When I'm Feeling Blue (ประตูสีรุ้ง) ep. 3
นัทนั่งก้มหน้าก้มตา จู่ๆก็ขอตัวกลับบ้าน ผมไปส่งเค้าที่ประตู กลับเข้ามาเก็บของสำคัญๆใส่กระเป๋าเดินทาง
ลงมาเรียกแท๊กซี่ ยังไม่รู้จะไปไหนเลยสับสนไปหมด
ปิ๊ดๆ เสียงแตรรถใคร??
นัท!....เค้าเลื่อนกระจกลง ถามว่าจะไปไหน
"ผมจะไปหาที่อยู่ใหม่" เค้าเรียกให้ขึ้นรถบอกจะพาไป นัทลงมาช่วยยกกระเป๋าโยนไว้เบาะหลัง หนักจังปาล์มอะไรเนี่ยยังกับย้ายบ้านเลย "ครับ...ย้ายบ้าน" ทำไมยังไม่ไป ผมถามเค้า นัทหลับ....เพิ่งรู้สึกตัวหนะ แหะๆ เค้าตอบ
ยังเช้าอยู่มาก...ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปไหนดี ไม่รู้ว่าเมาหรือเสียใจที่ทำให้สมองว่างเปล่าแบบนี้ ไปพักคอนโดนัทมั้ยหาห้องได้ค่อยย้าย เสียงนัทถาม ผมเงียบ...ไม่อยากตอบ...เค้าคงสะดวกที่จะไปหามิ้นต์สินะ
ไปนะปาล์ม....นัทถามอีกครั้ง ผมเงียบ
เค้าพาผมมาที่คอนโด นัทมันฐานะดีทีเดียว ไม่น่ามิ้นต์ถึงนอกใจง่ายๆ
ตามสบายเลยปาล์มอยู่นานแค่ไหนก็ได้ ปาล์มยกให้นัทห้องนึง เค้าส่งกุญแจห้องให้ แล้วเปิดประตูเข้าห้องข้างๆไป
ผมหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีเกือบเย็นแล้ว ตั้งแต่กลับมาจากต่างจังหวัดเพิ่งได้นอน เพลียมากจนร่างแทบพัง ใจก็พัง
มิ้นต์โทรมาเป็นร้อยสาย ส่งข้อความเข้าทุกทาง ขอโทษ...อ้อนวอนให้กลับไปหา
ซึ่งมันไม่ใช่ตอนนี้ ผมไม่แน่ใจว่าความรักที่มี...มากพอจะให้อภัยเรื่องแบบนี้ได้รึเปล่า มันรับไม่ได้จริงๆ
เอาโน๊ตบุ๊คมาเปิดงานเซฟรูปกับวีดีโอลง ผมมีงานต้องส่ง เรื่องอื่นเอาไว้ก่อน
เสียงเคาะประตูดังขึ้น "เข้ามาซิผมไม่ได้ล็อค" นัทถือข้าวไข่เจียวกับน้ำมะนาวมาส่งให้ บอกให้กินซะ ผมตักใส่ปากแล้วต้องรีบกินน้ำมะนาวตาม "ทำเองเหรอ"....ผมถาม ครับทำเอง
ผมหัวเราะ...."ทั้งเค็มทั้งเปรี้ยวเลยครับ555 ไข่เจียวนัทโครตไม่อร่อยเลย" ผมปากเสียพูดไปตรงๆ นัทเงียบไป
ยังน้อยไป...นัท! นี่ผมแค่ปากเสียใส่ไม่ชกคว่ำตั้งแต่เมื่อคืนก็บุญแล้ว เค้าเดินออกไปเงียบๆ เหมือนงอนเลยยังกับตุ๊ดผมแอบขำ
ตี 3 แล้วผมปิดคอมเปิดประตูห้องออกมา เห็นประตูห้องนัทเปิดอยู่ กะจะเดินไปขอโทษที่ปากเสีย แต่เค้าไม่อยู่ คงไปหามิ้นต์....ผมจิตตก หยิบกล้องออกมายืนระเบียง คอนโดชั้นที่ 30กว่าวิวสวยแบบนี้นี่เอง ผมเบี่ยงความคิดไปที่วิวข้างหน้า แล้วกดชัตเตอร์ แสงไฟวิบๆสะท้อนแม่น้ำยามค่ำคืนสวยจนผมเบี่ยงอารมณ์สำเร็จ
ผมก็เป็นแบบนี้แหละมีวิธีเยียวยาความรู้สึกตัวเองเสมอ ใกล้สว่าง...เสียงเคาะประตูห้องดังรัวจนผมตกใจ รีบเดินไปดูที่ตาแมว นัท! ถ้าทางเค้าเมามากขับรถกลับมาได้ยังไงวะ ผมรีบเปิดประตูเค้าล้มมาใส่ผมทั้งตัวจนต้องกอดไว้ "ทำไมเมาแบบนี้ครับนัท"
นัทขอโทษๆ ปาล์มนัทขอโทษ พูดซ้ำๆจนผมบอกว่ารู้แล้วๆ อุ้มนัทมาที่เตียงเวรกรรมของผมต้องมาอุ้มผู้ชายขึ้นเตียง
"เหม็นอ๊วกมากเลยนัท อาบน้ำไหวมั้ย" นิ่ง.......จะไม่สนใจก็อดไม่ได้ผมรื้อๆตู้เสื้อผ้าหาผ้าขนหนูผืนเล็กๆ เห็นรูปสาวๆของนัทติดไว้ที่ผนังเต็มไปหมด คิดในใจ....
นี่คงสะสมเป็นคอลเลคชั่นสินะบานเบือกเลย
ผมเอาผ้าชุบน้ำออกมา ทำไงดีวะ...นัทถอดเสื้อซิครับจะเช็ดตัวให้ นิ่ง....ผมจะหลับอยู่แล้วง่วงมากๆ เลยขึ้นคร่อมบนตัวนัทสอดสองแขนไว้ใต้แขนเค้าแล้วงัดขึ้นมาให้เค้านั่ง กลายเป็นผมนั่งอยู่บนตัวเขาซะงั้น เค้าซุกหน้ามาทีอก
ผมบอกให้ชูแขนหน่อยจะถอดเสื้อให้ เสื้อยืดธรรมดาๆกลายเป็นอะไรที่ถอดยากถอดเย็น
นัทขาวมากแผงอกเต็มมีซิทแพคกำลังสวย ไม่น่าสาวๆติดตรึม ผมเช็ดหน้าเช็ดคอหน้าอก เค้าบ่นหนาวๆ จะเสร็จแล้ว...ผมบอกแล้วเช็ดหลังให้ เค้ากอดผมเเน่นสองแขนเลย
สภาพผมดูไม่ได้ ใครมาเห็นต้องนึกว่าเป็นผัวเมียกันแน่ๆนั่งคร่อมอยู่บนตัวนัทแล้วนัทมันซุกกอดผมแน่นแบบนี้...หมดกัน
เสร็จแล้วครับนัทใส่เสื้อก่อนสิ แต่คิดดูแล้วปล่อยนอนเลยดีกว่า
ผมค่อยๆเอนตัวไปข้างหน้าให้เค้าหงายหลังไปนอน นัทๆปล่อยปาล์มแล้วนอนดีๆ...ผมทับอยู่บนตัวเค้าและเค้ายังกอดผมไม่ปล่อย
นัทขอโทษนะปาล์ม....เสียงเค้าเพ้อๆไม่ค่อยได้สติ เอาสองมือมาโน้มคอผมจนหน้าผากเราพิงกัน....นัทขอโทษ เขาพูดเบาๆ
ผม....ไม่รู้นัทเป็นอะไร....
เค้าคลายกอดผมแล้วแต่ผมยังนิ่งอยู่แบบนั้น ผู้ชายอะไรหน้าหวาน......ผมรู้สึกบอกไม่ถูกเค้าเริ่มซุกมาที่คอ ให้ตาย...เค้าค่อยๆจูบผม แล้วเริ่มกอดผมแน่นขึ้น ผมรู้สึกเหมือนคนเป็นไข้ตัวร้อนผ่าว
When I'm Feeling Blue (ประตูสีรุ้ง) ep. 3
นัทนั่งก้มหน้าก้มตา จู่ๆก็ขอตัวกลับบ้าน ผมไปส่งเค้าที่ประตู กลับเข้ามาเก็บของสำคัญๆใส่กระเป๋าเดินทาง
ลงมาเรียกแท๊กซี่ ยังไม่รู้จะไปไหนเลยสับสนไปหมด
ปิ๊ดๆ เสียงแตรรถใคร??
นัท!....เค้าเลื่อนกระจกลง ถามว่าจะไปไหน
"ผมจะไปหาที่อยู่ใหม่" เค้าเรียกให้ขึ้นรถบอกจะพาไป นัทลงมาช่วยยกกระเป๋าโยนไว้เบาะหลัง หนักจังปาล์มอะไรเนี่ยยังกับย้ายบ้านเลย "ครับ...ย้ายบ้าน" ทำไมยังไม่ไป ผมถามเค้า นัทหลับ....เพิ่งรู้สึกตัวหนะ แหะๆ เค้าตอบ
ยังเช้าอยู่มาก...ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปไหนดี ไม่รู้ว่าเมาหรือเสียใจที่ทำให้สมองว่างเปล่าแบบนี้ ไปพักคอนโดนัทมั้ยหาห้องได้ค่อยย้าย เสียงนัทถาม ผมเงียบ...ไม่อยากตอบ...เค้าคงสะดวกที่จะไปหามิ้นต์สินะ
ไปนะปาล์ม....นัทถามอีกครั้ง ผมเงียบ
เค้าพาผมมาที่คอนโด นัทมันฐานะดีทีเดียว ไม่น่ามิ้นต์ถึงนอกใจง่ายๆ
ตามสบายเลยปาล์มอยู่นานแค่ไหนก็ได้ ปาล์มยกให้นัทห้องนึง เค้าส่งกุญแจห้องให้ แล้วเปิดประตูเข้าห้องข้างๆไป
ผมหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีเกือบเย็นแล้ว ตั้งแต่กลับมาจากต่างจังหวัดเพิ่งได้นอน เพลียมากจนร่างแทบพัง ใจก็พัง
มิ้นต์โทรมาเป็นร้อยสาย ส่งข้อความเข้าทุกทาง ขอโทษ...อ้อนวอนให้กลับไปหา
ซึ่งมันไม่ใช่ตอนนี้ ผมไม่แน่ใจว่าความรักที่มี...มากพอจะให้อภัยเรื่องแบบนี้ได้รึเปล่า มันรับไม่ได้จริงๆ
เอาโน๊ตบุ๊คมาเปิดงานเซฟรูปกับวีดีโอลง ผมมีงานต้องส่ง เรื่องอื่นเอาไว้ก่อน
เสียงเคาะประตูดังขึ้น "เข้ามาซิผมไม่ได้ล็อค" นัทถือข้าวไข่เจียวกับน้ำมะนาวมาส่งให้ บอกให้กินซะ ผมตักใส่ปากแล้วต้องรีบกินน้ำมะนาวตาม "ทำเองเหรอ"....ผมถาม ครับทำเอง
ผมหัวเราะ...."ทั้งเค็มทั้งเปรี้ยวเลยครับ555 ไข่เจียวนัทโครตไม่อร่อยเลย" ผมปากเสียพูดไปตรงๆ นัทเงียบไป
ยังน้อยไป...นัท! นี่ผมแค่ปากเสียใส่ไม่ชกคว่ำตั้งแต่เมื่อคืนก็บุญแล้ว เค้าเดินออกไปเงียบๆ เหมือนงอนเลยยังกับตุ๊ดผมแอบขำ
ตี 3 แล้วผมปิดคอมเปิดประตูห้องออกมา เห็นประตูห้องนัทเปิดอยู่ กะจะเดินไปขอโทษที่ปากเสีย แต่เค้าไม่อยู่ คงไปหามิ้นต์....ผมจิตตก หยิบกล้องออกมายืนระเบียง คอนโดชั้นที่ 30กว่าวิวสวยแบบนี้นี่เอง ผมเบี่ยงความคิดไปที่วิวข้างหน้า แล้วกดชัตเตอร์ แสงไฟวิบๆสะท้อนแม่น้ำยามค่ำคืนสวยจนผมเบี่ยงอารมณ์สำเร็จ
ผมก็เป็นแบบนี้แหละมีวิธีเยียวยาความรู้สึกตัวเองเสมอ ใกล้สว่าง...เสียงเคาะประตูห้องดังรัวจนผมตกใจ รีบเดินไปดูที่ตาแมว นัท! ถ้าทางเค้าเมามากขับรถกลับมาได้ยังไงวะ ผมรีบเปิดประตูเค้าล้มมาใส่ผมทั้งตัวจนต้องกอดไว้ "ทำไมเมาแบบนี้ครับนัท"
นัทขอโทษๆ ปาล์มนัทขอโทษ พูดซ้ำๆจนผมบอกว่ารู้แล้วๆ อุ้มนัทมาที่เตียงเวรกรรมของผมต้องมาอุ้มผู้ชายขึ้นเตียง
"เหม็นอ๊วกมากเลยนัท อาบน้ำไหวมั้ย" นิ่ง.......จะไม่สนใจก็อดไม่ได้ผมรื้อๆตู้เสื้อผ้าหาผ้าขนหนูผืนเล็กๆ เห็นรูปสาวๆของนัทติดไว้ที่ผนังเต็มไปหมด คิดในใจ....
นี่คงสะสมเป็นคอลเลคชั่นสินะบานเบือกเลย
ผมเอาผ้าชุบน้ำออกมา ทำไงดีวะ...นัทถอดเสื้อซิครับจะเช็ดตัวให้ นิ่ง....ผมจะหลับอยู่แล้วง่วงมากๆ เลยขึ้นคร่อมบนตัวนัทสอดสองแขนไว้ใต้แขนเค้าแล้วงัดขึ้นมาให้เค้านั่ง กลายเป็นผมนั่งอยู่บนตัวเขาซะงั้น เค้าซุกหน้ามาทีอก
ผมบอกให้ชูแขนหน่อยจะถอดเสื้อให้ เสื้อยืดธรรมดาๆกลายเป็นอะไรที่ถอดยากถอดเย็น
นัทขาวมากแผงอกเต็มมีซิทแพคกำลังสวย ไม่น่าสาวๆติดตรึม ผมเช็ดหน้าเช็ดคอหน้าอก เค้าบ่นหนาวๆ จะเสร็จแล้ว...ผมบอกแล้วเช็ดหลังให้ เค้ากอดผมเเน่นสองแขนเลย
สภาพผมดูไม่ได้ ใครมาเห็นต้องนึกว่าเป็นผัวเมียกันแน่ๆนั่งคร่อมอยู่บนตัวนัทแล้วนัทมันซุกกอดผมแน่นแบบนี้...หมดกัน
เสร็จแล้วครับนัทใส่เสื้อก่อนสิ แต่คิดดูแล้วปล่อยนอนเลยดีกว่า
ผมค่อยๆเอนตัวไปข้างหน้าให้เค้าหงายหลังไปนอน นัทๆปล่อยปาล์มแล้วนอนดีๆ...ผมทับอยู่บนตัวเค้าและเค้ายังกอดผมไม่ปล่อย
นัทขอโทษนะปาล์ม....เสียงเค้าเพ้อๆไม่ค่อยได้สติ เอาสองมือมาโน้มคอผมจนหน้าผากเราพิงกัน....นัทขอโทษ เขาพูดเบาๆ
ผม....ไม่รู้นัทเป็นอะไร....
เค้าคลายกอดผมแล้วแต่ผมยังนิ่งอยู่แบบนั้น ผู้ชายอะไรหน้าหวาน......ผมรู้สึกบอกไม่ถูกเค้าเริ่มซุกมาที่คอ ให้ตาย...เค้าค่อยๆจูบผม แล้วเริ่มกอดผมแน่นขึ้น ผมรู้สึกเหมือนคนเป็นไข้ตัวร้อนผ่าว