เพื่อนร่วมงานของเราคนนึง เมื่อรู้ว่าเราเข้าไปเขียนใบลาพักร้อน ก็เดินมาพูดกระแนะกระแหนเราประมาณว่า
"มีเงินเที่ยวเนอะ แต่ไม่มีเงินให้คนอื่นยืม เอามาให้พี่ยืม ยังจะมีค่าซะกว่าอีก เอาไปเที่ยว มันก็เหมือนสูญเงินเปล่า ฯลฯ"
"ละแหม ทีตอนพี่ขอยืมเดือนก่อน ละบอกไม่มีนะ ทีงี้ละจะไปเที่ยวญี่ปุ่น"

จากนั้นก่อนแกเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานแก แกก็พูดทิ้งท้ายว่า
"ชิ จำไว้"
เหมือนจะพูดเชิงขำๆ งอนๆ แล้วทำท่าสะบัดบ๊อบกลับไป เราก็อธิบายไม่ค่อยถูก
แต่เราได้ยินแล้วรู้สึกหดหู่นิดๆ ไม่ค่อยสบายใจเลยค่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองทำอะไรผิดไปงั้นหรือ
หลังจากนั้นเวลามาทำงาน เจอหน้ากัน ก็เหมือนไม่ค่อยอยากทักทายกัน ไม่ยิ้มให้เราเหมือนเคย
ทั้งที่ก่อนหน้า ก็ไปกินข้าวกลางวันด้วยกันปกติ
แต่พอรู้ว่าเราจะไปเที่ยว กลับมางอนมาโกรธเราเฉยเลย
จริงๆเราก็นับถือเค้านะคะ เค้าเป็นรุ่นพี่เราหลายปี ทำงานที่นี่มานาน

แต่เรื่องมันเริ่มมาจากเมื่อต้นปีก่อนแกมาขอยืมเงินเรา ประมาณเดือนละ 3 พันบ้าง 5 พันบ้าง
พอเงินเดือนออก แกก็เอามาคืนตรงเวลา
แต่มาช่วงหลังๆ มายืมแล้วก็ไม่คืน บางครั้งมาคืนก็จริง แต่ก็คืนไม่ครบ ยืมไป 5 ก็จ่ายคืนเรามาแค่ 2 บ้าง แล้วก็จะยืมเพิ่มอีก
เราก็เซ็งๆ เลยปฏิเสธไม่ให้แกยืม โดยบอกว่า ไม่มีให้ยืม เรามีแค่พอใช้ และอยากเก็บไว้ยามฉุกเฉินบ้าง ทำนองนี้
เราก็งงว่า แกก็ทำงานมานานกว่าเราหลายปีมาก ตำแหน่งก็สูงกว่า มีรถหรูๆ มีกระเป๋าแบรนเนมแพงๆถือ
แต่ทำไมเงินถึงไม่พอใช้สักเดือน (ก่อนหน้านี้) ต้องมาขอยืมเราทุกๆเดือน
ละพอเราไม่ให้ยืม แล้วทำไมต้องมาโกรธกันด้วย T__T

เราก็เคยถามแกว่า เงินเดือนไม่พอใช้อีกแล้วหรือ แกก็บอกว่า ลูกพี่เข้าโรงเรียนเปิดเทอม ต้องซื้อโน่นนี่นั่น มันเลยช๊อตๆ
บางทีก็ให้เหตุผลเราว่า จะยืมไปซื้อของเล่นให้ลูก ถ้าไม่ซื้อให้เดี๋ยวจะงอแง หรือไม่ก็ บอกเราว่าเอาไปจ่ายหนี้เงินกู้ กยศ อะไรสักอย่าง
หรือบางครั้งก็บอกว่า สามีแกเงินเดือนออกช้า บลา บลา บลา ๆๆๆ เลยมาขอยืมเราก่อน สิ้นเดือนนี้ให้
แต่พอเอาเข้าจริง สิ้นเดือนก็ไม่ได้ เดือนหน้าก็ไม่ให้ กว่าจะเอามาให้ ปาเข้าไป 3 เดือนกว่า แล้วก็ให้ไม่ครบ ก็จะมาเอาใหม่
ทีวีเสีย ก็มายืมบัตรเราไปผ่อน ฯลฯ
เฮ้ออออ..... บางทีเราก็คิด ว่านี่เราต้องมารับภาระครอบครัวของคนอื่นอีกหรอเนี่ย
จากนั้นเลยตัดปัญหาไม่ให้ยืม ตั้งแต่เดือนที่แล้ว
แกเลยมาพูดกระแนะกระแหน เหมือนเราเป็นคนแล้งน้ำใจอยู่บ่อยๆ มาทวงบุญคุณที่แกเคยสอนงานเราตอนเราเข้ามาทำงานแรกๆ
เราควรทำตัวยังไงดี อยากตื่นไปทำงานทุกๆวันอย่างสบายใจจังเลยค่ะ ไม่ต้องมีใครมายืมเงิน ไม่ต้องมีใครมาสะบัดบ๊อบใส่ T__T

เราเคยอธิบายให้แกฟังว่า เงินเดือนเราก็เท่านี้ กว่าเราจะเก็บไปเที่ยวแต่ละครั้ง ต้องใช้เวลาเป็นปีๆ
เราก็มีภาระที่บ้านเหมือนกัน ส่งให้แม่ให้พ่อ จ่ายค่าห้องพักค่าน้ำค่าไฟ ผ่อนมือถือ ผ่อนคอมฯ ซื้อของใช้ส่วนตัว
ที่ไปเที่ยวที่ไหนๆได้ ก็เพราะอดออมและแบ่งหักเก็บเป็นเดือนๆไว้ ไม่ได้มีเงินก้อนเงินถุงเงินถังเป็นแสนเป็นล้าน
หรือถึงเรามีเงินเก็บก็จริง แต่เราก็มีสิทธิ์เอาเงินของเรานั้น ไปทำอะไรก็ได้ไม่ใช่หรือ
ทำไมพอรู้ว่าเรามีเงินเก็บไปเที่ยว แต่ไม่ให้แกยืมปุ๊บ กลับมาโกรธกันเฉยเลย เฮ้ออออ.....
ไม่อยากเจออะไรแบบนี้เลย