เพื่อนๆเคยแอบชอบเพื่อนกันมั้ย
แอบชอบในที่นี้คือ เราที่คอยเป็นที่ปรึกษา
คอยรับฟังปัญหา ที่เขาชอบเพื่อนของเราอีกที

เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
คือเรามีเพื่อนสนิทผู้หญิงคนนึงชื่อ ฝน (ขอใช้นามสมมุติทั้งหมด)
ฝนเป็นเพื่อนที่พึ่งเข้ามาเมื่อตอนม.6 แต่เรากับ เตอร์ ที่ฝนชอบนั้น
สนิทกันมาก มาตั้งแต่ ม.ต้น เรื่องมีอยู่ว่าจากการที่เราไปรู้ความลับ
ของฝน ว่าแอบชอบเตอร์ ในฐานะเพื่อน ซึ่งวันนั้นเราเห็นฝนโพสภาพ
ในไอจี แล้ววันถัดๆมา เราเลยแอบถามฝนว่า ชอบเตอร์หรอ
ฝนก็ยอมรับว่าแอบชอบเตอร์ แต่ไม่กล้าบอก จากนั้นเราก็กลายเป็น
เพือนสนิทที่คอยให้คำปรึกษาฝนมาโดยตลอด

เท่าที่จำได้มีอยู่ช่วงนึงที่ฝนจะชอบมาเลี้ยงข้าวพวกเราบ่อยๆ
ท่าให้เดาอาจเป็นเพราะฝนอยากอยู่ใกล้กับเตอร์ เลยมาเลี้ยง
เราก็ได้ผลประโยชน์ไปด้วยเพราะฝนก็เลี้ยงเราด้วย และค่อน
ข้างบ่อยมากกก  ตอนนั้นเราเอ่ยปากบอกฝนไปว่า " เนี่ยกูอะเชียร์นะ
กูอยากให้ได้คบกับเตอร์  กูว่านิสัยดี " ตอนนั้นฝนก็ค่อนข้าง
ที่จะเขินๆ  แต่เตอร์น่าจะไม่รู้เลยว่าฝนชอบมัน  แต่เราก็ไม่อยากถามมัน
เตอร์เป็นผู้ชายที่ค่อนข้างหน้าตาดี สูง ผิวค่อนข้างขาว


และมีช่วงนึงที่มีกิจกรรมในโรงเรียน กิจกรรมกีฬาสี
ฝนได้รับมอบหมายให้สอนรุ่นน้องม.ต้น และเราก็แอบไปช่วยอยู่พักนึง
เราเป็นคนแบ่งหน้าที่ให้ฝนได้ทำ  ซึ่งระยะเวลามันก็บีบเข้ามา
เราเลยไปช่วย และ ถามอยู่บ่อยๆ แต่ฝนไม่ชอบ5555  
เราเคยเห็นฝนแชร์ภาพในเฟส ว่าไม่ชอบให้ใครมาย้ำเรื่องงานบ่อยๆ
มันเหมือนจะทำให้รู้สึกไม่อยากทำ  และ ตอนนั้นเตอร์เป็นหลีด
เลยไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเรา  เตอร์แยกออกไปซ้อมก่อนตลอด
แต่เวลาที่ฝนสอนเต้นเสร็จ  ฝนก็มาเฝ้าดูเตอร์ซ้อมหลีด
แต่ตอนนั้นมันดูไม่ค่อยแปลกอะไร  เพราะเพื่อนในห้องเดียวกันก็
เป็นหลีดกันเยอะ  มันก็ค่อนข้างที่จะเหมือนมานั่งเฝ้าเพื่อนเฉยๆ
(ลืมบอกไป เรา เตอร์ ฝน อยู่ห้องเดียวกัน)
แต่เวลาที่ฝนรอเตอร์นั้น  ฝนก็นั่งอยู่กับเราด้วย ก็คุยเล่นอะไรตามภาษาเพื่อน
ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับฝนเท่าไรนะ ปกติดี

มีวันนึงจำได้ดีเลย
ฝนร้องไห้ เพราะว่าโดนรุ่นน้องนินทาว่า "คนนี้น่ะหรอ ถือป้ายสี เตี้ยก็เตี้ย"
ตอนนั้นฝนร้องไห้หนักมากกก ฝนเสียใจ  เพื่อนในห้องก็ช่วยกันปลอบ
เพื่อนในห้องก็บอกว่า "ฝน อย่าไปแคร์ คำพูดของคนอื่นเลย "
ฝนก็บอกว่า " ไม่ กูแคร์เว้ย  กูไม่ชอบให้ใครมองกูไม่ดี"
จากนั้นเราก็รู้เลยว่า ฝนค่อนข้างแคร์คำพูดของคนอื่น  
ตอนนั้นจำได้ว่า เราพูดไปว่า "เอางี้ ต่อจากนี้ถ้ามีใครถามให้บอกไปว่า
อาจารย์ให้ฝนเป็นคนถือป้าย จะได้จบปัญหา  แล้วฝนก็อย่าคิดมาก
ห้องอื่นเตี้ยกว่าตั้งเยอะ " นึกแล้วก็ขำ  ไม่รู้พูดไปแบบนั้นได้ไง
ตอนนั้นเตอร์ก็ซ้อมหลีดปกติเหมือนเดิม  แล้วค่อยมารู้ที่หลังอีกทีว่า
ฝนร้องไห้ มันถามเราว่า ฝนร้องไห้ทำไมวะ เราก็ตอบไปสั้นๆว่า
"โดนเด็กด่า55555 "  มันก็บอก "โว๊ะ จะไปสนใจอะไร"

และมีอยู่วันนีง  เราไปเห็นเตอร์กำลังคุยแชทกับรุ่นน้องม.4 ตอนนั้นเราเห็น
เพราะเตอร์เข้าเฟสในโน๊ตบุ๊ครุ่นพี่ของเรา แล้วลุกไปที่อื่น จากนั้นข้อความ
ของน้องเขาก็ดัง ทำให้เรารู้  เราจึงแอบถ่ายรูปชื่อแชท และหน้าโปร์ไฟล์
ไปให้ฝนดู ฝนบอกว่า" มันจะชอบน้องคนนี้หรอวะ  กูเคยเห็นหน้าแล้ว
น้องเขาไม่สวยเลยนะ "
เรา:ก็ไม่รู้ดิ บางทีเตอร์อาจจะไม่ได้ชอบคนที่หน้าตาก็ได้5555
ฝน:เงียบ
เรา:ต้องเห็นชื่อแชท เตอร์ตั้งว่าคนสวยด้วย
ฝน:เงียบ
เรา:ไม่รู้อ่ะ  จำที่กูบอกเชียร์ได้มั้ย  กูไม่เชียร์แล้วนะ
กูไม่อยากให้มาเลี้ยงอะไรแบบนี้ มันเหมือนไปหลอกอ่ะ
ฝน:ไม่ แค่นี้กูเลี้ยงเพื่อนได้อยู่แล้ว
ตอนนั้นฝนก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไรที่เตอร์คุยกับรุ่นน้องคนนั้น ฝนเลือกที่จะ
ชอบเตอร์ต่อไป



หลังจากที่กิจกรรมหมดสิ้นเสร็จสิ้น
ฝนเคยบอกไว้ว่า "พวกจะกินอะไร เนี้ยๆ หมดกีฬาสีละ เดี๋ยวกูเลี้ยง"
แล้วฝนก็ทำตามที่พูด  คือ แถวโรงเรียนที่เรียนอยู่ พวกเรารู้จักกับรุ่นพี่ที่จบ
จาก รร นี้ไปแล้ว ซึ่งอยู่ห้องแถวๆนี้  เราเลยเลือกไปกินเลี้ยงในห้องรุ่นพี่นั้น
ตอนนี้น่าจะเป็นตอนพีคสุด  เพราะว่า ฝนมาเลี้ยงเบียร์พวกเรา ตอนนั้น
ก็มีรุ่นพี่เรา เรา ฝน เตอร์ 4 คนที่กินเลี้ยงด้วยกัน ก็จิบเบียร์ เม้าส์มอยกัน
ไม่ได้กินหนักอะไรมาก  แต่คืนนั้นฝนนอนค้างห้องรุ่นพี่เรา  เพราะไม่อยาก
กลับดึก เราก็นอนค้าง ทุกคนค้างที่นี่กันหมด เราตื่นมาตอนเที่ยงกว่าๆ
ก็เห็นกลับไปแล้ว ฝนส่งข้อความมาบอกว่า "กลับก่อนนะ" แล้วก็ถามเราว่า
กลับบ้านหรือยัง  เราก็ตอบกลับไปปกติ  แล้วถามฝนว่า " อ่าว  กลับไปตั้ง
แต่ตอนไหน  " ฝนก็บอกมาว่าตั้งแต่11โมง เพราะต้องกลับต่างจังหวัด
ตอนนั้นฝนกลับต่างจังหวัดยาวไปจนถึงปีใหม่



และวันขึ้นปีใหม่ เป็นวันที่เรากับเตอร์ และเพื่อนๆในแก๊งเราอีกหลายคน
เคาท์ดาวน์ด้วยกัน  แต่ฝนไม่ได้เคาท์ดาวน์ด้วย เพราะว่าอยู่ต่างจังหวัด
ฝนวิดีโอคอลมาหาเรา ก็พูดๆบอกมาว่า "อิจฉา  อยากเคาท์ดาวน์ด้วยจัง "
เราก็แบบ อะ คุยกับเตอร์มั้ย
เตอร์ :ว่าไง ฝนนน เป็นไงมั่งง
ฝน     : กูไม่อยากคุยกับ
ตอนนั้นฝนก็ไม่ได้ทำหน้าจิงจังอะไรมาก  เราก็คิดว่าฝนแกล้งเล่น
สักพักหลังจากที่เคาท์ดาวน์เสร็จ ประมาณตีหนึ่งกว่าๆ
ฝนก็ส่งข้อความมาปรึกษา
ฝน: เราจูบกับคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรได้มั้ยวะ
เรา:กูก็ไม่รู้ว่ะ  เดี๋ยวอย่าบอกนะ...
ฝน:มันจูบกู...  แต่กูไม่ได้เริ่มนะ
เรา:อ่าว จริงหรอ แล้วตอนนั้นเตอร์มีสติมั้ย เมารึป่าว
ฝน:ก็มีสติดี ไม่เมา กูพยายามจะหันหน้าหนีแล้ว
เรา:เนี่ยอ่ะ  ทำอะไรไม่คิด  กูเป็นห่วงนะเว้ย ถ้าสมมุติว่าคืนนั้นไม่ได้แค่จูบ
ถ้ามีอะไรกันขึ้นมาจะทำยังไง แล้วอย่าบอกนะว่าไม่ยอมใครง่ายๆ
สถานการ์ณตอนนั้นเจอกับตัวอาจทำอะไรไม่ได้ก็ได้
ฝน:อืมมม กูผิดเองแหละ  กูไม่รู้จะทำยังไง  กูไม่กล้ามองหน้ามัน
เรา:นั้นดิ  จะทำตัวยังไงต่อไป จะกล้าสู้หน้ามันหรอ
ฝน:ไม่รู้ดิ
เรา:ต้องสารภาพแล้วแหละ แล้วก็ถามความรู้สึกมันไปเลย
ฝน:กูไม่กล้า
เรา:ถ้าไม่กล้าแล้วจะทำยังไง  จะปล่อยให้เรื่องนี้จบไปหรอ  ให้มันกลาย
เป็นเรื่องปกติต่อไปนั้นหรอ
ฝน:เงียบ

เราจำได้ว่าคุยกันประมาณนี้แล้วเราก็ปิดแชทไปนอน


แล้ววันถัดเราไปกินเลี้ยงต่อที่บ้านของเพื่อนอีกคน เตอร์ก็ไปด้วย เพื่อนในห้องไป
หลายคนแต่ฝนไม่ได้ไป  เพราะว่ายังอยู่ต่างจังหวัด ฝนก็วิดีโอคอล
มาหาเราอีกตามเคย ก็ถามว่า เป็นไง มีใครไปบ้างปกติ ตอนนั้นเราให้เตอร์คุยกับฝน
ฝนก็ไม่คุยกับเตอร์เลย  เพราะว่าเรื่องคืนนั้นยังคาใจอยู่  แต่เตอร์ทำตัวปกติมาก
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งต่อหน้าฝนและเรา  แต่เตอร์ไม่รู้หรอกว่าเรารู้เรื่องคืนนั้น
เราจำได้ว่าเราบอกไปว่า
เรา:อ่ะ เตอร์ก็ไม่ได้เป็นคนใสใสอะไรนะ  ไม่กลัวหรอวะ
บางทีเตอร์อาจจะแค่ฉวยโอกาสก็ได้นะ ไม่กลัวหรอ
ฝน:มันจะทำกูลงหรอวะ
เรา:ไม่เข้าใจหลอก คำว่าผู้ชายอ่ะ
      กูเคยได้ยินรุ่นพี่กู ถามมันว่า "เนี้ยไอฝนมันชอบนะ
       ไม่ชอบมันกลับหรอ
       เตอร์มันก็บอก "ไม่รู้ดิพี่ ผมว่าจะหลอกฟันมันอยู่55555
ฝน:เงียบ
เรา:แต่กูไม่รู้นะว่ามันพูดเล่นหรือพูดจริง  กูแค่บอกเฉยๆ




ถ้าจำไม่ผิดก็น่าจะวันที่3 ฝนกลับมาจากต่างจังหวัด มันชวนไปกินเบียร์
ข้างนอกแล้วให้เราชวนเตอร์ไปด้วย แต่ตอนนั้นมันดึกแล้ว ซึ่งเตอร์
ออกจากบ้านไม่ได้แล้ว  แต่เราออกได้เลยไปด้วย ตอนนั้นก็มีเพื่อนเรา
กับแฟนของเพื่อนเราไปด้วย รวมทั้งหมด 4 คน รวมฝนด้วย
ตอนนั้นเราไปตลาดนัดเรียบด่วนกัน
เรา:ชวนกูมาทำไมเนี้ย  
ฝน:กูไม่อยากอยู่บ้าน
เรา:รับผิดชอบชีวิตกูด้วยนะ กูไม่มีเงินใช้ละ พรุ่งนี้
ฝน:เออได้  อยู่กับกูกลัวไร กูเคยให้อดหรอ
วันนั้นที่ร้าน ฝนกินไปค่อนข้างเยอะอยู่ และเราก็กินเหมือนกัน
สักพักฝนเริ่มเมา ก็เพ้อถึงเตอร์ "เนี้ย กูอะไม่เข้าใจเลย
ถ้ามันไม่รู้สึกอะไรกับกูแล้วมันจูบกูทำไม " น้ำเสียงค่อนข้าง
เมาเลย  เราก็แบบช่วยปลอบช่วยคุยๆไปกับมัน ตอนนั้นมัน
ก็เมามาก มาซบไหล่เรา  สักพัก
ฝน: กูอยากเข้าห้องน้ำ พาไปห้องน้ำหน่อย
เราก็พามันไป  เดินก็ยังเซเลย  แต่ปากก็พูดอยู่ตลอดว่า กูไม่เมา
ตอนนั้นเจ้าของร้าน และคนอื่นๆมองมันกับเราแล้วขำมาก
เขาถาม "นี่น้องเขาไม่เมาใช่มั้ย"
เรา"อ๋อ ไม่เมาครับ  ปกติของมัน555555"
ตอนนั้นเราไม่เคยดูแลผู้หญิงคนไหนแบบนี้เลย  นึกในใจ "ชวนกูมา
แล้วให้กูมาดูแลอีกนะ"

เรากลับกันประมาณตี2 คืนนั้นมันให้เราไปนอนที่บ้านมัน เพราะพ่อแม่
ของฝนยังไม่กลับบ้าน อยู่ต่างจังหวัด แต่ก็มีเพื่อนอีกคนและแฟนเพื่อนไป
นอนด้วย เราก็ช่วยพยุงแบกมันกลับบ้าน  กลับแท็กซี่  แท็กซี่ก็ถามนะ
"เมาป่าวเนี้ย จอดปั๊มได้นะ "
ฝน:หนูไม่เมาค่ะพี่
เรา:อ๋อ ไม่เป็นไรๆครับ ไปเลยพี่ไปเลย รีบไป
ตอนนั้นฝนมันบ่นจะอ้วกอีก  เราให้มันกลั้นไว้ก่อน555 ถึงบ้านก็แบกมัน
เข้าบ้านอีก ถึงเท่านั้นแหละ มันก็รีบไปอ้วกเลย ตอนจะนอนมันให้
เพื่อนกับแฟนของเพื่อนนอนข้างนอก แต่เรากับฝนนอนด้วยกันในห้องมัน
คืนนั้นเราแบบเหนื่อยกับมันมาก แล้วรู้สึกสงสารมันมากเลย เข้าใจนะ
ความรู้สึกของคนแอบชอบ  คืนนั้นจำได้ว่า มันนอนกอดเราทั้งคืนเลยมั้ง
นึกในใจก็คงเมาอ่ะแหละ  ถ้าเป็นคนอื่นคงเสร็จไปแล้วมั้งเนี้ย

ตื่นเช้ามาเพื่อนและแฟนเพื่อนที่นอนค้างด้วยกลับกันไปก่อน
เรากับฝนตื่นมาตอน10โมง แต่งตัวไปโรงเรียนด้วยกันในตอนเที่ยง
ตอนกำลังไป รร อยู่บนแท็กซี่
ฝน: กูจะทำไงดีวะ  กูไม่กล้ามองหน้าเตอร์
เรา:ก็ตามที่กูบอกแหละ  ต้องสารภาพเว้ย
ฝน:กูเป็นผู้หญิงนะ จะให้กูไปบอกมันได้ไง
เรา:เอ้า งั้นถามก่อน ค่อยบอกความรู้สึกมันไปก็ได้
ฝน:เออๆ ยังไงกูก็ไม่กล้าอยู่ดี
เรา:แล้วจะปล่อยให้คืนนั้นเป็นเรื่องปกติหรอ  จะปล่อยให้มันทำงี้หรอ
ฝน:เงียบ
ตอนนั้นคนขับก็แอบมองตรงกระจก  เราก็ขำในใจ"เอ่อ พี่ๆ แค่จูบนะ"
พอถึง รร ฝนก็ไม่คุยกับเตอร์ ไม่ได้เล่นกับเตอร์เหมือนแต่ก่อน
เพราะว่ายังไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตแหละมั้ง5555  ตอนนั้นฝนก็มาคุยกับเล่น
กับเราแทน


วันถัดมา มา รร  ฝนก็ยังไม่ค่อยคุยกับเตอร์เท่าไร เหมือนเมื่อวาน
แล้วก็มาคุยมาเล่นกับเราปกติ และบ่อยขึ้นด้วย ไม่รู้ว่าจุดเปลี่ยนของหัวใจ
มันอยู่ตรงนี้หรือเปล่านะ  เตอร์มันก็รู้ตัวนะ ว่าฝนก็ไม่ค่อยคุยกับมัน
แต่มันก็ดูเหมือนจะไม่อะไร  แต่มันก็ไม่มาถามเรานะ

จุดพีคที่สุดของเรื่องคงอยู่ตอนนี้เรารู้สึกแปลกมากๆตอนเรากลับบ้านไป
เรารู้สึกดีอย่างแปลกๆ และสับสนมาก  สับสนว่าอะไรน่ะหรอ สับสนว่า
เราชอบฝนหรือเปล่า ทำไมรู้สึกเป็นห่วง อยากคุยด้วย อะไรทำนองนี้
แต่พีคสุดคือ  เรามีแฟนแล้ว วันถัดมาเราตีตัวออกห่างจากฝน และ
ไม่ได้คุยกับแฟนเลย เราไม่ได้คุยกับทั้งคู่  เราอ่อนแอ สับสน หน้าไม่รับแขก
ตั้งแต่เช้า  ตีตัวออกห่างจากฝน และเตอร์ เพื่อนในกลุ่มนั้น แล้วไปนั่งคุย
กับเพื่อนกลุ่มอื่น ตอนนั้นเราคิดว่าอยากอยู่คนเดียว อยากทบทวนหัวใจ
ตัวเองว่าเราเป็นอะไร ชอบฝนไปได้ยังไง  แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
มันยิ่งทำให้ทรมานหัวใจมากๆๆ และรู้สึกเจ็บที่สุดคือ ฝนกับเตอร์
เริ่มคุยกันปกติ ตอนนั้นเรารู้สึกทำอะไรไม่ถูก  มันอาจจะเป็นเพราะเราตีตัว
ออกห่างออกมา  เลยทำให้ฝนคุยกับเตอร์  ตอนนั้นเราคิดว่าสรุปเรื่องคืนนั้น
ฝนมันคงไม่คิดอะไรเรื่องคืนนั้นแล้ว  ช่วงวันนั้นเราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย
เพื่อนคนอื่นก็ทักนะว่าเป็นอะไร ทำไมเงียบๆ  ฝนก็พยายามจะเข้ามาคุยด้วย
แต่เห็นเราไม่โอเค  เลยยังไม่มาคุยด้วย  

ตอนเย็นเราก็ไม่ได้คุยกับแฟนเราเลย  เราสับสนไปหมด  สุดท้ายแฟนเราทนไม่ไหว
เราเลยจำเป็นต้องบอกทุกอย่างกับแฟนเราไป  เรารู้สึกผิดมาก รู้สึกผิดที่เผลอใจ
รู้สึกดีกับคนอื่นแบบนี้  และเรากับแฟนก็เลือกหยุดความสัมพันธ์ไว้แค่ตรงนี้
แฟนเราก็เข้าใจและบอกว่าจะรอเรา แต่เราอ่อนแอมากๆ เพราะในขณะที่เราเคลียร์
หัวใจตัวเอง  ฝนกับเตอร์ก็ไปดูหนังกัน  ความรู้สึกตอนนั้นมันแบบแย่ที่สุด เราไม่เคย
เจออะไรแบบนี้มาก่อน ตอนนั้นเรากำลังกลับบ้าน และยังไม่ถึงบ้าน  เป็นการเดินร้องไห้
ที่โครตแย่ แย่มากๆ  เราต้องการคำปรึกษามากๆตอนนั้น เราเลยไปปรึกษาเพื่อนอีกคนนึง
มันบอกว่า ยังไงเราก็ผิด ทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้วไปรู้สึกดีกับคนอื่นแต่ ความรัก
มันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา