ขอระบายหน่อยนะคะ
คือตัวเราเองอายุ21ค่ะ รักแบบปกติก็เคยมีนะคะ เคยมีแฟน หลงรักรุ่นพี่ หลงรักเพื่อนร่วมรุ่น ประมาณนั้น ก็แบบปกติดี
แต่ที่ไม่ปกติคือ เคยแอบชอบคนสูงอายุมาหลายครั้งแล้วค่ะ พูดแล้วเครียด
อาการเริ่มตั้งแต่ขึ้นปีหนึ่ง ตั้งแต่อยู่ในวัยที่มีความรักได้ แต่ระหว่างนั้นก็เคยมีแฟน มีคุยกับคนวัยเดียวกันตามปกติค่ะ
ทั้งหมดนี้เป็นความลับนะคะ รู้สึกอยู่คนเดียวลึกๆ ไม่เคยมีใครระแคะระคาย
ช่วงแรกๆก็ไม่ได้สงสัยอะไรตัวเองหรอกค่ะ ก็แค่มีแอบๆกรี๊ดในใจเวลาเดินผ่านกัน มีแอบคลั่งๆเหมือนคลั่งนักร้อง อารมณ์เหมือนเราแอบชอบใครสักคน แต่ไม่อยากบอกอะค่ะ ไม่ได้สนใจจะแก้ไขอะไร เพราะยังไงเราก็ไม่แสดงออกอยู่แล้ว ก็แค่แอบขำตัวเองแล้วก็ปล่อยผ่านไป เข้าใจว่าคงแค่บังเอิญเจอคนที่ตรงเสป็กแต่ดันแก่กว่าเท่านั้น คงไม่มีอะไรผิดปกติ
จนเมื่อมาคนปัจจุบัน มันเริ่มเครียดแล้วค่ะ
1. เริ่มสังเกตุได้แล้วว่าเรารู้สึกกับคนแบบนี้มาหลายคนแล้ว นับเอาคนที่รู้จักก็3คน ที่เหลือแค่เห็นหน้าเฉยๆ ไม่ได้รู้จักกันแต่เก็บเอามาคิดก็พอมีอีก แต่ถ้าคนไหนที่มีภรรยาแล้วเราจะเฉยๆค่ะ ไม่ได้ถลำลึกมาก แค่แอบกรี๊ดตามภาษา และแค่คิดว่าภรรยาของเค้าคือคนที่โชคดี แค่นั้นค่ะ และพอไม่เจอกันแป็บๆความรู้สึกแบบนี้ก็จะหายไป กลายเป็นคนแก่คนนึงปกติ
2. คนปัจจุบันดันไม่เคยแต่งงานค่ะ ความรู้สึกเราดันถลำลึกมากกว่าปกติ และเป็นอาจารย์เราด้วย รู้สึกผิดมากจริงๆค่ะ
ตอนนี้อยากเอาความรู้สึกนี้ออกไปมากๆค่ะ เราไม่ได้กังวลเรื่องปัญหาที่จะเกิดนะคะ เพราะเราไม่แสดงออกเรื่องนี้อยู่แล้วค่ะ ปิดมิดสุดๆ ยิ่งรู้ว่าเรารู้สึกแบบนี้เรายิ่งออกห่างด้วยซ้ำค่ะ ยิ่งเจ้าตัวยิ่งไม่มีวันรู้ค่ะ มันเป็นรสนิยมที่น่าอายด้วยซ้ำค่ะ
แต่ที่อยากจะเอามันออกเพราะเรื่องความรู้สึกผิดล้วนๆค่ะ
1. มันทรมานนะคะ เหมือนรักปกติเลยค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้คาดหวังอะไรแต่พอมันชัดเจนว่าเค้าไม่ได้สนใจอะไรเราเลยมันก็แอบเจ็บค่ะ
2. คนปัจจุบันนี้ไม่เคยแต่งงาน เราก็แอบชอบแบบแอบฟินตามปกติอยู่สักพัก รู้สึกตัวอีกทีก็มีแอบหึง เวลาเห็นเค้าสนใจคนอื่น (ในที่นี้คือเวลาให้ความสนใจศิษย์ผู้หญิงคนอื่นเป็นพิเศษ) มีความอยากจะให้เค้าสนใจแต่เราคนเดียวเท่านั้น แต่แค่ในใจค่ะ จริงๆคือยิ่งพยายามออกห่าง เราทำทุกอย่างแบบเป็นปกติค่ะ แต่มันไม่ดีต่อใจอย่างแรง มันทรมาณมากๆนะคะ แต่ก็รู้สึกผิด ทั้งรังเกียจตัวเอง ตีกันมั่วซั่วไปหมด
3. นึกถึงอยู่ตลอดเวลา คลั่งมากมายค่ะ ยิ่งได้ไปเห็นรูปตอนหนุ่มๆยิ่งคลั่งค่ะ คิดว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ได้ไปเกิดในยุคนั้นก็คงจะดี
สรุปแล้ว มันทรมานจิตใจมากนะคะ รักที่เป็นไปไม่ได้
อยากจะเลิกชอบมาก แต่ก็นึกไม่ออกว่าจะเลิกชอบยังไง TT
เหนื่อยใจกับความรักต้องห้ามที่เป็นไปไม่ได้
คือตัวเราเองอายุ21ค่ะ รักแบบปกติก็เคยมีนะคะ เคยมีแฟน หลงรักรุ่นพี่ หลงรักเพื่อนร่วมรุ่น ประมาณนั้น ก็แบบปกติดี
แต่ที่ไม่ปกติคือ เคยแอบชอบคนสูงอายุมาหลายครั้งแล้วค่ะ พูดแล้วเครียด
อาการเริ่มตั้งแต่ขึ้นปีหนึ่ง ตั้งแต่อยู่ในวัยที่มีความรักได้ แต่ระหว่างนั้นก็เคยมีแฟน มีคุยกับคนวัยเดียวกันตามปกติค่ะ
ทั้งหมดนี้เป็นความลับนะคะ รู้สึกอยู่คนเดียวลึกๆ ไม่เคยมีใครระแคะระคาย
ช่วงแรกๆก็ไม่ได้สงสัยอะไรตัวเองหรอกค่ะ ก็แค่มีแอบๆกรี๊ดในใจเวลาเดินผ่านกัน มีแอบคลั่งๆเหมือนคลั่งนักร้อง อารมณ์เหมือนเราแอบชอบใครสักคน แต่ไม่อยากบอกอะค่ะ ไม่ได้สนใจจะแก้ไขอะไร เพราะยังไงเราก็ไม่แสดงออกอยู่แล้ว ก็แค่แอบขำตัวเองแล้วก็ปล่อยผ่านไป เข้าใจว่าคงแค่บังเอิญเจอคนที่ตรงเสป็กแต่ดันแก่กว่าเท่านั้น คงไม่มีอะไรผิดปกติ
จนเมื่อมาคนปัจจุบัน มันเริ่มเครียดแล้วค่ะ
1. เริ่มสังเกตุได้แล้วว่าเรารู้สึกกับคนแบบนี้มาหลายคนแล้ว นับเอาคนที่รู้จักก็3คน ที่เหลือแค่เห็นหน้าเฉยๆ ไม่ได้รู้จักกันแต่เก็บเอามาคิดก็พอมีอีก แต่ถ้าคนไหนที่มีภรรยาแล้วเราจะเฉยๆค่ะ ไม่ได้ถลำลึกมาก แค่แอบกรี๊ดตามภาษา และแค่คิดว่าภรรยาของเค้าคือคนที่โชคดี แค่นั้นค่ะ และพอไม่เจอกันแป็บๆความรู้สึกแบบนี้ก็จะหายไป กลายเป็นคนแก่คนนึงปกติ
2. คนปัจจุบันดันไม่เคยแต่งงานค่ะ ความรู้สึกเราดันถลำลึกมากกว่าปกติ และเป็นอาจารย์เราด้วย รู้สึกผิดมากจริงๆค่ะ
ตอนนี้อยากเอาความรู้สึกนี้ออกไปมากๆค่ะ เราไม่ได้กังวลเรื่องปัญหาที่จะเกิดนะคะ เพราะเราไม่แสดงออกเรื่องนี้อยู่แล้วค่ะ ปิดมิดสุดๆ ยิ่งรู้ว่าเรารู้สึกแบบนี้เรายิ่งออกห่างด้วยซ้ำค่ะ ยิ่งเจ้าตัวยิ่งไม่มีวันรู้ค่ะ มันเป็นรสนิยมที่น่าอายด้วยซ้ำค่ะ
แต่ที่อยากจะเอามันออกเพราะเรื่องความรู้สึกผิดล้วนๆค่ะ
1. มันทรมานนะคะ เหมือนรักปกติเลยค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้คาดหวังอะไรแต่พอมันชัดเจนว่าเค้าไม่ได้สนใจอะไรเราเลยมันก็แอบเจ็บค่ะ
2. คนปัจจุบันนี้ไม่เคยแต่งงาน เราก็แอบชอบแบบแอบฟินตามปกติอยู่สักพัก รู้สึกตัวอีกทีก็มีแอบหึง เวลาเห็นเค้าสนใจคนอื่น (ในที่นี้คือเวลาให้ความสนใจศิษย์ผู้หญิงคนอื่นเป็นพิเศษ) มีความอยากจะให้เค้าสนใจแต่เราคนเดียวเท่านั้น แต่แค่ในใจค่ะ จริงๆคือยิ่งพยายามออกห่าง เราทำทุกอย่างแบบเป็นปกติค่ะ แต่มันไม่ดีต่อใจอย่างแรง มันทรมาณมากๆนะคะ แต่ก็รู้สึกผิด ทั้งรังเกียจตัวเอง ตีกันมั่วซั่วไปหมด
3. นึกถึงอยู่ตลอดเวลา คลั่งมากมายค่ะ ยิ่งได้ไปเห็นรูปตอนหนุ่มๆยิ่งคลั่งค่ะ คิดว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ได้ไปเกิดในยุคนั้นก็คงจะดี
สรุปแล้ว มันทรมานจิตใจมากนะคะ รักที่เป็นไปไม่ได้
อยากจะเลิกชอบมาก แต่ก็นึกไม่ออกว่าจะเลิกชอบยังไง TT