"มิอาจประสบพบพักตร์ ใช่ว่าจักคิดหักใจ
คิดถึงทุกวันไป แม้มีได้อยู่ใกล้กัน
ไม่ใกล้ก็เหมือนใกล้ เพราะดวงใจอันผูกพัน
เหมือนเห็นกันทุกวัน เราพบกันนั้นด้วยใจ"

บทประพันธ์ ของ ว.วินิจฉัยกุล
บทโทรทัศน์ โดย เอกลิขิต
กำกับการแสดงโดย อดุลย์ บุญบุตร

ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์

เป็นเรื่องราวของ "หม่อมเจ้าหญิงอุรวศี" ที่ต้องสูญสิ้นเสด็จพ่อ ทำให้ต้องผจญชะตากรรมกับการกลั่นแกล้ง "หม่อมต่วน" หม่อมเอกในเสด็จ และ พระขนิษฐาต่างมารดา ทำให้ต้องอยู่ในวังอย่างไม่เป็นสุข แต่ก็ได้กำลังใจจาก "อนล" บุตรชายคนเล็กของพระยารัชปาลี ก็ได้คอยให้คำปรึกษาและกำลังใจจนผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆ นานา มาได้

"ไฟในเรื่องอาจหมายถึง หม่อมต่วนและพระขนิษฐาที่คอยรุมทำร้ายและคอยจะเผาผลาญตัวอุรวศี และ อนล ซึ่งหมายความว่าไฟ"

เรื่องนี้จะเป็นละครพีเรียดสมัยรัชกาลที่6 ที่มีการแต่งกายสวยงามตามยุคสมัย และ บทกลอนและคำพูดสละสลวยจากบทประพันธ์ชั้นครู และ นักเขียนบทโทรทัศน์มือฉมังอย่างคุณ "เอกลิขิต" โดยใช้เวลาถ่ายทำเพียง 6 เดือนนิดๆ เท่านั้น ได้ มิว นิษฐา มาประกบคู่กับ ไม้ วฤษฎิ์เป็นครั้งแรก....

cr.maiwaritwithlove twitter