เรื่องก็มีอยู่ว่าเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงพี่เขาอยู่ม.6นะคะ เราแอบชอบพี่เขามาก็ประมาณ8เดือนแล้ว 1-2เดือนแรกเราเองก็ยังไม่ทราบนะว่าพี่เขามีแฟนแล้วแต่พอมาซักพักเราไปถามพี่คนนึงเขาก็บอกว่าพี่คนที่เราชอบมีแฟนแล้ว เราก็กึ่งเชื่อไม่เชื่อ เหมือนหลอกตัวเอง แต่พอผ่านมาเราก็แน่ใจว่าพี่เขามีแฟนแล้ว แต่เราเองก็ตัดใจไม่ได้อะ อาจเป็นเพราะเรารู้ช้าไปว่าพี่เขามีแฟนแล้ว จึงทำให้เราชอบพี่เขามาเรื่อยๆมากขึ้นทุกวันและมันยากที่จะตัดใจ แล้วมาเดือนหลังพี่เขาก็เริ่มรู้นะว่าเราชอบเพราะว่าเพื่อนเรามันเป็นคนไปบอก เราเจอหน้าพี่เชาแบบเกือบทั้งวันอะ แต่เราก็เขิล ก็คอยได้คุยต่อหน้านะแต่ก็ไม่ค่อยบ่อย จนมาเทอม2 เราเคยให้สัญญาไว้ตอนเทอม1นะว่าเราจะซื้อน้ำให้พี่เขา จนเทอม2 เปิดเทอมมาแรกเราก็ซื้อน้ำไปใหเขาคะ ซื้อให้ประมาณ2-3ครั้งแต่เราไม่ได้ให้เองนะฝากเพื่อนให้ แล้วตอนวันที่3พี่เขาฝากเพื่อนเราให้มาบอกเราว่าวันหลังไม่ต้องซื้อให้แล้วนะ ตอนนั้นเราเองก็รู้สึกเฟลอ่ะ แล้วพอเย็นวันนั้นพี่เขาทักแชทมาว่าขอบคุณนะสำหรับน้ำแล้วก็บอกว่าพี่เกรงใจ (ขอเล่านะที่พี่เขารู้จะเฟสเราเพราะเพื่อนบอกว่าคนที่ชื่อจอยชอบ และเราเองก็เคยเพ้อๆละก็แฮทแท็กชื่อพีเขาอยู่แล้วพี่เขาดันเห็นที่เราโพสด้วยอีก><)ต่อนะจากครั้งที่คุยกันวันนั้นเราก็คุยอีกครั้งในวันต่อมา จริงๆคุยกันน้อยมากนะเราเองพยายามไม่อยากล้ำเส้นมากเกินไป แล้วต่อจากนั้นเราก็ซื้อน้ำให้พี่เขาบางวันก็ให้บ้างบางวันก็ไม่ได้ให้ ละพี่เขาก็ทักมาอีกนะเรื่องน้ำทีเราให้นี่แหละ และตอนนั้นก็ใกล้วันเกิดพี่เขาพอดีเราก็ซื้อของให้พี่เขานะคะพี่เขาก็แบบทักมาขอบคุณไรงี้ละก็คุยๆกัน แต่จนถึงทุกวันนี้เราก็ว่าพี่เขาแปลกๆนะ แชทนี้ไม่ค่อยตอบเลย เราก็รู้นะว่าเพราะอะไร ณ ตอนนี้เราก็พยายามตัดใจนะแต่มันยากจริงๆ สำหรับคนที่ชอบคนมีเจ้าของก็ขอให้สู้ๆนะ
การเป็นแบบนี้มันไม่ดีหรอกต่อให้เราพยายามแค่ไหนสุดท้ายคนเจ็บที่สุดก็คือเรา
#ส่วนคนอยากฟังต่อปักหมุดไว้นะเดี๋ยวว่างๆเราจะมาอัพเดตเพิ่ม
แอบรักคนมีเจ้าของT-T
การเป็นแบบนี้มันไม่ดีหรอกต่อให้เราพยายามแค่ไหนสุดท้ายคนเจ็บที่สุดก็คือเรา
#ส่วนคนอยากฟังต่อปักหมุดไว้นะเดี๋ยวว่างๆเราจะมาอัพเดตเพิ่ม