เมื่อวานตอนหกโมงเย็นกว่าๆเรานั่งกินข้าวอยู่ในร้านอาหารตามสั่งที่เปิดทีวีไว้
ช่องอะไรจำไม่ได้ ที่รวมแถลงการณ์เกี่ยวกับพระอาการประชวรของพระองค์จนถึงวันที่ท่านเสด็จสวรรณคต ภาพวันนั้นที่เอามาฉายซ้ำความรู้สึกในวันนั้นมันย้อนกลับมาอีกครั้ง เราน้ำตาคลอเฉยเลย
ก้มหน้ากินข้าวแต่หูฟัง น้ำตาจะไหล
คือเรารู้ว่าเงยหน้าต้องร้องไห้แน่ๆ น้ำตาคลอก้มหน้าก้มตากินข้าว เป็นประจำเลยจะว่าเราเป็นคนอ่อนไหวก็ได้