จากกระทู้ที่เคยตั้งไว้ เมื่อครั้งก่อน
http://ppantip.com/topic/34501800 อดีตสามีขอกลับมาขอคืนดีหลังจากขอหย่าไปจากเรา เรายังรักเค้าอยู่มาก จึงกลับมาอยู่ด้วยกันต่อ แต่ช่วงเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมา สถานะการณ์เลวร้ายลงกว่าเดิม อดีตสามี หงุดหงิดและเกรี้ยวกราดมากขึ้น แต่บางครั้งก็ดีกับเรามาก
เอาใจใส่ แสดงออกว่ารัก สลับกับการเกรี้ยวกราด เหมือนแค้นเคืองเรา เราก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไม คิดแต่ว่าเค้าป่วย อดทน และพยายามประคับประคองเค้า อยากให้เค้าหาย หรือดีขึ้นน เค้าสร้างความหวังให้แก่เราว่าจะได้อยู่ด้วยกันไปจนตลอดแก่เท่า บางวันดี บางวันร้าย สลับไป เค้าขอเลิกอีกหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปจากกันเสียทีดิฉันยอมรับว่ารักมาก อยู่กินกันมา 6 ปี รวมหลังจากหย่า
เราทน ด้วยความรักมาก เขื่อทุกอย่าง เจ็บแล้วไม่จำ หนักๆขึ้น ตอนหลัง บอกอยากอยู่คนเดียว เราถอดใจ เพราะคิดว่าคงรั้งไว้ไม่ได้แล้ว จิตใจเริ่มไม่ไหว จึงบอกว่าตามใจเถอะ แต่เป็นห่วงเค้ามาก จึงอยากให้เค้ากลับไปหาพ่อแม่ คืนดีกับพ่อแม่ เผื่อเค้าจะดีขี้น หายจากอาการป่วย
เค้าตัดสินใจไปหาพ่อแม่ แล้วรีบกลับมาขนของย้ายออกจากบ้านทันที ขอกว่าสบายใจมากที่ได้กลับบ้าน เหมือนยกภูเขาออกจากอก และเพิ่งร็ตัวว่าตัวเองหงุดหงิดใส่ดิชั้นทุกวันเพราะเค้าทนไม่ได้ที่ไปขอดิชั้นมาแต่งงาน แล้วรู้ว่าพ่อแม่ตัวเองหลอกทั้งเค้าและดิชั้น เค้าเจ็บปวดเกินจะทน และยอมรับว่าเค้าเลือกเข้าข้างพ่อแม่ แม้พ่อแม่จะผิด แต่เค้าทำใจไม่ได้ จึงโยนความผิดมาให้ดิชั้น อันนี้เค้าพูดเอง ตอนนี้เค้าขอเลือกตัวเอง ไม่สนใจว่าดิชั้นจะเป็นยังไง เค้าขอมีความสุขก่อน ให้ดิชั้นจัดการกับตัวเองเอง แล้วเค้าก็ไปเลย
ดิชั้นช็อค ไม่คิดว่าเค้าคิดแบบนี้มานานแล้ว รู้สึกเหมือนอยู่กินกับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่คิดว่าเป็นคนนี้
เศร้ามาก เขาไปได้ 7 วันแล้ว ไม่มีเยื่อใย ไม่พูดดีด้วย และพ่อแม่ดีใจมากที่เลิกกับเราได้ในที่สุด เค้าคงไม่กลับมาแน่นอน
ทำยังถึงจะฟื้นจากความทุกข์และตัดใจจากเค้าได้ เร็วๆคะ ตอนนี้ยังอาลัย ตกใจ ช็อค กับความจริงที่เค้าสารภาพว่า หลังจากกลับมาง้อ เค้าโยนความผิดที่ทำกับเรา และที่พ่อแม่ทำกับเรา เพราะเค้าเลือกพ่อแม่แต่แรกแล้ว ช็อคมาก
มีข้อแนะนำในการคิดและตัดใจยังไงดีคะ เจ็บมาก อยากออกจากความทุกข์ไว อยากลืม ชีวิตคู่ที่ร่วมกันมา 7 ปี
ขอบคุณค่ะ
ขอคำแนะนำการลืมคนที่เรารักและอยู่กินกันมานาน 5-6 ปี
เอาใจใส่ แสดงออกว่ารัก สลับกับการเกรี้ยวกราด เหมือนแค้นเคืองเรา เราก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไม คิดแต่ว่าเค้าป่วย อดทน และพยายามประคับประคองเค้า อยากให้เค้าหาย หรือดีขึ้นน เค้าสร้างความหวังให้แก่เราว่าจะได้อยู่ด้วยกันไปจนตลอดแก่เท่า บางวันดี บางวันร้าย สลับไป เค้าขอเลิกอีกหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปจากกันเสียทีดิฉันยอมรับว่ารักมาก อยู่กินกันมา 6 ปี รวมหลังจากหย่า
เราทน ด้วยความรักมาก เขื่อทุกอย่าง เจ็บแล้วไม่จำ หนักๆขึ้น ตอนหลัง บอกอยากอยู่คนเดียว เราถอดใจ เพราะคิดว่าคงรั้งไว้ไม่ได้แล้ว จิตใจเริ่มไม่ไหว จึงบอกว่าตามใจเถอะ แต่เป็นห่วงเค้ามาก จึงอยากให้เค้ากลับไปหาพ่อแม่ คืนดีกับพ่อแม่ เผื่อเค้าจะดีขี้น หายจากอาการป่วย
เค้าตัดสินใจไปหาพ่อแม่ แล้วรีบกลับมาขนของย้ายออกจากบ้านทันที ขอกว่าสบายใจมากที่ได้กลับบ้าน เหมือนยกภูเขาออกจากอก และเพิ่งร็ตัวว่าตัวเองหงุดหงิดใส่ดิชั้นทุกวันเพราะเค้าทนไม่ได้ที่ไปขอดิชั้นมาแต่งงาน แล้วรู้ว่าพ่อแม่ตัวเองหลอกทั้งเค้าและดิชั้น เค้าเจ็บปวดเกินจะทน และยอมรับว่าเค้าเลือกเข้าข้างพ่อแม่ แม้พ่อแม่จะผิด แต่เค้าทำใจไม่ได้ จึงโยนความผิดมาให้ดิชั้น อันนี้เค้าพูดเอง ตอนนี้เค้าขอเลือกตัวเอง ไม่สนใจว่าดิชั้นจะเป็นยังไง เค้าขอมีความสุขก่อน ให้ดิชั้นจัดการกับตัวเองเอง แล้วเค้าก็ไปเลย
ดิชั้นช็อค ไม่คิดว่าเค้าคิดแบบนี้มานานแล้ว รู้สึกเหมือนอยู่กินกับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่คิดว่าเป็นคนนี้
เศร้ามาก เขาไปได้ 7 วันแล้ว ไม่มีเยื่อใย ไม่พูดดีด้วย และพ่อแม่ดีใจมากที่เลิกกับเราได้ในที่สุด เค้าคงไม่กลับมาแน่นอน
ทำยังถึงจะฟื้นจากความทุกข์และตัดใจจากเค้าได้ เร็วๆคะ ตอนนี้ยังอาลัย ตกใจ ช็อค กับความจริงที่เค้าสารภาพว่า หลังจากกลับมาง้อ เค้าโยนความผิดที่ทำกับเรา และที่พ่อแม่ทำกับเรา เพราะเค้าเลือกพ่อแม่แต่แรกแล้ว ช็อคมาก
มีข้อแนะนำในการคิดและตัดใจยังไงดีคะ เจ็บมาก อยากออกจากความทุกข์ไว อยากลืม ชีวิตคู่ที่ร่วมกันมา 7 ปี
ขอบคุณค่ะ