คือตอนนี้เราเรียนอยู่ระดับมหาวิทยาลัยชั้นปีที่ 4 ค่ะ เหลืออีกเทอมเดียวก็จะเรียนจบแล้ว ส่วนตัวแล้วเราเองอยากหางานทำเมื่อเรียนจบ
ได้มีการพูดคุยกับที่บ้าน (พ่อกับแม่) ว่าเราจะหางานทำเมื่อเรียนจบ เพราะส่วนตัวรู้สึกว่าเราไม่มีความรู้สึกอยากเรียนต่อ
หรือเรียกง่ายๆคือมันใกล้หมดไฟแล้วอ่ะค่ะ แต่ทีนี้ญาติๆพอรู้ว่าจะเรียนจบแล้ว เค้าก็อยากให้เรียนต่อกัน พี่ชาย (ลูกของป้า) มีทุนให้เรียนต่อ
เค้าก็พยายามพูดให้เราไปเรียนอ่ะค่ะ ประมาณว่า "เรียนต่อโทเลยดีกว่า ได้ทุนด้วย ไม่ต้องเสียตังเอง พ่อแม่ก็ยังหนุ่มยังสาว
หาเงินให้ใช้ระหว่างเรียนได้อยู่" แล้วป้าก็เสริมทัพมาอีกว่า "ถ้ามีโอกาสก็เรียนไปเลย ตังอะไรก็ไม่เสีย เค้าให้ทุนไม่เรียนก็แย่แล้ว"
คนอื่นๆก็พูดอีกประมาณว่า "เรียนสูงๆนั่นแหละดี อายุก็แค่นี้เรียนๆไปเถอะ" ซึ่งในเหตุการณ์นี้พ่อกับแม่เราไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ
เพราะญาติๆที่พูดกัน มีคุณป้าซึ่งเค้าจ่ายค่าเทอมให้เรามาตั้งแต่มัธยมจนถึงตอนนี้ ท่านสองคนเลยค่อนข้างเกรงใจคุณป้ามากๆ
หลังจากที่คุยกัน พอตอนกลับมาบ้าน พ่อก็พูดเรื่องทุนนี่ แม่ก็เลยขัดไปว่า "ลูกไม่อยากเรียนแล้ว มันอยากทำงาน" พ่อก็ตอบกลับไปว่า
"ก็รู้แหละ เขา (ญาติๆ) ก็พูดเฉยๆ เผื่อสนใจแค่นั้น" แต่จริงๆมันไม่แค่นั้นหรอกค่ะ เพราะตอนที่เขาพูดกันมันพูดแกมบังคับ แล้วอีกอย่าง
ป้าเราเค้าก็เป็นคนจ่ายค่าเทอมให้เรามาตลอด เค้าก็คงค่อนข้างคาดหวังกับเราให้ทำตามที่เค้าแนะนำอ่ะค่ะ มีอีกเรื่องนึงคือ
มีหลานอีกคนค่ะที่เค้าอายุน้อยกว่าเราปีนึง เป็นลูกของอาเรา เค้าเรียนด้านการท่องเที่ยวค่ะ ทุกคนก็มักจะชมว่าเรียนเก่ง เกียรตินิยมเลยมั้งนั่น
เพราะแต่ละเทอมไม่ 4.00 ก็ไม่ต่ำกว่า 3.70 ซึ่งเวลาเราได้ยินแล้วเราจะรู้สึกแย่ตลอดเลยค่ะ เพราะเราเรียนด้านวิทย์
สมัยปีแรกๆมีวิชาคำนวณ ฟิสิกส์ ซึ่งเราไม่เก่ง เลยเป๋ไปหน่อย แต่เกรดรวมตอนนี้ก็ดีขึ้นมาค่ะ ประมาณ 3.00 แต่เหมือนว่าพี่ชาย (ลูกของป้า) อยากให้ได้
3.25 ขึ้น เพราะจะได้เอาไปสมัครเรียนต่อได้ ซึ่งเรารู้สึกแย่มากค่ะ เหมือนตัวเองกากๆไงก็ไม่รู้ และอีกอย่างที่ทำให้เรารู้สึกว่า
เราถูกกดดันมากๆคือ ตอนเลือกคณะเลยค่ะ เราชอบภาษา อยากเรียนพวกการท่องเที่ยว การโรงแรม ภาษาอังกฤษอะไรพวกๆนี้ แต่ญาติๆก็บอกว่า
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีงานทำหรอก ภาษาใครๆก็เรียนได้ สุดท้ายเราก็เลยต้องมาเรียนสายวิทย์ค่ะ ยังดีที่เราชอบชีวะ (แต่น้อยกว่าภาษานะคะ) เราเลยเรียน
ถูๆไถๆมาได้จนถึงป่านนี้ ซึ่งเมื่อเทียบกับน้องเรา (ลูกของอา) แล้ว เรารู้สึกว่าเค้าโชคดีมากเลยค่ะ ได้เรียนอะไรที่ชอบ แถมเรียนได้ดี
ไม่เหมือนเราที่ต้องมาเรียนตามใจคนอื่นไม่พอ แถมยังโดนกดดันเรื่องอนาคตอีก ถ้าเราไม่คิดจะเรียนต่อแล้ว พอเรียนจบจะดูกลายเป็นเด็กไม่ดีมั้ยคะ
ที่ไม่ยอมเรียนต่อตามที่ผู้ใหญ่เค้าอยากให้ทำ? แล้วมันจะส่งผลถึงพ่อแม่เราด้วยมั้ยคะ? กลัวว่าญาติๆจะคิดว่าพ่อแม่เราไม่อยากทำงานหนักหาเงินให้เรา
เพราะค่ากินค่าใช้ก็เยอะอยู่ค่ะ เราอยากทำงานเพราะจะได้แบ่งเบาภาระท่านบ้าง แล้วถ้าเราไม่เรียนต่อจริงๆ จะดูเป็นเด็กไม่รู้จักคุณคนรึเปล่าคะ?
เรียนจบอยากทำงาน แต่ญาติอยากให้เรียนต่อ ควรทำยังไงดีคะ?
ได้มีการพูดคุยกับที่บ้าน (พ่อกับแม่) ว่าเราจะหางานทำเมื่อเรียนจบ เพราะส่วนตัวรู้สึกว่าเราไม่มีความรู้สึกอยากเรียนต่อ
หรือเรียกง่ายๆคือมันใกล้หมดไฟแล้วอ่ะค่ะ แต่ทีนี้ญาติๆพอรู้ว่าจะเรียนจบแล้ว เค้าก็อยากให้เรียนต่อกัน พี่ชาย (ลูกของป้า) มีทุนให้เรียนต่อ
เค้าก็พยายามพูดให้เราไปเรียนอ่ะค่ะ ประมาณว่า "เรียนต่อโทเลยดีกว่า ได้ทุนด้วย ไม่ต้องเสียตังเอง พ่อแม่ก็ยังหนุ่มยังสาว
หาเงินให้ใช้ระหว่างเรียนได้อยู่" แล้วป้าก็เสริมทัพมาอีกว่า "ถ้ามีโอกาสก็เรียนไปเลย ตังอะไรก็ไม่เสีย เค้าให้ทุนไม่เรียนก็แย่แล้ว"
คนอื่นๆก็พูดอีกประมาณว่า "เรียนสูงๆนั่นแหละดี อายุก็แค่นี้เรียนๆไปเถอะ" ซึ่งในเหตุการณ์นี้พ่อกับแม่เราไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ
เพราะญาติๆที่พูดกัน มีคุณป้าซึ่งเค้าจ่ายค่าเทอมให้เรามาตั้งแต่มัธยมจนถึงตอนนี้ ท่านสองคนเลยค่อนข้างเกรงใจคุณป้ามากๆ
หลังจากที่คุยกัน พอตอนกลับมาบ้าน พ่อก็พูดเรื่องทุนนี่ แม่ก็เลยขัดไปว่า "ลูกไม่อยากเรียนแล้ว มันอยากทำงาน" พ่อก็ตอบกลับไปว่า
"ก็รู้แหละ เขา (ญาติๆ) ก็พูดเฉยๆ เผื่อสนใจแค่นั้น" แต่จริงๆมันไม่แค่นั้นหรอกค่ะ เพราะตอนที่เขาพูดกันมันพูดแกมบังคับ แล้วอีกอย่าง
ป้าเราเค้าก็เป็นคนจ่ายค่าเทอมให้เรามาตลอด เค้าก็คงค่อนข้างคาดหวังกับเราให้ทำตามที่เค้าแนะนำอ่ะค่ะ มีอีกเรื่องนึงคือ
มีหลานอีกคนค่ะที่เค้าอายุน้อยกว่าเราปีนึง เป็นลูกของอาเรา เค้าเรียนด้านการท่องเที่ยวค่ะ ทุกคนก็มักจะชมว่าเรียนเก่ง เกียรตินิยมเลยมั้งนั่น
เพราะแต่ละเทอมไม่ 4.00 ก็ไม่ต่ำกว่า 3.70 ซึ่งเวลาเราได้ยินแล้วเราจะรู้สึกแย่ตลอดเลยค่ะ เพราะเราเรียนด้านวิทย์
สมัยปีแรกๆมีวิชาคำนวณ ฟิสิกส์ ซึ่งเราไม่เก่ง เลยเป๋ไปหน่อย แต่เกรดรวมตอนนี้ก็ดีขึ้นมาค่ะ ประมาณ 3.00 แต่เหมือนว่าพี่ชาย (ลูกของป้า) อยากให้ได้
3.25 ขึ้น เพราะจะได้เอาไปสมัครเรียนต่อได้ ซึ่งเรารู้สึกแย่มากค่ะ เหมือนตัวเองกากๆไงก็ไม่รู้ และอีกอย่างที่ทำให้เรารู้สึกว่า
เราถูกกดดันมากๆคือ ตอนเลือกคณะเลยค่ะ เราชอบภาษา อยากเรียนพวกการท่องเที่ยว การโรงแรม ภาษาอังกฤษอะไรพวกๆนี้ แต่ญาติๆก็บอกว่า
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีงานทำหรอก ภาษาใครๆก็เรียนได้ สุดท้ายเราก็เลยต้องมาเรียนสายวิทย์ค่ะ ยังดีที่เราชอบชีวะ (แต่น้อยกว่าภาษานะคะ) เราเลยเรียน
ถูๆไถๆมาได้จนถึงป่านนี้ ซึ่งเมื่อเทียบกับน้องเรา (ลูกของอา) แล้ว เรารู้สึกว่าเค้าโชคดีมากเลยค่ะ ได้เรียนอะไรที่ชอบ แถมเรียนได้ดี
ไม่เหมือนเราที่ต้องมาเรียนตามใจคนอื่นไม่พอ แถมยังโดนกดดันเรื่องอนาคตอีก ถ้าเราไม่คิดจะเรียนต่อแล้ว พอเรียนจบจะดูกลายเป็นเด็กไม่ดีมั้ยคะ
ที่ไม่ยอมเรียนต่อตามที่ผู้ใหญ่เค้าอยากให้ทำ? แล้วมันจะส่งผลถึงพ่อแม่เราด้วยมั้ยคะ? กลัวว่าญาติๆจะคิดว่าพ่อแม่เราไม่อยากทำงานหนักหาเงินให้เรา
เพราะค่ากินค่าใช้ก็เยอะอยู่ค่ะ เราอยากทำงานเพราะจะได้แบ่งเบาภาระท่านบ้าง แล้วถ้าเราไม่เรียนต่อจริงๆ จะดูเป็นเด็กไม่รู้จักคุณคนรึเปล่าคะ?