วันพฤหัสที่ 29 ธันวาที่ผ่านมา ผมขึ้นรถ 40 คันเล็กสีส้มกำลังไปม.ตามปกติครับ เวลาประมาณ 11 โมงเห็นจะได้ได้เพราะเรียนบ่าย เจอน้องผญ.คนนึงใส่เอี๊ยมยีน เสื้อยืดขาว(ไม่แน่ใจเรื่องสี) ผมยาวเลยบ่า อายุประมาณ 18-19 นั่งอยู่เบาะหลังสุดตอนแรกก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกครับ จนกระทั่งคุณเธอลงลุกขึ้นยืนให้คนอื่นนั่ง เธอมายืนใกล้ๆกับผมก็เงียบอยู่นานจนถึงป้ายพรานนกเริ่มโทรหาเพื่อน(หรือแฟนก็ไม่ทราบ)ในใจก็คิดว่าคงไม่เคยมาหลงทางหรือเปล่า แต่ผมก็ยังนิ่งอยู่จนถึงป้ายโพธิ์สามต้นเธอก็หันมองซ้ายมองขวาอีกครั้งเลยถามไปว่า
ผม : จะไปลงป้ายไหนครับ
สะดุ้งเล้กน้อยก่อนตอบว่า
เธอ : ศึกษานารีค่ะ
เราก้แบบอ้าวยังไม่ถึงนี่หว่าได้แค่ อ่อๆ โอเคครับนึกว่าหลง(เธอบอกเคยมาแล้วแถมรู้จักทวีธาด้วย) ก็กลับไปมุมเดิมต่อไป555 ก็คิดว่าจบที่ตรงนั้นแล้วซักพักเธอชวนคุยต่อถามเรื่องเรียน สัพเพเหระอะไรไปเรื่อยยระหว่างที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานถามกันไปมาก็ใกล้ถึงป้ายที่เธอต้องคือป้ายศน.
ผม : นี่ไงจะถึงศน.แล้วป้ายต่อไปลงเดินอีกนิดนึง
คุณเธอทำหน้านิ่งๆผมได้ยินเธอพูดเบาๆว่า
เธอ : สพานพุทธ
แล้วก็กลับมาคุยกันต่อปกติจนมันจะเลยป้ายเพราะถ้าเลยแล้วจะขึ้นสะพานพระปกเดินอานแน่นอนเลยตัดสินใจกดออดให้ เธอทำหน้านิ่งปนงงเหมือนกับว่ายังไม่ถึงจุดที่จะลง(ในใจเริ่มคิดละว่าตกลงจะไปที่ไหนกันแน่) ก็สั่งเสียมองหน้ากันกันไม่กี่วิ ขณะเดียวกันคนขับเลยพูดขึ้นมาว่า
คนขับ : อย่าตื่นเต้นน้อง อย่าตื่นเต้นนนน~
คงหมายถึงพวกผมแน่นอนเพราะเงียบทั้งคันมีผมคุยกันแค่ 2 คนแล้วเธอก็ลงจากรถไปผมก็มองเธอลงจากรถอย่างเงียบๆพร้อมกับโบกมือลา เธอก็บอกมือตอบด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม
นี่คือข้อมูลของเธอที่ผมพอจะจำได้ครับ
1.เรียนรร.คริสต์ในศรีราชา(จำชื่อไม่ได้ขออภัยชื่อเรียกค่อนข้างยาก)
2.เพิ่งจบชั้นม.6 มาอยากเข้าสถาปัตย์ ลาดกระบัง
3.ชื่อเล่นขึ้นต้นด้วยตัว Q(ขอใส่ตัวย่อไปก่อนนะครับไม่รู้ว่าจะเปิดเผยชื่อจริงได้ไหม)
4.คาดว่าน่าจะไม่ค่อยได้ขึ้นรถเมย์เพราะรถเบรกทีไร ตัวจะปลิวไปตามแรงเบรกทุกครั้ง 5555555 ผมเลยสอนการยืนแต่ก็ปลิวเหมือนเดิม
5.มาจากนครปฐม นั่งรถตู้มาละก็มาต่อ 40 ไปศน.
6.มีเพื่อนเรืยนอยู่ที่ทวีธาภิเศก
**เหมือนจะมีปานดำบนหน้าผากด้วยนะถ้าผมจำไม่ผิดด
ปล. ผมอยากรู้ว่าเธอถึงที่หมายปลอดภัยดีหรือเปล่าหรือผมไล่เธอลงไปหลงอีกกก
ปล.2 หากมีใครรู้จักหรือเป็นเพื่อนกับเธอช่วยให้เธออ่านและทักกลับมาหาผมด้วยจะเป็นบุญมากเลยครับ ขอขอบพระคุณทุกท่านล่วงหน้าครับ
ตามหาเด็กผู้หญิงที่ขึ้นรถเมย์สาย 40 กำลังจะไปถ่ายรูปที่รร.ศึกษานารีครับ
ผม : จะไปลงป้ายไหนครับ
สะดุ้งเล้กน้อยก่อนตอบว่า
เธอ : ศึกษานารีค่ะ
เราก้แบบอ้าวยังไม่ถึงนี่หว่าได้แค่ อ่อๆ โอเคครับนึกว่าหลง(เธอบอกเคยมาแล้วแถมรู้จักทวีธาด้วย) ก็กลับไปมุมเดิมต่อไป555 ก็คิดว่าจบที่ตรงนั้นแล้วซักพักเธอชวนคุยต่อถามเรื่องเรียน สัพเพเหระอะไรไปเรื่อยยระหว่างที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานถามกันไปมาก็ใกล้ถึงป้ายที่เธอต้องคือป้ายศน.
ผม : นี่ไงจะถึงศน.แล้วป้ายต่อไปลงเดินอีกนิดนึง
คุณเธอทำหน้านิ่งๆผมได้ยินเธอพูดเบาๆว่า
เธอ : สพานพุทธ
แล้วก็กลับมาคุยกันต่อปกติจนมันจะเลยป้ายเพราะถ้าเลยแล้วจะขึ้นสะพานพระปกเดินอานแน่นอนเลยตัดสินใจกดออดให้ เธอทำหน้านิ่งปนงงเหมือนกับว่ายังไม่ถึงจุดที่จะลง(ในใจเริ่มคิดละว่าตกลงจะไปที่ไหนกันแน่) ก็สั่งเสียมองหน้ากันกันไม่กี่วิ ขณะเดียวกันคนขับเลยพูดขึ้นมาว่า
คนขับ : อย่าตื่นเต้นน้อง อย่าตื่นเต้นนนน~
คงหมายถึงพวกผมแน่นอนเพราะเงียบทั้งคันมีผมคุยกันแค่ 2 คนแล้วเธอก็ลงจากรถไปผมก็มองเธอลงจากรถอย่างเงียบๆพร้อมกับโบกมือลา เธอก็บอกมือตอบด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม
นี่คือข้อมูลของเธอที่ผมพอจะจำได้ครับ
1.เรียนรร.คริสต์ในศรีราชา(จำชื่อไม่ได้ขออภัยชื่อเรียกค่อนข้างยาก)
2.เพิ่งจบชั้นม.6 มาอยากเข้าสถาปัตย์ ลาดกระบัง
3.ชื่อเล่นขึ้นต้นด้วยตัว Q(ขอใส่ตัวย่อไปก่อนนะครับไม่รู้ว่าจะเปิดเผยชื่อจริงได้ไหม)
4.คาดว่าน่าจะไม่ค่อยได้ขึ้นรถเมย์เพราะรถเบรกทีไร ตัวจะปลิวไปตามแรงเบรกทุกครั้ง 5555555 ผมเลยสอนการยืนแต่ก็ปลิวเหมือนเดิม
5.มาจากนครปฐม นั่งรถตู้มาละก็มาต่อ 40 ไปศน.
6.มีเพื่อนเรืยนอยู่ที่ทวีธาภิเศก
**เหมือนจะมีปานดำบนหน้าผากด้วยนะถ้าผมจำไม่ผิดด
ปล. ผมอยากรู้ว่าเธอถึงที่หมายปลอดภัยดีหรือเปล่าหรือผมไล่เธอลงไปหลงอีกกก
ปล.2 หากมีใครรู้จักหรือเป็นเพื่อนกับเธอช่วยให้เธออ่านและทักกลับมาหาผมด้วยจะเป็นบุญมากเลยครับ ขอขอบพระคุณทุกท่านล่วงหน้าครับ