สวัสดีค่ะนักอ่านชาวพันทิปทุกท่าน ชาวพันทิปเคยได้ยินเรื่องห้ามนอนช่วงโพล้เพล้ไหมคะ? ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับเรื่องที่จะเล่าหรือเปล่า เริ่มกันเลยนะคะ
      เรามาหาย่าที่ต่างจังหวัด เดินทางมาเหนื่อย พอถึงบ้านก็นอนสลบไปเลยตอนที่ล้มตัวนอนเป็นเวลา4โมงเย็น น่าจะไปทาง4โมงครึ่ง หลับฝันว่า
    

       เราอยู่ที่ๆนึงค่ะจำได้ว่ากำลังปีนอยู่ในบันได(มันเป็นบันไดแนวตรงค่ะ) ข้างหน้าเรามีเด็กผู้หญิงอยู่คนนึงกำลังปีนอยู่เหมือนกัน แล้วเด็กคนนั้นก็เอาเท้ามาแกว่งใส่หน้า เราจะไปต่อก็ไปไม่ได้สักที เราก็ด้วยความโมโหเลยพูดออกไปว่า"เอาตี_นออก"เด็กคนนั้นก็ยังไม่เอาออกเราก็โมโหเลยพูดอีกรอบว่า"เอาตี_นออกไปดิ!" เด็กนั้นก็ไม่เอาออกอีก เราทนไม่ไหวเลยปีนลง แล้วเด็กคนนั้นก็ลงตาม พอลงมาเรารู้สึกผิดที่ตะคอกใส่เด็กคนนั่น เราเลยจับมือจับลูบไปตามคอตามตัว สัมผัสได้ว่าตัวของน้องเค้าร้อน ร้อนเหมืนจับคนเวลาเป็นไข้ แล้วพูดกับน้องเค้าว่า ทำไมเมื่อกี้ไม่เอาเท้าหลบพี่ พี่บอกก็ยังทำใส่มันไม่น่ารักนะรู้มั้ย แต่น้องเค้าก็ไม่พูดตอบเรา เราเลยพูดต่อว่า ปกติแล้วพี่เป็นคนใจดีนะ พี่พูดเพราะ แต่เมื่อกี่ขอโทษด้วยนะพี่โมโห แต่ก็เหมือนเดิมไรเสียงตอบกลับ เราคิดว่าน้องเค้ากลัวเรา ที่เราพูดเสียงดังในตอนแรก เราเลยถามน้องว่า ทำไมตัวร้อน ไม่สบายหรอ ไปกินยามั้ย น้องเค้าตอบเรามาคำแรกว่า ไม่กินยา จะกินไอติม น้องเค้าเป็นเด็กผู้หญิงอายุ5-6ขวบ ใส่กระโปรงสีขาว-ชมพู ถักเปีย2ข้าง ไว้หน้าม้า แล้วก็ห้อยป้ายชื่อ แต่เรามองป้ายชื่อไม่ชัด นั่นแหละพอน้องเค้าตอบเรา เราหลงเลยค่ะ เราเอ็นดูเด็กคนนี้มาก เราลูบหัวแล้วหัวเราะว่า ทำไมห้ะ ไม่สบายแล้วยังกินไอติมอีก งั้นป่ะไปร้านค้ากัน เราก็จูงมือเด็กเดินออกมา แต่พอเดินออกมาเด็กก็ปล่อยมือเราวิ่งไปที่ สกู๊ตเตอร์ แล้วขี่ออกไปเร็วมาก ขี่นำเราพาเราอ้อมไปอ้อมมา จนไปหยุดที่หน้าห้องน้ำชายสาธาราณะ แล้วก็วิ่งไล่จับกับเรา แต่ตอนนั้นฟ้าเริ่มมืดแล้ว เราเห็นท่าไม่ดี ก็เลยจับแขนเด็กทั้ง2ข้าง ลากพาเดินออกมาจากตรงนั้น ตอนลากเราหันหลังจับแขนเด็กทั้ง2ข้างให้เดินตาม  แต่
เด็กก็พูดตามว่า "จะรีบไปไหนยังไม่ได้เห็นอะไรดีๆเลยนะ" เราก็งงถามว่าจะดูอะไร เด็กตอบว่า "จะดูไงว่าคนใจดีจะมีจุดจบยังไง" เรารีบหัดกลับไปมองเด็ก เด็กก็ดิ้นจะหลุดจากมือเราให้ได้ แต่เราไม่ยอมปล่อย เด็กดิ้นดิ้นจนกระโดดตัวลอยแล้วใช้เท้าถีบหน้าอกเรา เราเจ็บเลยปล่อยเด็กแล้ววิ่งหนีไปหาคน มีวินมอไซด์ผ่านมา3คัน เราจะรีบขึ้นก็เป็นห่วงเด็ก เลยรอให้เด็กเดิมตามมาถึง แล้วเด็กก็เดินมาเราหันกลับไปมอง มีเสียงในหัวขึ้นมาเป็นเสียงเด็กคนนั้นว่า"กลัวกุหรอ" แต่ที่แปลกคือเราก็มองหน้าเด็กอยู่ตลอด เด็กไม่ขยับปากแต่เสียงที่อยู่ในหัวเป็นเสียงเด็กแน่ๆ เราเลยถามกลับไปในใจอีกว่า "เป็นผีหรอ" ได้ยินเสียงที่ตอบมาพร้อมสีหน้ายิ้มเย็นๆของเด็กว่า "ก็เออดิ" "ขอบใจมากนะที่พากูออกมาถึงที่นี้ ตอนแรกก็ว่าจะเอาไปด้วยแต่ไม่ดีกว่า" เราช็อกค่ะ เราจับแขน2ข้างของเด็กมาอีก ในใจจะพากลับไปตรงบันได แต่ทีนี้กับจับไม่ได้ เราโดนเด็กจับแทน แล้วเด็กก็จิกแขนเรา เด็กพูดว่า "ของคุณมากนะ ขอบคุณมากนะ" ซ้ำไปซ้ำมา เราเจ็บจนตื่น ตื่นมาเห็นเล็บตัวเองจิกที่แขนตัวเองอยู่ ตอนแรกเราก็เบลอๆแต่พอมีสติเท่านั้นแหละ ขนลุกไปทั้งตัวเลย
    
    ตื่นมาตอน6โมงเย็นพอมีสตินี้รีบล็อกอินตั้งกระทู้เลย ปกติเราไม่อ่อนไหวเวลาฝันอะไร เป็นประมาณถ้าฝันแล้วก็จะลืมไปเลย แต่ฝันครั้งนี้มันเหมือนมีอะไรสักอย่าง อาจจะเพราะเราเดินทางมาเหนื่อน เลยฝันหรือมันมีอะไรมากกว่านั้นจริงๆ
   ปล.ไม่หลอนเท่าไหร่ขออภัยถ้าผิดหวังนะคะ