รู้ว่าเธอแสนไกล ขอได้เพียงเฝ้ามอง ชีวิตฉันต้องการเท่านี้....

เมื่อคืนนอนหลับทับสิทธิ์ในการดู เพราะดูไปครึ่งเรื่องแล้วมีถ่ายทอดสดเลยเผลอหลับ รู้ตัวอีกทีก็มีเป็นต่อแล้ว
เลยมาดูย้อนหลังเมื่อตอนพักเที่ยงในที่ทำงาน จะบอกว่าดูแล้วน้ำตาไหลเลยอะ

มันซึ้งใจที่ผู้หญิงที่งดงามและจิตใจดีอย่างปี่สมควรจะได้รับสิ่งดีๆตอบแทนสักที
แล้วที่ชอบที่สุด ยกให้บทประพันธ์ เงาอโศก เป็นบทประพันธ์แนวแอบรักที่ดีที่สุด

เพราะว่านางเอกมีความน่าเอาใจช่วย คือไม่ใช่คนที่แบบฉันรักเขา ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามา
หรือฉันจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเขา หรือฉันเป็นสาวเปิ่นเฉิ่มเชย แต่ฉันอยากให้เขารู้ว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อเขาอะไรงี้

แต่ปี่ไม่ใช่แบบนั้น เธอเป็นกุลสตรีที่มีความเจียมเนื้อเจียมตัว มีความเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้แสดงท่าทีว่าอยากได้ผู้ชาย
แต่เป็นการแอบรักแบบที่ได้ทำเพื่อคนที่ตัวเองรักมีความสุข หรือเพื่อตอบแทนผู้มีพระคุณ
มันเป็นการแอบรักด้วยใจบริสุทธิ์และจิตใจที่ดีงามของคนที่เป็นกุลสตรีไทย

แล้วพอผลสุดท้ายสิ่งที่ปี่ทำมาตลอด โดยไม่ได้ป่าวประกาศให้ใครรู้ สักวันมันก็เห็นผลเอง
สุดท้ายแล้วคุณมนไทก็เห็นถึงจิตใจที่ดีงามของปี่

เราชอบนางเอกแบบนี้ที่สุด มีความงดงามทั้งภายนอกและภายในจิตใจอย่างแท้จริง

แล้วละครก็จบได้อย่างประทับใจที่สุดพร้อมกับคราบน้ำตาแห่งความปลื้มปิติยินดีของเราที่มีต่อปี่ ปิยฉัตร