มีใครจมอยู่กับอดีตเหมือนผมบ้างครับ เพราะว่าใครบางคนเลือกที่จะเดินจากเราไป ผ่านมานาน แต่เรายังคงอยู่กับความคิดถึง ท้อ ไม่มีใครสุขกับชีวิตเลย ถอนหายใจไปวันๆ เวลาคิดถึงเขาเมื่อไหร่จะอ่อนแอเมื่อนั้น พยายามคิดบวก มองคนที่แย่กว่าเราก็แล้ว มันก็วนกลับมที่ความคิดเดิมๆ ผมควรจะทำยังไงดีครับ