเล้วหลายปี) เเต่ปกติเนี่ยะจะมีรูป ยาย เเละ ย่า ของเเฟนด้วย เเต่เเม่ของเเฟนยกไปไว้ที่บ้านน้าชายเเล้วค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า ขอเล่าไปตามสเต๊ปนะค่ะ
เเม่ของเราเค้าเป็นอัมพฤกค่ะ เเกพูดไม่ชัด เวลาเรียกชื่อเราเค้ามักเค้าชื่อใครต่อใครไม่รู้มาเรียก อิดำ อำสัม อิเเถว อิเจิน สารพัดที่จะเรียกเเหละค่ะ ส่วนตัวของเเฟนเราเองไม่ค่อยลงรอยกับเเม่เราเท่าไหร่ เเล้วเค้าก็จะชอบเอาชือ เเปลกๆของเรา มาเรียกเเละล้อเราเสมอ ซึ่งในคืนนี้เช่นกัน ซึ่งวันนั้น มันตรงกับวันที่ 3/1/60 เวลาน่าจะราวๆประมาณ ตี 4-5 น่าให้ฟังจากเสียงไก่ขันนะค่ะ เราเเละเเฟนเเล้วก็ลูกนอนเรียงกันค่ะ นอนกันอยู่ในมุ้ง กำลังหลับเพลินๆเลยค่ะ อยู่ๆเราก็ได้ยินเสียง คนร้องดังมากค่ะ ร้องว่า โอ๊ย อิเเม๊ม (ชื่อเล่นจรืงๆของเรา) ตามมาด้วย อิเจิน อิสัม เราดีดตัวอัตโนมัติเลยค่ะ เรามองออกไปตรงนอกมุ้งฝั่งที่เเฟนเรานอนอยู่ เราเห็นคนยืนอยู่นอกมุ้งเเล้วก็เอาหน้ามาเเนบกับมุ้ง เราคิดว่าต้องเป็นเเฟนเราเเน่ๆ เราเลยถามว่า มีอะไรพ่อ ใครเป็นอะไร เเม่เป็นอะไร เราก็มองไปทางเเม่เรา (เเม่เรานอนอีกมุมนึงค่ะ) ก็ไม่มีใครตอบอะไรเราเลยค่ะ เราเลยถามย้ำอีกทีเเล้วมองไปที่เเฟนเรา ปรากฏว่า เราเห็นเเฟนเรานอนอยู่ที่เดิมค่ะ เรานี้เเบบเอ้า !!! เสียงหัวใจเรานี่เต้นดังมาก ซักพักเราได้ยินเสียงเเม่เราตื่นค่ะ เเกไอเบาๆ เเต่เเกไม่ได้พูดอะไรกับเรานะค่ะ เรารีบลงไปนอนเเล้วกอดลูกตื่นมาอีกทีก็สายๆเลยค่ะ หลังจากตืนนอนก็ได้รับข่าวร้าย อาของเราเสียค่ะ (เเต่เราคิดว่าคงไม่ใช่อาเราหรอก น่าจะเป็นคนในบ้านของเเฟนมากกว่า ) เราเคยเจอเหตุการณ์เเบบนี้ครั้งนึงค่ะ ที่บ้านที่สะพานใหม่ เเฟนเราก็ร้องโวยวายเเบบนี้เเหละค่ะกลางดึก ปรากฏว่าคืนนั้นเราก็ฝันค่ะ ฝันว่ามีผู้ชายผมขาวๆ เดินทะลุประตูห้องเราเข้ามาเเล้วไปยืนชะโงกมองเเฟนเรา ที่เราสะดุ้งตื่นก็เป็นเพราะเสียงร้องของเเฟนเหมือนกัน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
ใครนอกมุ้ง........
บ้านของเเฟนเราเป็นบ้านชั้นเดียวยกสูงค่ะ ใต้ถุนสูงเหมือนบ้านตามต่างจังหวัดทั่วๆไป ส่วนบนบ้านก็จะเป็นห้องโล่งๆเลยค่ะ มีเเบ่งทำห้องเเม่เเฟนเเค่หนึ่งห้อง ปกติเวลาเราไปค้างที่นี่ เราก็จะนอนตรงกลางของบ้านค่ะ หันหัวไปตรงหน้าต่าง ขวามือก็จะเป็นหิ้งพระ เเละก็เป็นรูป พ่อของเเฟนที่เสียชีวิตไปนานเเล้วหลายปี) เเต่ปกติเนี่ยะจะมีรูป ยาย เเละ ย่า ของเเฟนด้วย เเต่เเม่ของเเฟนยกไปไว้ที่บ้านน้าชายเเล้วค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า ขอเล่าไปตามสเต๊ปนะค่ะ
เเม่ของเราเค้าเป็นอัมพฤกค่ะ เเกพูดไม่ชัด เวลาเรียกชื่อเราเค้ามักเค้าชื่อใครต่อใครไม่รู้มาเรียก อิดำ อำสัม อิเเถว อิเจิน สารพัดที่จะเรียกเเหละค่ะ ส่วนตัวของเเฟนเราเองไม่ค่อยลงรอยกับเเม่เราเท่าไหร่ เเล้วเค้าก็จะชอบเอาชือ เเปลกๆของเรา มาเรียกเเละล้อเราเสมอ ซึ่งในคืนนี้เช่นกัน ซึ่งวันนั้น มันตรงกับวันที่ 3/1/60 เวลาน่าจะราวๆประมาณ ตี 4-5 น่าให้ฟังจากเสียงไก่ขันนะค่ะ เราเเละเเฟนเเล้วก็ลูกนอนเรียงกันค่ะ นอนกันอยู่ในมุ้ง กำลังหลับเพลินๆเลยค่ะ อยู่ๆเราก็ได้ยินเสียง คนร้องดังมากค่ะ ร้องว่า โอ๊ย อิเเม๊ม (ชื่อเล่นจรืงๆของเรา) ตามมาด้วย อิเจิน อิสัม เราดีดตัวอัตโนมัติเลยค่ะ เรามองออกไปตรงนอกมุ้งฝั่งที่เเฟนเรานอนอยู่ เราเห็นคนยืนอยู่นอกมุ้งเเล้วก็เอาหน้ามาเเนบกับมุ้ง เราคิดว่าต้องเป็นเเฟนเราเเน่ๆ เราเลยถามว่า มีอะไรพ่อ ใครเป็นอะไร เเม่เป็นอะไร เราก็มองไปทางเเม่เรา (เเม่เรานอนอีกมุมนึงค่ะ) ก็ไม่มีใครตอบอะไรเราเลยค่ะ เราเลยถามย้ำอีกทีเเล้วมองไปที่เเฟนเรา ปรากฏว่า เราเห็นเเฟนเรานอนอยู่ที่เดิมค่ะ เรานี้เเบบเอ้า !!! เสียงหัวใจเรานี่เต้นดังมาก ซักพักเราได้ยินเสียงเเม่เราตื่นค่ะ เเกไอเบาๆ เเต่เเกไม่ได้พูดอะไรกับเรานะค่ะ เรารีบลงไปนอนเเล้วกอดลูกตื่นมาอีกทีก็สายๆเลยค่ะ หลังจากตืนนอนก็ได้รับข่าวร้าย อาของเราเสียค่ะ (เเต่เราคิดว่าคงไม่ใช่อาเราหรอก น่าจะเป็นคนในบ้านของเเฟนมากกว่า ) เราเคยเจอเหตุการณ์เเบบนี้ครั้งนึงค่ะ ที่บ้านที่สะพานใหม่ เเฟนเราก็ร้องโวยวายเเบบนี้เเหละค่ะกลางดึก ปรากฏว่าคืนนั้นเราก็ฝันค่ะ ฝันว่ามีผู้ชายผมขาวๆ เดินทะลุประตูห้องเราเข้ามาเเล้วไปยืนชะโงกมองเเฟนเรา ที่เราสะดุ้งตื่นก็เป็นเพราะเสียงร้องของเเฟนเหมือนกัน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ