พอดีไปเจอประโยค "Don’t make promise when you are in joy" ของฝรั่งมา
เลยอยากรู้ว่าคนที่เป็นฝ่ายโดนสัญญารู้สึกยังไงกันบ้าง?

ของเราเจอกับคนที่บ้านบ่อยๆ ส่วนมากจะพวกผู้ใหญ่ บอกว่าจะพาไปทำนั่นทำนี่ จะซื้อไอ้นู่นไอ้นี่ให้
ตอนมาแรกๆเราจะไม่เชื่อเท่าไหร่เพราะรู้ว่ากำลังคึก แต่พอมายุบ่อยๆจริงๆเราก็เริ่มเชื่อ
หลงดีใจนั่งหาข้อมูลในเว็บ นั่งดูรีวิวต่างๆเพราะคิดว่าเค้าพูดจริง
พอตอนหลังไปถามถึงหรือไปคุยด้วย คนที่พูดแทบไม่จำว่าเคยพูดเรื่องนี้

จนเราคิดว่าได้บทเรียนล่ะ หลังจากนี้ใครมาพูดมายุอะไรจะไม่เห่อตามอีก พอเอาเข้าจริงมีแบบนี้มาอีก เราก็ลืมตัวทุกที
เมื่อก่อนตอนเด็กรู้สึกแย่กว่านี้เพราะยังทำไรเองไม่ได้ ตอนนี้โตแล้วดีขึ้นหน่อยอย่างน้อยก็ยังไปไหนเอง ยังเก็บเงิน ไปทำเองต่อได้
แต่ลึกๆแล้วก็ยังไม่ชอบอยู่ดี มันรู้สึกเหมือนกับว่า คนชวนไม่เคยคิดสุดท้ายก็มีเราจริงจังอยู่คนเดียว