สวัสดีค่ะ  เป็นเรื่องจริงที่ยิ่งกว่านิยาย นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ คิดอยู่นานมาก 555
หลายๆคน อาจจะคุ้นกับหัวข้อกระทู้ที่เดิมๆซ้ำๆ แต่ไม่รู้จะตั้งยังไงให้ตรงกับใจ นอกจากนี้แล้วค่ะ  เรื่องราวมันก็ตั้งแต่ 7 ปีที่แล้ว
เราได้รู้จักกับเพื่อนผช คนหนึ่ง ในฐานะเพื่อนร่วมห้อง ส่วนตัวเเล้วเป็นคนไม่ค่อยมองผชคนอื่นค่ะ เพราะเราอยู่แต่กับเพื่อนเลยไม่ได้อะไรเรื่องความรัก ไม่เคยจริงจังกับความรัก ครั้งแรกที่เห็น มันเหมือนฉากละครฉากหนึ่ง ที่เพื่อนเดินมาบอกว่ามีเด็กใหม่ พร้อมกับสายตาเราที่มองผ่านประตูห้องเรียนออกไปเจอ เขาเป็นคนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ มีความสดใสในตัว ติดที่หน้าตายมาก สายตาก็เย็นชาสุดๆ อะไรเนี่ย  เราชอบคนที่น่ารักค่ะ ไม่ชอบคนหล่อชอบคนน่ารัก ยิ้มทีโลกเปลี่ยนสี 555  เห็นครั้งแรกก็แอบยิ้มในใจ แต่ไม่ได้แสดงออกกลัวผิดหวัง และแล้วอะไรดลบันดาล เขาเลือกที่จะเข้าห้องเราค่ะ เย้! ^^ ตอนแรกก็ไม่ค่อยยุ้งเกี่ยวกัน เพราะเขาทำหน้านิ่งตลอดเวลาเงียบมากกกก จนเราไม่กล้ายุ้งด้วยแม้จะเป็นหนห. จากนั้นไม่นานเราก็สนิทกันสะงั้น จำไม่ได้จริงๆว่าทำไม จำได้แต่ว่าเรากวนกันเล่นกัน จนตอนต้องแยกห้องกัน