*** บทความอาจจะยาวซักนิด แต่ลองเสียเวลาอ่านกันซักหน่อยนะครับ เพราะเราคิดว่าน่าจะมีประโยชน์ ถ้าอย่างไรก็ฝากแชร์กันด้วยนะครับ เพื่อนๆที่กำลังเลี้ยงน้องหมา หรือกำลังตัดสินใจเลี้ยงจะได้ลองทำความเข้าใจกันดู ***
นี่เป็นคำถามที่หลายๆคนถามผมมา หลังจากรู้ว่าโมถูกทำหมัน (เผื่อคนไม่รู้จัก..โม คือสุนัขสายพันธุ์ชิวาว่า พอจะเป็นที่รู้จักอยู่บ้างในเพจ Captain Quint's Family)
โม..หลังการทำหมัน
ผมได้รับคำถามมาเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นบนคอมเม้นท์ หรือ inbox มาถาม หรือแม้แต่โม ก็อาจจะตั้งคำถามนี้เหมือนกัน เพียงแต่พูดออกมาไม่ได้
ตอบคำถามแรกก่อน ว่าป๊าใจร้ายมั๊ยที่ทำหมันน้องโม อันนี้ก็คงต้องดูจุดประสงค์เลย ว่าทำไมเราถึงตัดสินใจทำหมัน ซึ่งคำตอบก็จะไปอยู่ในคำตอบของคำถามที่ 2 แต่ถ้าให้ตอบคำถามนี้สั้นๆ ป๊ารู้ว่าโมเจ็บ แต่เราคิดดีแล้วว่าจะเป็นผลดีต่อเค้า และต่อเราในอนาคต เราถึงตัดสินใจทำ ถ้าหลายๆคนตามเพจเรามา จะรู้ว่าเราก็ลังเลมานานแล้ว มันก็ไม่ง่ายหรอกนะที่ตัดสินใจทำหมันโมไป เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกสำหรับเรา คำถามและความกลัวหลายๆอย่างมันเกิดขึ้น เช่นกลัวว่าวางยาสลบไป แล้วโมจะไม่ตื่นอีกเลย แต่เราก็ใช้เวลาศึกษา้ข้อมูลกันมาระดับหนึ่ง จนมั่นใจว่าเค้าจะปลอดภัย เราจึงตัดสินใจทำ
ส่วนคำถามที่ว่า ทำไมต้องทำหมัน ทำหมันแล้วดียังงัย เราขอสรุปแบบสั้นๆจากที่พอศึกษามาบ้างแล้วกัน ถ้าถูกหรือผิดยังงัยก็แชร์กันมาได้เลยครับ
- ข้อแรก การจำกัดจำนวนประชากรสุนัขที่จะเพิ่มขึ้นมา ข้อนี้เรารู้ตัวเราเองดี ว่าเราไม่พร้อมที่จะเลี้ยงลูกของเค้าที่เกิดออกมา ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีกี่ตัว ไม่ใช่ว่าเราไม่รัก อยากให้เพื่อนๆเข้าใจ และแยกแยะกันระหว่างความรัก กับความพร้อม ในช่วงต่อไปเราจะเล่าให้ฟังว่าผลมันจะเป็นอย่างไรถ้ามีแต่ความรัก แต่ความพร้อมไม่มี ข้อนี้เป็นเหตุผลเพียงส่วนหนึ่งที่ำเราตัดสินใจทำหมันน้องโม
- ข้อที่ 2 การทำหมันทำให้น้องหมามีสุขภาพแข็งแรงขึ้น ไม่เป็นโรคที่เกิดจากฮอร์โมนเพศ หรือโรคที่ติดต่อทางการผสมพันธุ์ ข้อนี้สำคัญ เพราะป๊าเคยมีน้องปอมตัวหนึ่ง แล้วเีสียเค้าไปเพราะมดลูกอักเสบ ซึ่งโรคนี้สามารถป้องกันได้ ถ้าเราทำหมันน้องไว้ แต่ตอนนั้นน้องปอมอายุมากแล้ว การผ่าตัดและการวางยาสลบ เป็นอะไรที่เสี่ยงมาก แล้วสุดท้ายเราก็เสียเค้าไป ฉะนั้นป๊าเลยคิดว่า เราให้เค้าทำหมันตั้งแต่ยังอายุน้อยๆ แล้วมีแผลนิดหน่อย ดีกว่าเป็นโรคอะไรหนักๆตอนอายุมากๆ แล้วเสี่ยงต่อการเสียชีวิต
เชื่อป๊าเถอะครับ การทำหมันมีข้อดีมากกว่าข้อเสีย อยากให้เพื่อนๆทำความเข้าใจ และเปลี่ยนความเชื่อเกี่ยวกับการทำหมัน มันไม่ใช่เป็นการทำร้าย หรือทำบาปอะไรเลย
ส่วนที่บอกว่าการตัดสินใจเลี้ยงสุนัขที่มีแต่ความรัก แต่ไม่มีความพร้อมมีผลเสียอย่างไร ป๊าจะขอเล่าประสบการณ์และความรู้สึกจากการที่ได้ไปบริจาคอาหารให้กับบ้านสุนัขจรจัดให้ฟังแล้วกัน
วันนี้ป๊าได้มีโอกาสพูดคุยกับพี่แหม่มจากเพจ adoptme เนื่องจากวันนี้เราได้เอารายได้ส่วนหนึ่งที่ได้จากการขายของไปซื้ออาหารมาบริจาค พี่แหม่มเล่าว่า แกต้องเลี้ยงและดูแลสุนัขจรจัดพวกนี้หลายร้อยตัว วันนี้ที่เราเห็นที่บ้านแกก็เกือบร้อยตัวได้แล้วมั้ง แต่พี่แหม่มบอกว่ายังมีในป่าอีก 200 กว่าตัวได้ สุนัขพวกนี้มาจากไหน เราขอแบ่งง่ายๆเป็น 3 ส่วนแล้วกัน ส่วนแรกเป็นสุนัขจรจัดที่พี่แหม่มเจอตามถนน แกก็จับมันทำหมันแล้วเอามาดูแลคอยให้น้ำให้อาหาร และก็หาบ้านใหม่ให้พวกมัน ส่วนที่ 2 เป็นพวกที่มีคนเอามาปล่อย พี่แหม่มเล่าให้ฟังว่าช่วงปิดเทอมจะมีเด็กนักเรียก นักศึกษาเอามาปล่อย บางคนก็จะขังเค้าไว้ในห้องน้ำ เพื่อเค้าจะได้วิ่งตามออกมาไม่ได้ ทำไมเค้าถึงทำแบบนี้ เพราะเค้าซื้อมาเลี้ยง แล้วเลี้ยงไม่ไหว บางตัวตอนเด็กๆน่ารัก โตขึ้นมาแล้วซน ดื้อ ไม่น่ารักเหมือนเดิมก็ทิ้ง บางตัวป่วย ไม่มีเงินรักษาก็ทิ้ง ผมถึงบอกไงครับว่าถ้าเรารัก แต่ยังไม่พร้อมก็อย่าไปซื้อ หรือเอาเค้ามาเลี้ยงเลยครับ เงินที่เราซื้อเค้ามา มันน้อยนักถ้าเทียบกับเงินที่ต้องใช้เลี้ยงเค้าทั้งชีวิต ถ้าไม่แน่ใจว่าเลี้ยงเค้าได้ อย่าเพิ่งเอาเค้ามาเลยครับ
ส่วนที่ 3 เกิดจากการที่หมาพวกนี้ผสมพันธุ์กันเอง แล้วคลอดออกมาคอกหนึ่งนี่ก็หลายตัว บางคนเลี้ยงไม่ไหวก็ปล่อยทิ้ง ซึ่งรวมถึงสุนัขจรจัดที่ไม่ได้ทำหมันด้วย ก็ผสมพันธุ์กันเอง แล้วก็มีลูกมีหลานมากมาย พี่แหม่มแกเลยต้องคอยทำหมันพวกสุนัขจรจัด
และนี่คือเหตุผลที่เราคิดว่าดีแล้วถึงตัดสินใจทำหมันน้องโมไป ส่วนเรื่องบ้านสุนัขจรจัดที่เราไปบริจาคอาหารมาวันนี้ ถ้าเพื่อนๆสนใจทำบุญ หรือคิดว่าพร้อมที่จะรับน้องหมามาเลี้ยง ก็ลองติดต่อพี่แหม่มที่เพจ adoptme ได้เลยนะครับ มีสุนัขน่ารักๆเยอะแยะเลย...แต่ถ้าไม่พร้อมก็อย่าเพิ่งนะ
วันนี้พวกเราได้มีโอกาสทำตามสัญญา เราได้นำรายได้ส่วนหนึ่งไปซื้ออาหารบริจาคให้กับสุนัขจรจัดแห่งบ้าน Adopt Me Please (
https://www.facebook.com/ampthai/) ได้อาหารมาเยอะทีเดียว แต่พี่แหม่มบอกว่ายังต้องการอาหารอีกมาก ถ้าเพื่อนๆคนไหนสนใจบริจาคเงิน หรืออาหาร หรืออาจจะรับอุปการะน้องหมาซักตัว ก็ติดต่อได้ที่เพจ Adopt me Please เลยนะครับ ส่วนพวกเราจะยังคงทำกิจกรรมดีๆอย่างนี้อย่างต่อเนื่องครับ
ป๊าใจร้าย ทำหมันหนูทำไม????
นี่เป็นคำถามที่หลายๆคนถามผมมา หลังจากรู้ว่าโมถูกทำหมัน (เผื่อคนไม่รู้จัก..โม คือสุนัขสายพันธุ์ชิวาว่า พอจะเป็นที่รู้จักอยู่บ้างในเพจ Captain Quint's Family)
โม..หลังการทำหมัน
ผมได้รับคำถามมาเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นบนคอมเม้นท์ หรือ inbox มาถาม หรือแม้แต่โม ก็อาจจะตั้งคำถามนี้เหมือนกัน เพียงแต่พูดออกมาไม่ได้
ตอบคำถามแรกก่อน ว่าป๊าใจร้ายมั๊ยที่ทำหมันน้องโม อันนี้ก็คงต้องดูจุดประสงค์เลย ว่าทำไมเราถึงตัดสินใจทำหมัน ซึ่งคำตอบก็จะไปอยู่ในคำตอบของคำถามที่ 2 แต่ถ้าให้ตอบคำถามนี้สั้นๆ ป๊ารู้ว่าโมเจ็บ แต่เราคิดดีแล้วว่าจะเป็นผลดีต่อเค้า และต่อเราในอนาคต เราถึงตัดสินใจทำ ถ้าหลายๆคนตามเพจเรามา จะรู้ว่าเราก็ลังเลมานานแล้ว มันก็ไม่ง่ายหรอกนะที่ตัดสินใจทำหมันโมไป เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกสำหรับเรา คำถามและความกลัวหลายๆอย่างมันเกิดขึ้น เช่นกลัวว่าวางยาสลบไป แล้วโมจะไม่ตื่นอีกเลย แต่เราก็ใช้เวลาศึกษา้ข้อมูลกันมาระดับหนึ่ง จนมั่นใจว่าเค้าจะปลอดภัย เราจึงตัดสินใจทำ
ส่วนคำถามที่ว่า ทำไมต้องทำหมัน ทำหมันแล้วดียังงัย เราขอสรุปแบบสั้นๆจากที่พอศึกษามาบ้างแล้วกัน ถ้าถูกหรือผิดยังงัยก็แชร์กันมาได้เลยครับ
- ข้อแรก การจำกัดจำนวนประชากรสุนัขที่จะเพิ่มขึ้นมา ข้อนี้เรารู้ตัวเราเองดี ว่าเราไม่พร้อมที่จะเลี้ยงลูกของเค้าที่เกิดออกมา ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีกี่ตัว ไม่ใช่ว่าเราไม่รัก อยากให้เพื่อนๆเข้าใจ และแยกแยะกันระหว่างความรัก กับความพร้อม ในช่วงต่อไปเราจะเล่าให้ฟังว่าผลมันจะเป็นอย่างไรถ้ามีแต่ความรัก แต่ความพร้อมไม่มี ข้อนี้เป็นเหตุผลเพียงส่วนหนึ่งที่ำเราตัดสินใจทำหมันน้องโม
- ข้อที่ 2 การทำหมันทำให้น้องหมามีสุขภาพแข็งแรงขึ้น ไม่เป็นโรคที่เกิดจากฮอร์โมนเพศ หรือโรคที่ติดต่อทางการผสมพันธุ์ ข้อนี้สำคัญ เพราะป๊าเคยมีน้องปอมตัวหนึ่ง แล้วเีสียเค้าไปเพราะมดลูกอักเสบ ซึ่งโรคนี้สามารถป้องกันได้ ถ้าเราทำหมันน้องไว้ แต่ตอนนั้นน้องปอมอายุมากแล้ว การผ่าตัดและการวางยาสลบ เป็นอะไรที่เสี่ยงมาก แล้วสุดท้ายเราก็เสียเค้าไป ฉะนั้นป๊าเลยคิดว่า เราให้เค้าทำหมันตั้งแต่ยังอายุน้อยๆ แล้วมีแผลนิดหน่อย ดีกว่าเป็นโรคอะไรหนักๆตอนอายุมากๆ แล้วเสี่ยงต่อการเสียชีวิต
เชื่อป๊าเถอะครับ การทำหมันมีข้อดีมากกว่าข้อเสีย อยากให้เพื่อนๆทำความเข้าใจ และเปลี่ยนความเชื่อเกี่ยวกับการทำหมัน มันไม่ใช่เป็นการทำร้าย หรือทำบาปอะไรเลย
ส่วนที่บอกว่าการตัดสินใจเลี้ยงสุนัขที่มีแต่ความรัก แต่ไม่มีความพร้อมมีผลเสียอย่างไร ป๊าจะขอเล่าประสบการณ์และความรู้สึกจากการที่ได้ไปบริจาคอาหารให้กับบ้านสุนัขจรจัดให้ฟังแล้วกัน
วันนี้ป๊าได้มีโอกาสพูดคุยกับพี่แหม่มจากเพจ adoptme เนื่องจากวันนี้เราได้เอารายได้ส่วนหนึ่งที่ได้จากการขายของไปซื้ออาหารมาบริจาค พี่แหม่มเล่าว่า แกต้องเลี้ยงและดูแลสุนัขจรจัดพวกนี้หลายร้อยตัว วันนี้ที่เราเห็นที่บ้านแกก็เกือบร้อยตัวได้แล้วมั้ง แต่พี่แหม่มบอกว่ายังมีในป่าอีก 200 กว่าตัวได้ สุนัขพวกนี้มาจากไหน เราขอแบ่งง่ายๆเป็น 3 ส่วนแล้วกัน ส่วนแรกเป็นสุนัขจรจัดที่พี่แหม่มเจอตามถนน แกก็จับมันทำหมันแล้วเอามาดูแลคอยให้น้ำให้อาหาร และก็หาบ้านใหม่ให้พวกมัน ส่วนที่ 2 เป็นพวกที่มีคนเอามาปล่อย พี่แหม่มเล่าให้ฟังว่าช่วงปิดเทอมจะมีเด็กนักเรียก นักศึกษาเอามาปล่อย บางคนก็จะขังเค้าไว้ในห้องน้ำ เพื่อเค้าจะได้วิ่งตามออกมาไม่ได้ ทำไมเค้าถึงทำแบบนี้ เพราะเค้าซื้อมาเลี้ยง แล้วเลี้ยงไม่ไหว บางตัวตอนเด็กๆน่ารัก โตขึ้นมาแล้วซน ดื้อ ไม่น่ารักเหมือนเดิมก็ทิ้ง บางตัวป่วย ไม่มีเงินรักษาก็ทิ้ง ผมถึงบอกไงครับว่าถ้าเรารัก แต่ยังไม่พร้อมก็อย่าไปซื้อ หรือเอาเค้ามาเลี้ยงเลยครับ เงินที่เราซื้อเค้ามา มันน้อยนักถ้าเทียบกับเงินที่ต้องใช้เลี้ยงเค้าทั้งชีวิต ถ้าไม่แน่ใจว่าเลี้ยงเค้าได้ อย่าเพิ่งเอาเค้ามาเลยครับ
ส่วนที่ 3 เกิดจากการที่หมาพวกนี้ผสมพันธุ์กันเอง แล้วคลอดออกมาคอกหนึ่งนี่ก็หลายตัว บางคนเลี้ยงไม่ไหวก็ปล่อยทิ้ง ซึ่งรวมถึงสุนัขจรจัดที่ไม่ได้ทำหมันด้วย ก็ผสมพันธุ์กันเอง แล้วก็มีลูกมีหลานมากมาย พี่แหม่มแกเลยต้องคอยทำหมันพวกสุนัขจรจัด
และนี่คือเหตุผลที่เราคิดว่าดีแล้วถึงตัดสินใจทำหมันน้องโมไป ส่วนเรื่องบ้านสุนัขจรจัดที่เราไปบริจาคอาหารมาวันนี้ ถ้าเพื่อนๆสนใจทำบุญ หรือคิดว่าพร้อมที่จะรับน้องหมามาเลี้ยง ก็ลองติดต่อพี่แหม่มที่เพจ adoptme ได้เลยนะครับ มีสุนัขน่ารักๆเยอะแยะเลย...แต่ถ้าไม่พร้อมก็อย่าเพิ่งนะ
วันนี้พวกเราได้มีโอกาสทำตามสัญญา เราได้นำรายได้ส่วนหนึ่งไปซื้ออาหารบริจาคให้กับสุนัขจรจัดแห่งบ้าน Adopt Me Please (https://www.facebook.com/ampthai/) ได้อาหารมาเยอะทีเดียว แต่พี่แหม่มบอกว่ายังต้องการอาหารอีกมาก ถ้าเพื่อนๆคนไหนสนใจบริจาคเงิน หรืออาหาร หรืออาจจะรับอุปการะน้องหมาซักตัว ก็ติดต่อได้ที่เพจ Adopt me Please เลยนะครับ ส่วนพวกเราจะยังคงทำกิจกรรมดีๆอย่างนี้อย่างต่อเนื่องครับ